Andermaal tijdloos

Hoe maak je iets nog mooier dat al met de perfectie flirt? Dat is de hersenbreker waarmee Mercedes na zeven jaar aan tafel ging zitten om de tweede generatie van de CLS te schetsen. Als er al een auto is met tijdloze contouren, dan is het wel deze.

Hoe je dat doet, een auto bouwen die tot in de eeuwigheid mooi blijft? “We zouden het ook niet weten”, zegt Michael Krämer, die verantwoordelijk was voor de ontwikkeling van deze tweede generatie. “Zoals altijd lieten we al onze designstudio’s een ontwerp maken en uiteindelijk ging het project naar onze studio in Los Angeles.”

Ze zouden voor de verantwoordelijke daar een standbeeld moeten optrekken. Noemde iedereen met enige autoriteit in de autowereld het een wild project, dan is deze kruising van een limousine met een coupé een succes geworden. Mercedes verkocht er sinds 2003 al 170.000 van en ondertussen is de CLS de stamvader van een nieuw segment: dat van de vierdeurs coupés met vier zitplaatsen, achterin heb je twee grote, comfortabele stoelen.

Met de CLS pikte Mercedes een derde van zijn klanten weg bij andere merken. Volkswagen heeft ondertussen de ook heel mooie, maar minder exclusieve Passat cc en vooral Audi is vertegenwoordigd met de vierdeurs A5 en sinds kort de zinnenprikkelende A7.

Het hoeft niet te verbazen dat de nieuwe CLS maar weinig verschilt van de eerste generatie. Hij is wat atletischer geworden, robuuster met die glooiingen in de flank. En natuurlijk zit hij vol elektronische snufjes, waarbij we vooral onder de indruk raakten van de led-lichten die zich automatisch gaan aanpassen als er een tegenligger opduikt.

Het interieur is ietsje exclusiever geworden en het rijgedrag liet ons een beetje twijfelen: is dit nu een comfortabele limousine of een auto die zich sportief kan laten besturen? Het antwoord is: beide. Nog dit, we leven in tijden van downsizing, dus komt er volgend jaar ook een versie met de viercilinder 2.5 diesel, goed voor een normverbruik van amper 5,1 liter.

Winterbanden worden bij het grote publiek nog altijd geassocieerd met sneeuw en ijzel. Met andere woorden: niet nodig in onze contreien, waar het zelfs niet ieder jaar sneeuwt en dan vaak nog mondjesmaat. België heeft ook geen verplichting om op het een of andere moment winterbanden op de auto te leggen, zoals wel het geval is in sommige buurlanden.

Winterbanden zijn niet meer wat ze twintig jaar geleden waren. Met de huidige modellen mag u ook uw vertrouwde snelheid halen op de autoweg en u verbruikt er niet meer mee. Maar wat de gemiddelde bestuurder vooral niet weet, is dat winterbanden al voor veiliger rijden zorgen zodra de gemiddelde temperatuur onder 7 graden Celcius zakt. Onder 7 graden verhardt het rubber van gewone (zomer)banden. Harder rubber betekent dat de band zich minder goed in het wegdek kan vastbijten en dus minder kleefkracht of grip biedt. De wegligging is minder goed en er is meer afstand nodig om de auto tot stilstand te remmen. Winterbanden hebben een rubbersamenstelling die ook bij lage temperaturen soepel blijft.

Tegenwoordig hebben alle grote bandenmerken dan ook een winterlijn, zoals de Alpin A4 bij Michelin, de Ultragrip 7 bij Goodyear, de LM-32 bij Bridgestone of de al wat oudere Snowcontrol Serie II bij Pirelli.

Jo Bossuyt