Electroteam Leloup & Co: ‘Ik wil niet dat mijn zoon leergeld moet betalen’

Geert Leloup werd ondernemer nadat het noodlot had toegeslagen, zoon Maarten wist al op zijn elfde dat hij in de voetsporen van zijn vader wou treden. Een gesprek met Geert (53) en Maarten (25) Leloup van Electroteam Leloup & Co. “Ik heb gigantisch veel leergeld betaald. Dat wil ik Maarten besparen.”

Soms staat het helemaal niet in de sterren geschreven of je ondernemer wordt. Het noodlot besliste erover, toen de baas van Geert Leloup in 1992 plotseling overleed. Hij verongelukte samen met zijn vrouw toen ze van een Italiaanse beurs voor machinebouwers terugkeerden.

Geert Leloup belandde als nauwelijks 25-jarige in een precaire situatie. “Ik kom helemaal niet uit een nest van ondernemers en had net gebouwd. Mijn geld zat dus vast. Mijn baas en zijn vrouw lieten een dochtertje van zes jaar achter, en er werd een familieraad samengesteld met twee mensen van elke kant van de familie. Zij moesten de onderneming met drie medewerkers leiden, maar dat liep voor geen meter. Ze hadden geen voeling met het bedrijfsleven. Er was een boekhouder, maar de beide families vertrouwden die niet en stelden er elk nog één aan. Op een bepaald moment hadden wij dus drie boekhouders. Ik heb negen maanden onafgebroken gewerkt, zeven dagen op zeven. Toen was ik helemaal op. Ik ging met vakantie. Ik was de discussies ook beu. Tot na twee dagen de familie aan mijn deur stond. Met de vraag of ik het bedrijf wou overnemen.”

‘Wij creëren goesting’

Geert Leloup nam als nieuwe eigenaar meteen enkele maatregelen. De gebouwen werden verkocht, de opbrengst ging naar de familie. Geert nam enkel het handelspand over en veranderde de bedrijfsnaam. Technical Chocolates werd Electroteam Leloup & Co. “We hadden vóór het overlijden van mijn baas al de switch gemaakt van een producent van kleine machines voor de chocoladenijverheid naar elektrische installaties. Volvo Cars was onze eerste grote klant.”

Vandaag, ruim een kwarteeuw later, is het bedrijf een specialist in elektrische deel- en totaalprojecten voor onder meer de industrie, de verzorgingssector of nutsgebouwen. Leloup & Co telt twaalf medewerkers. “We zijn altijd op vraag van onze klanten gegroeid. Zij vroegen of we overweg konden met glasvezeltechnologie. Dat konden we niet, maar we wilden het wel leren en doen.”

De belangrijkste klanten huizen vooral in eigen streek: de luierproducent Ontex, de koekjesbakker Lotus Bakeries en de vleesmaker Ter Beke. Een van de grootste uitdagingen is de zoektocht naar de juiste medewerkers. Geert: “Ik wil geen mensen die louter goed zijn in één niche, we maken ze hier zo polyvalent mogelijk.” Vroeger wierf hij vooral pas afgestudeerden aan, nu meer ervaren mensen. De krapte op de arbeidsmarkt is groot, zeker voor elektriciens. Geert Leloup heeft nauwe contacten met scholen en staat open voor stageplaatsen. “Ik zit in examencommissies van scholen en hoor soms getuigenissen van jongeren die veertien dagen lang het magazijn moesten proper vegen. Dat is zo jammer. Bij ons laten we ze proeven van alle soorten werk. Zo creëer je goesting bij hen. Veel technische jongeren studeren nu ook door, waardoor de vijver nog kleiner wordt.”

De ondernemerswens van Maarten

De zoon van Geert, Maarten, ging van kindsbeen af mee naar de werven. “Toen zowel het bedrijf als onze eigen woning in 2000 verhuisde naar de Ambachtenstraat in Eeklo, werd de scheiding tussen het werk en het leven thuis nog kleiner. Ik ravotte dagelijks in het magazijn en kende alle werknemers.”

Aan het einde van het zesde leerjaar nodigde de school de leerlingen en hun ouders uit voor een afscheidsdrink. Geert: “Plots kwamen er ouders naar mij toe en zeiden: ‘Geert, uw zoon neemt het bedrijf over?’ Ik viel uit de lucht. Er ging toen een vriendschapsboekje rond met daarin de vraag: ‘Wat wil je later worden?’ Het antwoord van Maarten: ‘Het bedrijf van mijn vader voortzetten’.”

