Belg moet succesvolle beurs gang verzekeren

Kredietverzekeraar Atradius maakt weer winst. Het vroegere Gerling NCM verloste zich van zijn gelijknamige Duitse aandeelhouder Gerling, veranderde van naam, verplaatste het hoofdkantoor en wierf een nieuwe topman aan: de Belg Wilfried Verstraete. Kan hij Atradius op de wereldkaart verankeren?

W ilfried Verstraete (46) is gekoppensneld. Kredietverzekeraar Atradius zocht zijn nieuwe directievoorzitter buitenshuis met behulp van een headhunter. Zijn profiel? Internationaal, visionair, vertrouwd met integratieprojecten en… beursintroducties.

“Atradius had geen chief executive officer nodig die de mensen hun vak ging aanleren,” legt Verstraete uit, die zijn job als chief financial officer bij telecombedrijf Orange liet staan en op 1 mei naar Atradius verhuisde. “Technische kennis was er al voldoende in huis. Voor mijn functie zochten ze vooral iemand met visie en strategie, organisatie en motivatie.”

Verstraete ruilt het hippe Londen voor het – naar eigen zeggen – even fantastische Amsterdam. Voordeel is dat hij nu eindelijk zijn Harley-Davidson uit Brussel kan laten overkomen. Maar dat is niet de reden waarom Atradius, dat wereldwijd actief is, zijn hoofdkantoor uit Duitsland weghaalt en in Nederland vestigt. Verstraete somt alle andere argumenten op. “In volgorde van belangrijkheid: het sterke team dat in Nederland al aanwezig was, de gunstige regelgeving voor verzekeringsmaatschappijen, en enkele fiscale voordelen. We hebben destijds verschillende landen vergeleken en België scoorde niet zo goed. België is een van de weinige landen die geen fiscale eenheid kennen en dus geen consolidatie van alle winsten en verliezen op groepsniveau toelaten. Voor internationale organisaties als Atradius is dat een handicap.”

Nieuwe kapitaalverhoging

Atradius schudde midden 2003 definitief zijn verleden van zich af. Nog geen twee jaar nadat Gerling Credit Insurance Group en kredietverzekeraar NCM fuseerden tot Gerling NCM, moest hoofdaandeelhouder Gerling Group wegens zijn eigen financiële problemen uit het aandeelhouderschap stappen. Vandaag zijn de aandeelhouders de herverzekeraar Swiss Re (47,50 %), Deutsche Bank (38,36 %), de Duitse bank Sal Oppenheim (7 %), de Spaanse kredietverzekeraar Crédito y Caución (7 %) en de Spaanse verzekeraar Catalana Occidente (0,14 %). In januari kozen de aandeelhouders voor de nieuwe naam Atradius.

“We kijken op dit moment naar eventuele mogelijkheden voor een kapitaalverhoging. Tevens worden de opties tot nauwere samenwerking met Crédito y Caución (CyC) onderzocht. Dat zou kunnen leiden tot een fusie,” zegt Verstraete. Door samenwerking met de Spaanse marktleider CyC kan Atradius zijn positie in Spanje en Zuid-Amerika gevoelig versterken.

Volgens Verstraete bezit Atradius over voldoende liquide middelen om zijn ambities waar te maken. In 2003 stond bijna 1 miljard euro (32 % van het balanstotaal) aan financiële beleggingen en cash op de balans. Vorig jaar werd er na de rode cijfers in 2002 ook weer winst gemaakt. De groep boekte een winst na belasting van 17,5 miljoen euro en streek 1,1 miljard euro bruto aan premie-inkomsten op, die ongeveer 300 miljard euro aan verzekerde omzet vertegenwoordigen. Toch is Verstraete geen tevreden man. “De 17,5 miljoen euro winst is billijk maar niet echt schitterend, vooral omdat het grootste deel van de winst voortvloeit uit financiële opbrengsten en niet uit onze kernactiviteiten. Het financiële resultaat is een bijproduct van een verzekeringsmaatschappij en de winst mag daar dus niet grotendeels van afhangen.” In het bedrijfsresultaat – het ‘technische resultaat’ zoals verzekeraars dat noemen – bedragen de uitbetalingen aan schadeclaims nog 102 % van de premie-inkomsten. Dit jaar wil Verstraete de ratio onder 100 % zien zakken.

Stroomlijnen en nog eens stroomlijnen

Verstraete zette zijn eerste professionele stappen bij het Belgische Recticel, waar hij ook zijn eerste overnames deed. “Het makkelijkste is de cheque uitschrijven, het echte werk begint pas nadien. De meeste overnamedeals die mislukken, zijn te wijten aan een gebrek aan aandacht voor de integratie.” Bij Atradius gaat Verstraete ook integreren en heft hij alle zelfstandige vennootschappen op die de groep nu in de Europese Unie heeft. “Alle vennootschappen worden filialen onder het moederbedrijf in Nederland. We stappen af van de regionale structuur en evo- lueren naar operationele structuren, waarbij processen worden vereenvoudigd en geüniformeerd,” verklaart Verstraete. “Ik denk dat dit een goed voorbeeld is van wat Europese integratie in de praktijk zou moeten betekenen. En de constructie heeft ook als voordeel dat we maar met één toezichthouder te maken zullen hebben voor alle activiteiten van de groep in Europa.” De lokale directiecomités blijven wel in de diverse landen bestaan. In België opereert Atradius vanuit Namen en Antwerpen.

