100 columns in Trends: laat de champagne maar knallen

Marc Buelens
Marc Buelens Professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.

Reacties: marc.buelens@trends.be

Eerst en vooral hartelijk dank aan iedereen die mij een sms, mail of wenskaart gestuurd heeft. Ook was ik zeer ontroerd door het gebaar van de Trends-directie. Honderd kisten magnum champagne. Het kaartje erbij vond ik minder leuk: ter inspiratie…

Tijdens het grote feest (helaas was de Trends-fotograaf elders) werd ik dan geïnterviewd door de voltallige Trends-redactie.

TRENDS. Op welke column hebt u in al die jaren de meeste reacties gekregen?

MARC BUELENS. “Nog steeds krijg ik reacties op mijn persiflage van een direct-mailcampagne van een bank, die ik had verdraaid tot ‘kortere openingsuren voor betere dienstverlening’. Zelfs mijn tandarts heeft het uitgescheurd. Blijkbaar had ik, net als soms een tandarts, een blootliggende zenuw geraakt. Zowel de banken hebben erop gereageerd (het was als persiflage uiteraard lekker eenzijdig) en talloze klanten die blijkbaar oordeelden dat ik nog niet ver genoeg was gegaan. De werkelijkheid is natuurlijk dat banken voor zeer moeilijke dilemma’s staan, maar dat de klanten daar weinig begrip voor kunnen opbrengen.”

Nog hits gehad?

BUELENS. “Ik weet ondertussen wel waar je best niet te hard mee lacht: de matrixorganisatie, grafologie, lonen van topmanagers en consultants. Maar ik lach alleen met wat belangrijk is. Organisatiestructuren, selectie-instrumenten, managementadvies en lonen van topmanagers zijn zeer belangrijk. Alleen zijn bepaalde vormen in hun uiterste consequentie lachwekkend.”

Hebt u echte fans?

BUELENS. “Broer Luc, directeur van de NV Sarel, is mijn grootste fan. Ook binnen de Universiteit Gent en de Vlerick School heb ik zeer trouwe lezers, die mij geregeld aanspreken. Mijn grootste criticaster heet Dany; hij woont en werkt in de Verenigde Staten. Hij beweert steevast dat hij nooit verder geraakt dan de eerste paragraaf. Dit zal hij dus ook wel niet lezen.”

Uw grootste stommiteit?

BUELENS. “Een ode aan Sir Alex Fergurson die met een schoen had gegooid naar voetballer Beckham. Ik dacht dat iedereen wel de ironie had gesnapt, maar het was blijkbaar toch niet zo duidelijk. Ik heb verontruste mails gekregen van consultants die mij vroegen of ik nu echt geloofde dat brullen, uitschelden en publiek vernederen een goede managementvaardigheid waren. Nogmaals, dat was ironisch bedoeld. Een goede chef doet zoiets niet. En als hij het toch ooit zou doen, zou hij zich best nadien in het publiek verontschuldigen.”

Uw beste column aller tijden?

BUELENS. “De parabel van de superboom, waar iedereen zaad aan elkaar verkoopt van bomen die tot in de hemel groeien, tot een houthakker vraagt: waar is het hout?”

Wie zijn uw lichtende voorbeelden?

BUELENS. “Vooreerst Lucy Kelleway van de Financial Times. Ik heb ooit eens aan mijn studenten gevraagd vijftig van haar columns te analyseren, want ze heeft een scherpe blik op management. De examenvraag luidde: wat is haar persoonlijke visie op management? Tot natuurlijk een van mijn studenten haar mailde met die vraag. De week nadien kon ik dan in de Financial Times lezen dat de Gentse managementprofessoren nu wel inspiratieloos en helemaal gek geworden waren. Zo’n examenvraag! Het heeft wel haar ijdelheid gestreeld, want ze heeft een boek geschreven, en ze begint met dat verhaal. Het zal wel geen echt toeval zijn dat haar visie en de mijne nogal goed overeenkomen. Management is vooral een kwestie van hard werken, gezond verstand, domme dingen vermijden, zich niet op sleeptouw laten nemen. First things first. Toen ze in een bijdrage onlangs haar verwondering uitte dat ze op nummer 171 stond bij de managementgoeroes in de wereld en niet begreep dat ze wetenschappelijke citaten had, ben ik dat even voor haar gaan opzoeken in het speelgoedje van de academici ‘The Social Science Citation Index’ en haar het resultaat gemaild, met de laconieke mededeling dat ik die inspiratieloze prof was. Ze kon er hartelijk om lachen.

“Stanley Bing van Fortune is ook zo’n supertalent. Hij werkt zogezegd in een grote multinational. Ik vind overigens dat collega Geert Noels het ronduit schitterend doet, glashelder, zeer plastisch, met af en toe een vleugje ironie. Maar de allerbeste columnist ooit is toch Albert Tiberghien geweest die over fiscaliteit columns kon schrijven die lazen als verhaaltjes van Godfried Bomans.”

And the winner is…

BUELENS. “Een column van mijn leermeester-op-afstand econoom John Kay, de beste Britse denker over strategie. Hij heeft ooit een column geschreven over de dress-code bij British Telecom, toen dit bedrijf geprivatiseerd werd. Hilarisch! Dat doet er mij aan denken: nu Belgacom op de beurs is genoteerd, kunnen we dat stukje even aanpassen voor de Trends-lezer. Dat komt eraan, over enkele weken.”

Vindt u voldoende inspiratie?

BUELENS. “De managementpraktijk is een permanente herhaling en toepassing van de ‘eerste wet van behoud van ellende’. Managementtheorie is gebaseerd op ‘met zeven boeken en een schaar heb je een achtste klaar’. Wat ik doe, is beide bizarre werelden met elkaar in contact brengen. Ik ben een soort go-between, een pendelaar, een observator van bruggen zonder fundamenten, die dus geregeld instorten. En met de brokken maken we dan nieuwe bruggen. Telkens wat anders, maar toch erg gelijkend. Of het nu matrixorganisatie is, swot-analyse, smart-objectieven, duurzaam ondernemen, six sigma of ‘out of the box’ denken, eindeloze variaties op enkele belangrijke thema’s die eindeloos gerecycleerd kunnen worden. Dat is pas milieubewust en duurzaam schrijven.”

Marc Buelens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content