Annika wil bij de jongens spelen

De Zweedse topspeelster Annika Sorenstam domineert al twee jaar het vrouwengolf. Nu wil ze de mannen op hun eigen terrein verslaan.

Het gebeurt wel vaker: zodra een vrouw in haar discipline de absolute top haalt en haar (vrouwelijke) collega’s domineert, vraagt iedereen zich meteen af hoe ze het zou doen tegen de mannen. Twintig jaar geleden speelde de Amerikaanse Billie Jean King een legendarische tenniswedstrijd tegen de vroegere kampioen Bobby Riggs. Later, toen de wereld werd veroverd door de joggingrage, beweerden vorsers dat het vrouwelijk lichaam eigenlijk beter bestand was tegen inspanningen die een grote uithouding vergen. Sommigen durfden toen zelfs opperen dat vrouwen sneller zouden zijn in een marathon.

Zo’n vaart loopt het niet: toe nu toe slaagde nog geen enkele vrouw erin een man te kloppen in een zuiver fysieke sportdiscipline wanneer ze zich in hun sekse op een vergelijkbaar niveau bevinden. Vrouwelijke winnaars in gemengde wedstrijden waren er wel al in de zeilsport, motorsporten en paardrijden.

Nu is het Annika Sorenstam, die in 2002 dertien toernooien won, die zich met de mannen wil meten. De Zweedse, die de golfsport bij de vrouwen nu al twee jaar domineert, zei vorige week dat ze dolgraag wil deelnemen aan een toernooi voor mannen. Meer bepaald een toernooi van de Amerikaanse PGA, maar dan wel op voorwaarde dat het terrein past bij haar speelstijl. “Voor mij zou dat een fantastische uitdaging zijn,” zei Sorenstam. “Niet dat ik er een gewoonte van wil maken, maar het kan wel een bijzondere ervaring zijn.”

Haar managers bevestigden ondertussen dat zo’n toernooi wel degelijk tot de mogelijkheden behoort, op voorwaarde dat erop wordt toegezien dat Annika zich niet belachelijk kan laten maken. De organisatoren staan elkaar ondertussen nog niet te verdringen, maar sommige toonden wel al belangstelling.

Vanuit het PGA kwam ook al het bericht dat het reglement een deelname van Sorenstam niet kan verhinderen. Dat had de PGA eigenlijk al eerder verklaard, toen ze Suzy Whaleyn uit Connecticut toeliet om zich in te schrijven voor een toernooi, nadat ze zich met winst in een kwalificatiewedstrijd had geplaatst voor de Greater Hartford Open 2003. Whaleyn mocht haar tee toen wel iets dichter bij de hole plaatsen dan de mannen. “Maar in de Open zal ze vanop dezelfde plaats moeten afslaan als de mannen,” zei Sorenstam. “Ze getuigt van zeer veel moed, en ze doet dit vooral om de vrouwen te tonen dat alles mogelijk is.”

Annika Sorenstam is een echte topspeelster, terwijl Suzy Whaleyn lerares is. Ze zou dus betere scores moeten kunnen neerzetten. “Op een terrein dat niet al te lang is, met smalle fairways en een venijnige rough, heb ik een kans om goed te presteren.” En ook een kans om mannen te kloppen? Sorenstam, bekend om haar lange en rechte drive, antwoordt liever niet. Maar ze is ervan overtuigd dat haar prestatie niets zal kunnen veranderen aan de manier waarop de vrouwelijke golfsport door de buitenwereld wordt ervaren. “Het zou natuurlijk positief zijn mocht ik goed presteren, maar het zou niets veranderen: vrouwen slaan de bal nu eenmaal minder ver en verdienen ook minder geld dan de mannen.”

John Baete [{ssquf}]