Voor een bedachtzamere omgang met elkaar zouden Groot-Brittannië en de EU eens naar de cijfers moeten kijken. Dat zegt Trends-redacteur Jozef Vangelder.
Groot-Brittannië is 44 jaar lid van de Europese Unie. Dat de echtscheiding geen zondagswandeling zou worden, wist iedereen. Beide partijen maken het dus het best niet moeilijker dan het al is. Maar dat is net wat lijkt te gebeuren. De Britse premier Theresa May zet een hoge borst op en eist gelijktijdige onderhandelingen over de toekomstige relaties met Europa. De EU jaagt dan weer de Britten op stang met een brexit-factuur van 100 miljard euro, een veel hogere kostprijs dan de eerder geschatte 60 miljard euro.
Voor een bedachtzamere omgang met elkaar zouden beide partijen eens naar de cijfers moeten kijken. Dan zou May zien dat de vermaledijde EU goed is voor een kleine helft van de Britse export van goederen en diensten. Alleen al Duitsland, Frankrijk, Nederland en Ierland waren samen goed voor een Britse goederenexport van 108 miljard euro in 2016. Dat is bijna dubbel zoveel als de Britse goederenexport naar de Verenigde Staten.
Zonder een zwaargewicht als Groot-Brittannië verliest de EU aan legitimiteit
Ook de Europeanen hebben veel te verliezen. Mislukken de onderhandelingen, dan volgt een brutale exit van de Britten uit de eengemaakte markt. Vorig jaar voerde de EU27 voor 368 miljard euro goederen en diensten uit naar Groot-Brittannië, aldus het Britse Office for National Statistics. Dat bedrag doet de brexit-factuur verbleken.
Maar het gaat om veel meer dan wederzijds handelsverkeer. Een zwakkere EU betekent een verzwakking van de lidstaten, economisch, militair en diplomatiek. Zonder een zwaargewicht als Groot-Brittannië verliest de EU aan legitimiteit. Het is geen volwaardig ‘Europa’ meer.
Mogelijk treedt er bezinning in als Angela Merkel later dit jaar zichzelf kan opvolgen als Duits bondskanselier. Samen met de pro-Europese Emmanuel Macron als Franse president kan ze dan op zoek naar een constructieve oplossing met de Britten, waarbij de verwevenheid met de EU zo intact mogelijk blijft. Dan kunnen we deze familieruzie snel vergeten.