Verstraete haalt zijn wijsheid uit zijn vroegere werkervaring als CFO bij Mobistar, Wanadoo en Orange, drie beursgenoteerde bedrijven van France Télécom. “Wanadoo was vrij snel naar de beurs getrokken en bestond uit een verzameling van vennootschappen. Had iets ook maar enigszins met internet of media te maken, dan werd het in de groep gestopt. Ik heb mij tweeënhalf jaar beziggehouden met de stroomlijning.” Anderhalf jaar geleden vertrok Verstraete naar Orange. “En daar zaten we met dezelfde vragen als vandaag bij Atradius. Orange is lange tijd een verzameling geweest van vrij onafhankelijke filialen. We hebben daar het project One Orange gestart met als basisidee: develop once, deploy everywhere. Vroeger werden internationale groepen nog te veel naar de landen gestructureerd. Toen is het lange tijd mode geweest om matrixstructuren op te zetten. Vandaag evolueren we weer steeds meer naar verticale structuren.”

Of de herstructurering ontslagen tot gevolg zal hebben, wil Verstraete niet kwijt. “De kennis en ervaring van het personeel wordt vaak onderschat. En ik geloof niet dat een bedrijfsleider ‘s morgens uit zijn bed kan stappen en denken: vandaag ga ik de kosten drukken door in het personeelsbestand te knippen. Ik geloof niet in eenmalige operaties. Kostenbeheersing is iets waar je elke dag mee bezig moet zijn.”

Amerika ligt gevoelig

Atradius betreedt voorzichtig nieuwe markten. Onlangs nam de groep nog een incassobureau over in de Verenigde Staten, maar het continent blijft voor Verstraete een gevoelige materie. “We hebben een dochtermaatschappij in Baltimore. Intuïtief voel je aan dat daar een enorm potentieel zit, maar ook nog vele vraagtekens bestaan. Wil je in Amerika slagen, dan moet je omvangrijk aanwezig zijn. Velen hebben het geprobeerd, maar weinigen zijn geslaagd.”

Atradius opende recent een branche in Praag en één in Polen. De uitbreiding in Hongarije staat in de steigers. “We hebben ook een partnership afgesloten in India,” gaat Ver- straete verder. “Maar substantiële omzet verwacht ik daar de komende jaren niet van.” Ook lonkt de groep naar Zuidoost-Azië. “Voor elke multinational is het uitkijken naar China,” legt Verstraete uit. “Maar in een aantal van die nieuwe economieën ligt financiële informatie niet voor het rapen. En zonder die info kunnen wij geen dienstverlening aanbieden. Wat wel mogelijk is, is dat we onze dienstverlening aanbieden aan ondernemingen die vanuit die landen willen exporteren naar Europa.”

Ook investeert de groep in nieuwe producten en dienstverlening. Kredietverzekering en incassoactiviteiten blijven de prioriteiten, maar het bedrijf wil bijvoorbeeld ook inspelen op de trend dat steeds meer ondernemingen hun debiteurenbeheer willen uitbesteden. Ook moet de dienstverlening internationaler worden. “Ik geloof sterk in onze Global-activiteiten, waar uitsluitend wordt gefocust op multinationals. Onlangs hebben we een groot succes geboekt door een contract af te sluiten met Hewlett-Packard Europa om drie jaar hun hele portefeuille in Europa te verzekeren.”

En de dienstverlening moet specialistischer. “In ons kantoor in de City in Londen is vandaag een team bezig met de ontwikkeling van producten die kredietverzekering combineren met alternatieve financieringsbronnen zoals asset-backed financing en de securisatie van de vordering van klantenportefeuilles.”

De trip naar de beurs

Verstraete heeft aandelenopties op zak. Over de dag waarop hij die kan verzilveren, heeft hij geen flauw benul. “Het is de wens van de aandeelhouders om het bedrijf naar de beurs te brengen. Mijn persoonlijke inschatting is dat dit niet voor 2006 zal gebeuren. Ik heb al veel bedrijven naar de beurs gebracht. Er zijn zo veel factoren waarmee je rekening moet houden dat je geen precies tijdstip op de beursgang kan plakken. Maar ik schat dat het ergens tussen 2006 en 2008 zal plaatsvinden.”

De nadelen die aan een beursnotering plakken, wegen voor de Belg niet op tegen de voordelen: “Snellere toegang tot vers kapitaal om externe groei te financieren, transparantie, naamsbekendheid en een grotere betrokkenheid van de medewerkers.” Eén bedenking wil Verstraete wel kwijt over een beursnotering: “Jammer genoeg wordt de aandelenkoers op korte termijn niet altijd gestuurd door de prestatie van de onderneming. Maar op lange termijn wel, hoor. Kwaliteit drijft altijd boven.”

An Goovaerts

“De aandeelhouders willen het bedrijf naar de beurs brengen. Ik schat dat het ergens tussen 2006 en 2008 zal plaatsvinden.”

Verstraete ruilt Londen voor Amsterdam en kan nu eindelijk zijn Harley-Davidson uit Brussel laten overkomen.