Redactie Trends

‘De EU verkoopt zichzelf aan de Chinese volksrepubliek’

Europa heeft de VS een neus gezet door een handelsakkoord met China te ondertekenen, zegt professor Herman Matthijs. Bovendien kan het in de lidstaten snel gaan, als er geld te verdelen valt, en hebben de Britten bewezen dat ze goed kunnen onderhandelen.

De Europese Unie heeft de jongste maanden nogal haar beklag gedaan over de relaties met de regering-Trump. Al weken verkondigt ze dat ze het geweldig vindt dat Joe Biden de nieuwe Amerikaanse president wordt. Toch ziet het er niet naar uit dat de relaties met de 46ste president van de Verenigde Staten onder een goed gesternte starten.

Iedereen kent de problemen tussen de Verenigde Staten en China. De liberalisering en de mondialisering van de wereldhandel is vooral de staatsgeleide economie van China ten voordele gekomen. En dan sluit de Europese Unie vorige week een akkoord met China, nog voor de eedaflegging van Joe Biden, die daarmee voor een voldongen feit wordt geplaatst. Het is geen hoogstaande diplomatieke zet van de Europese Unie. Europa schoffeert hiermee zowel president Trump als de verkozen president Joe Biden.

Bovendien heeft de Chinese volksrepubliek het gepresteerd om enige dagen na de ondertekening van het akkoord de volledige nog bestaande oppositie in Hongkong op te pakken. Protest heeft de Europese Unie daarover niet geuit. Het is opmerkelijk dat de EU de voorkeur geeft aan een land dat bepaald geen democratie is, de regels van de vrijhandel niet naleeft, een probleem heeft met de vrijheden van de burgers en immense spionageactiviteiten ontplooit op het EU-grondgebied.

De EU verkoopt zichzelf aan de Chinese volksrepubliek.

Daarnaast heeft China, met zijn vele dollars, goedkoop belangrijke infrastructuur opgekocht in de EU-lidstaten. Veel van die infrastructuur is in het verleden aangelegd met geld uit de Europese begroting. China gebruikt zijn enorme handelsoverschot met de EU om zaken in Europa op te kopen. De EU verkoopt zichzelf aan de Chinese volksrepubliek. De geschiedenis kent daarover nogal wat voorbeelden van landen, die een kolonie zijn geworden. Tijdens de coronapandemie kwam het probleem aan de oppervlakte dat Europa te veel van zijn productie heeft uitbesteed aan China. Het was beschamend dat diverse landen mondmaskers moesten gaan zoeken in China.

Duitsland stuurt de Europese Unie, een land dat zich te groot vindt voor de Europese Unie maar te klein is voor de wereld. Na het vertrek van de Britten heeft Berlijn de macht in handen in Europa. Het anti-Amerikanisme leeft daar volop, terwijl Berlijn West-Europa politiek, militair, economisch en democratisch zou moeten verbinden met Noord-Amerika. Want ook in Canada zullen vragen rijzen over de vlotheid waarmee dit EU-Chinese akkoord tot stand is gekomen, terwijl er rond het CETA-handelsverdrag met Canada veel problemen werden gemaakt. De band tussen Duitsland en China zal nog een immens probleem worden voor Frankrijk.

Geld

Het nieuwe eigenmiddelenbesluit (2021-2027) van de Europese Unie biedt haar de mogelijkheid op zoek te gaan naar eigen financieringsbronnen voor de Europese begroting. Opmerkelijk dat ook de covidgelden zijn opgenomen in het nieuwe eigenmiddelenbesluit, dat unaniem is goedgekeurd door de lidstaten. In het verleden duurde het maanden en jaren voor een nieuw eigenmiddelenbesluit de ratificatieprocedures had doorlopen in de lidstaten. Maar de Belgische overheid heeft al laten weten dat dat tegen eind maart in orde komt. Italië, Cyprus en Kroatië hebben het eind 2020 al goedgekeurd. Als er zoveel geld staat te wachten, dan kan het snel gaan.

Er zal 390 miljard euro worden verdeeld over de lidstaten als niet-terugbetaalbare grants. De leningslast blijft ten laste van de EU-begroting. Als we de tekst van het nieuwe eigenmiddelenbesluit mogen geloven, dan wordt er tot 2058 (!) daaraan terugbetaald. Dat houdt dan ook in dat de nationale bijdragen aan de EU-begroting hoog zullen blijven, want dat geld moet worden terugbetaald en de verdragen schrijven voor dat de EU-begroting in evenwicht moet zijn.

Opmerkelijk is wel dat de zwakkere landen het merendeel van het geld krijgen, terwijl de economische heropstart zal moeten komen van de sterkere landen. Het is al de tweede maal deze eeuw dat zeer veel geld naar de zuidelijke EU-staten gaat. De Belgische bijdragen voor 2021 aan de EU-begroting wordt geraamd op 6,9 miljard euro.

De Britten hebben wel bewezen dat ze goed kunnen onderhandelen.

De interne verdeling van de covid-middelen voor België ter waarde van 5,9 miljard euro is bijzonder snel gaan. Blijkbaar zijn de parameters die worden gebruikt om de 390 miljard te verdelen over de 27 lidstaten, ook gebruikt voor de interne Belgische verdeling. Nergens in het eigenmiddelenbesluit staat dat dat moet. Het Waals Gewest krijgt 1,480 miljard euro, Het Brussels Gewest bekomt 395 miljoen euro en de Franse Gemeenschap ontvangt 495 miljoen euro. Samen is dat 2,370 miljard euro. Vlaanderen krijgt 2,255 miljard euro of 38 procent. De Duitstaligen krijgen 50 miljoen euro. De grote winnaar zijn de door de PS geleide regeringen, wat maakt dat deze partij dit financiële dossier het best heeft beheerd. Bovendien behoudt de staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) een pot van 1,225 miljard euro. Onder meer door de verdeling van het brexitfonds zullen die bedragen nog licht stijgen.

Brexit

Op kerstavond heeft het Verenigd Koninkrijk dan toch een vrijhandelsakkoord getekend met de EU. Het resultaat: veel vaagheden, veel paritaire commissies om dat allemaal te verduidelijken, en in fine arbitrage. Bovendien is het een akkoord zonder quota’s en tarieven, dus krijgt het gewezen tweede belangrijkste lid vrijhandel met zijn oude partner. Daarmede bewijst premier Boris Johnson wel iets belangrijks: vrijhandel is mogelijk zonder de nationale soevereiniteit op te geven aan de EU. Een winnaar of verliezer is nog niet aan te wijzen. Maar de Britten hebben wel bewezen dat ze goed kunnen onderhandelen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content