Barco zit in spiraal van creatieve destructie

De omzet van Barco daalde in het tweede kwartaal met 6 %, de bedrijfswinst met 68 %. Sommige analisten hadden uren voordien nog gerekend op 3 % groei en een bedrijfswinst die 59 % hoger lag dan wat Barco publiceerde. Zelfs de bevestiging dat Barco in de volgende lente bijna 6 euro per aandeel zal uitkeren na de definitieve verkoop van BarcoVision, kon de verkoopgolf niet stuiten.

Het is inmiddels meer dan zes jaar geleden dat het management van het oude Barco werd uitgerangeerd. Barco schnabbelde in te veel domeinen, heette het. Martin De Prycker, de nieuwe CEO, zou een duidelijke focus rond visualisatie creëren. Medische monitoren, digitale cinema en reclameborden, beveiliging en monitoring waren groeimarkten waarin Barco zou triomferen. “Ik werk aan een verdubbeling van de omzet in vijf jaar. Dat zal lukken als de economie redelijk evolueert”, vertelde De Prycker in 2002. Het probleemkind BarcoGraphics werd verkocht, de productie nog meer naar lagelonenlanden overgebracht of uitbesteed, de fabricage voor derden afgestoten. Alles volgens het boekje. Maar waar is de winst?

Wie vijf jaar geleden in de Bel-20 investeerde, was eind juni 93 % rijker. Een belegger in Barco keek tegen een verlies van 5 % aan. Maandag zat Barco op de bodemkoers van 28 euro uit 2001, de periode waarin beslist werd het roer om te gooien. Niet enkel bij analisten en beleggers, ook in vakbondskringen is er teleurstelling dat zoveel opofferingen tot zo’n mager resultaat hebben geleid.

Het management wijst op de dollar, maar het gebrek aan omzetgroei is fundamenteel. Barco zette vorig jaar met 747 miljoen euro op vergelijkbare basis minder om dan in 2006 en zal ook dit jaar krimpen. De bescheiden acquisitie van lichttechnoloog High End Systems was de eerste in vier jaar. Zonder omzetgroei – of preciezer, meer schaalgrootte in zijn niches – is er geen kans om de bedrijfswinst van Barco op 10 % te brengen, zoals Martin De Prycker al zo lang belooft (Fortis Private Equity rekent dit jaar op 5,1 %, de laagste marge sinds 2001).

Barco moet belangrijke technologie inkopen. Concurrenten hebben daar net zo goed toegang toe. Dat brengt Barco in een mallemolen van creatieve destructie. Zodra een technologietoepassing ‘rijp’ is en belangrijke volumes begint te vertegenwoordigen, legt Barco het af tegen spelers die commercieel en logistiek beter georganiseerd zijn. Tegelijk is Barco gevoelig aan alles wat een snelle technologieadoptie tegenhoudt, zoals de bankcrisis die de financiering van digitalecinemaprojectoren bemoeilijkt. Dat ondermijnt de kansen van Barco als creatieve nichespeler. Toepassingen met een groot potentieel zijn niet houdbaar en die met een klein potentieel zijn niet rendabel voor Barco. Daartussen balanceert het bedrijf al sinds zijn ontstaan. Bewonderenswaardig, maar niet comfortabel.

Martin De Prycker heeft aangekondigd dat hij, bovenop de 113 ontslagen, onrendabele activiteiten wil sluiten of verkopen. Opnieuw snoeien, niet groeien. Met het risico dat de ontwikkelingskosten, die nu al 10,7 % bedragen, straks over nog minder omzet kunnen worden gespreid. Eerder vroeg dan laat moet Barco toch ook het probleem van zijn schaalgrootte aanpakken.(T)

Door Bruno Leijnse