Geert dacht dat het wel zou overwaaien _ “hij moest nog puberen, een lief zoeken” _ maar op zijn twaalfde koos Maarten resoluut voor de studie industriële wetenschappen en op zijn achttiende wou hij nog altijd het bedrijf overnemen. Maarten: “Ik was de enige uit mijn klas die voor industriële wetenschappen koos. Techniek sprak me onmiddellijk aan. Later haalde ik nog een bachelor in automatisering, en mijn master.”

Toen Maarten afstudeerde als industrieel ingenieur wou zijn vader dat hij eerst elders ervaring opdeed. “Ik wilde dat hij leerde hoe het voelt als je voor een baas werkt, en af en toe ‘op je doos’ krijgt”, lacht Geert. Het draaide anders uit. Maarten: “Ik had mijn eindwerk bij Ontex voltooid en er nog een vakantiejob aan vastgehangen. Ik had een energiemonitoringsysteem opgezet voor één productielijn. Ontex vroeg me of ik dat ook wou doen voor de andere.”

Geert Leloup consulteerde toen zijn de raad van bestuur. Die bestond toen uit Geert en drie externe bestuurders. Twee bestuurders vonden dat Maarten meteen in het familiebedrijf moest komen. “Als lokale voorzitter had ik externe bestuurders aangetrokken via de werkgeversvereniging Unizo. Ik wou plannen maken voor de toekomst en zocht een extra klankbord. Maandelijks kwamen we samen. Na twee jaar zijn de externe bestuurders vertrokken omdat de meeste vragen beantwoord waren.”

Veel geluisterd

Geert leerde nog veel meer van andere ondernemers via Plato, een leernetwerk van de werkgeversorganisatie Voka Oost-Vlaanderen. Kmo-bedrijfsleiders komen via Plato regelmatige samen om hun hun ervaringen, successen en tegenslagen te delen. “Na tien jaar zijn we officieel gestopt met onze Plato-groep, maar we bleven elkaar ontmoeten, tot op vandaag.” Momenteel volgt zoon Maarten Plato next generation, gefocust op opvolging.

De cirkel is rond. Geert: “Ik heb gigantisch veel geluisterd. Zonder Plato had ik nooit zo ver gestaan als nu. Maarten vult aan: “Door bedrijfsbezoeken bij anderen, leer je te ondernemen zonder oogkleppen.”

“Weet je wat ik wil vermijden bij mijn zoon? Leergeld betalen”, zegt vader Geert Leloup. “Ik heb gigantisch veel leergeld betaald. Zoals te snel een prijsofferte geven, terwijl je nadien vaststelt dat je er te weinig aan verdient. Ik zou het jammer vinden dat hij diezelfde fouten maakt. Al moet je weleens met je neus tegen de muur lopen.”

Een dozijn in een luchtballon

Wat brengt de toekomst voor Leloup & Co? Maarten begint weldra als zelfstandige, terwijl hij tot vandaag in loondienst werkt. Bij een nieuwe klant zal Maarten de volledige automatisering van de productielijn uitwerken. “Maarten wordt verantwoordelijk voor prospectie, opmaak van offertes, programmering, de boekhouding en het nakomen van deadlines”, zegt vader Geert Leloup. “Personeel huurt hij van ons. Zo kan hij zijn eigen financiële waarden beheren. Als hij dat alles goed onder de knie heeft, is hij klaar voor de volgende stap: dit bedrijf leiden. Technologisch zijn de uitdagingen enorm. Onze branche evolueert sneller dan ooit tevoren.” Maarten knikt volmondig. “Uiteraard zou ik dit bedrijf graag over enkele jaren overnemen. Maar ik ben pas drie jaar actief in de onderneming. Ik moet nog zoveel leren. Ik ben onderaan gestart, logisch toch?”

Vader en zoon werken elke dag samen. “We sporten zelfs samen. Er zijn nauwelijks spanningsvelden”, klinkt Geert opgelucht. “Ook onze medewerkers moeten hier elke dag een beetje thuiskomen. Als ze tegen hun zin zouden werken, wil ik ze zelfs helpen zoeken naar een andere job. Ik ben heel sociaal en heb veel over voor mijn personeel. Elk jaar organiseren we meerdere activiteiten, zoals etentjes of een luchtballonvaart met partners en kinderen. We werken nu met twaalf. Er ligt nog veel werk op de plank, maar we groeien liever stap voor stap.”

Geert heeft ook een 23-jarige dochter, die blind geboren is. Ze ging naar Spermalie in Brugge en volgt nu een opleiding tot kinderbegeleidster.