Alain Siaens vertrekt eind dit jaar bij Bank Degroof. Er wordt een bladzijde omgeslagen, maar de financiële wereld draait door. Volgens Siaens is er geen enkele reden om aan te nemen dat de financiële activa in de komende vijftig jaar een lagere return opleveren dan in de voorbije vijftig jaar.
Alain Siaens, gewezen buitengewoon professor aan de UCL, was decennialang een van de pijlers van de Bank Degroof. Tot 2006 zat hij het directiecomité voor en vervolgens de raad van bestuur tot 2013. Daarna hield hij nog enkel zijn bestuurderszetel over, maar die moet hij aan het einde van het jaar ook inleveren. Hij neemt afscheid net op het ogenblik dat zijn bank fuseert met Petercam.
Wat gaat u nu doen?
Alain Siaens: “Me bezighouden met de kleinkinderen. Misschien een roman schrijven. Ik heb dat al eens gedaan. Ik blijf intellectueel actief.”
En de financiën blijven u boeien. U hebt een voorspelling gemaakt van wat de markten in de komende vijftig jaar zullen doen. Volgens u zullen de aandelen wereldwijd een reële return van 4,4 procent opbrengen. Dat is aanzienlijk.
Alain Siaens: “Dat is een denkoefening op de lange termijn. De belegger vraagt zich niet af wat de beurs morgen zal doen. Hij redeneert op lange termijn, op vijftig jaar. We kunnen de toekomst niet zien, maar we kunnen er wel van uitgaan dat de logische verbanden blijven bestaan. We weten bijvoorbeeld dat aandelen doorgaans meer moeten opleveren dan obligaties en dat obligaties meer moeten renderen dan deposito’s op drie maanden. Als dat niet zo was, zou er na enkele jaren niemand meer risicokapitaal aanbrengen.”
Wat opvalt in uw oefening is het effect van de kapitalisatie: met een rente van iets meer dan 4 procent wordt een euro van vandaag over vijftig jaar acht euro.
Alain Siaens: “Dat is inderdaad een opmerkelijk fenomeen. De monniken van Villers-la-Ville bezaten op het moment van de Franse Revolutie 40 procent van Waals-Brabant. Waren ze niet onteigend geweest, dan hadden ze vandaag heel Waals-Brabant en Namen in eigendom, zelfs als ze de helft van hun inkomsten uit grondbezit onder de armen verdeeld hadden. De indianen die in 1626 Manhattan voor zestig florijnen verkochten, zouden nu, als ze dat bedrag belegd en de interesten gekapitaliseerd hadden, heel Manhattan kunnen kopen, de gebouwen incluis.”
Maar dergelijke rendementen worden niet door om het even welke activa gegenereerd.
Alain Siaens: “Nee. Een spaarder moet doen zoals het overgrote deel van de Amerikaanse institutionele beleggers: zijn geld plaatsen in een wereldwijd indexfonds. De diversificatie is perfect, de liquiditeit is groter, de kosten zijn lager en je behoort zeker tot de eerste tien van de klas. De indexfondsen kloppen 90 procent van de fondsen die beweren aan actief beheer te doen. Al te actieve fondsmanagers schaden de diversificatie en gaan onnodige kosten aan. Het dient tot niets zich af te vragen of Matsushita beter is dan Sony, of General Electric beter dan General Motors.”
Op lange termijn moet de belegger dus vooral aan aandelen denken?
Alain Siaens: “Ik denk inderdaad dat de reële return van de aandelen minstens even hoog, indien niet hoger zal liggen dan die van de obligaties.”
Pierre-Henri Thomas
Het uitgebreide interview en de vijf geboden van de investeerder volgens Alain Saens leest u in Trends van deze week.
