Voka mist visie bij Di Rupo

© Jonas Hamers/IG

“Het akkoord is onvoldoende fair”, zeggen voorzitter Luc De Bruyckere en gedelegeerd bestuurder Jo Libeer.

De Vlaamse werkgeversorganisatie Voka heeft het regeerakkoord van Di Rupo I niet met pek en veren overgoten. Maar “het akkoord is onvoldoende fair”, zeggen voorzitter Luc De Bruyckere en gedelegeerd bestuurder Jo Libeer in Trends.

Als België een economisch huis is, dan zijn er met het nieuwe regeerakkoord een aantal kieren geopend zoals de verstrenging van het brugpensioen en vervroegd pensioen, de aangepaste wachtuitkeringen of de lagere groeinorm voor de gezondheidszorg. Daar kunnen later deuren in komen, de poorten naar structurele veranderingen. Maar de weg is nog lang.

Voka-voorzitter Luc De Bruyckere en gedelegeerd bestuurder Jo Libeer zijn de eersten om dat te beseffen. “Ondernemers ervaren dit akkoord als een rondje bedrijfsleiders bashen”, oordeelt Libeer.

Luc De Bruyckere sluit zich daarbij aan: “Zijn ondernemers die voor de welvaart en toegevoegde waarde zorgen beter af met dit akkoord? Neen, want hier zit geen project achter, geen visie waar je de bevolking achter krijgt en waarmee je degenen die de offers moeten brengen, kan overtuigen dat ook te doen. Daarvoor is het akkoord onvoldoende fair.”

Wachten tot maart

Libeer. “De echte ijkpunten moeten nog komen. In maart zal er bij de begrotingscontrole opnieuw minstens een miljard euro moeten worden gevonden. Vlaanderen blijft ver verwijderd van zijn groeinorm, en zal op zoek moeten naar 600 miljoen. En bij de gemeenteraadsverkiezingen spreken we over 1,3 miljard euro saneringen. Het gemakkelijkste is gebeurd: de belastingen zijn verhoogd. Dat extra geld kan je niet nog eens zoeken in nieuwe belastingen.”

De Bruyckere. “Met 54 procent zijn we wereldtop in overheidsbeslag, en dan mogen we er nog niet aan denken dat alle garanties die aan de banken zijn gegeven, moeten worden aangesproken. Eén ding staat vast: de belastingen kunnen niet nog eens omhoog.”

Arbeidsmarkt: too little, too late

Ook de voorstellen rond de arbeidsmarkt worden bestempeld als too little, too late. De Bruyckere: “Er is niets gedaan aan de werkloosheidsval _ te hoge werkloosheidsvergoeding en te lage minimumlonen, waardoor het niet de moeite loont om te gaan werken. Aan alle noodzakelijke maatregelen is te laat begonnen, en ik neem het bepaalde politici kwalijk dat ze de bevolking er niet op hebben voorbereid dat we met zijn allen langer moeten gaan werken. Sterker nog: sommigen zeiden zelfs dat niemand de besparingen zou voelen. Het tegendeel is waar.”

Brugpensioen: afschaffen, graag Het feit dat de brugpensioenregeling slechts geleidelijk strenger wordt, lijkt de werkgevers goed uit te komen. Zo kunnen ze _ met een recessie die om de hoek loert _ vlot mensen ontslaan. Maar, nuanceert De Bruyckere: “Voor de meeste bedrijfsleiders, denk ik, mag de huidige regeling dadelijk worden stopgezet. Maar zolang de wet niet wordt afgeschaft, zullen bedrijven die blijven gebruiken.”

Bedrijfswagens zijn hold-up

De bijdrage op bedrijfswagens beoordelen ze dan weer als “een hold-up.” Libeer: “Uit een studie van Hudson blijkt dat de verloning in de privésector na tien jaar de hoogte van het ambtenarenloon evenaart. Dat is te danken aan verloningsmaatregelen als bedrijfswagens. Haal dat weg, en je krijgt een egalisering tussen de privé- en de publieke sector. Als model kan dat tellen.”

Loonindexering

Ten slotte is er dat heikele punt, de automatische loonindexering. “Een competitief nadeel, maar we wéten dat het onbespreekbaar is, dus zeggen we: voer eerst het akkoord uit dat nu is gesloten”, stelt De Bruyckere. Die pleit nu niet voor een indexsprong. “Hoewel het de begroting veel zou opleveren. Maar het automatische karakter van de indexering is fundamenteel onrechtvaardig en contraproductief. We moeten de index niet afschaffen, maar hem anders en beter aanwenden, dat is goed voor iedereen.” (LH/AM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content