Sophie Wilmès (MR) neemt ontslag uit de federale regering. Wilmès zette in april tijdelijk een stap opzij om voor haar zieke echtgenoot te zorgen. Donderdag heeft ze haar ontslag aangeboden aan de koning, die het aanvaard heeft, zo blijkt donderdag uit een mededeling.
Toen Wilmès enkele maanden geleden aankondigde een tijdlang zonder vergoeding afstand te doen van haar functies, was het de bedoeling in de zomer een beter zicht te hebben op de situatie. ‘De ziekte van mijn man zal een moeilijke strijd worden die ik aan zijn zijde en aan de zijde van onze kinderen wil voeren. Mijn huidige taken binnen de regering laten me dat niet toe’, motiveert Wilmès haar beslissing.
Zoals bekend was de MR-politica binnen de federale regering vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken, Buitenlandse Handel en de Federale Culturele Instellingen. Haar functies werden de voorbije maanden door haar collega’s bewaakt. Zo was premier Alexander De Croo tijdelijk bevoegd voor Buitenlandse Zaken.
‘Met veel emotie denk ik aan alle mensen die ook moeten vechten tegen ziekte. Ik dank uit de grond van mijn hart de vele mensen, uit de hele maatschappij, die ons hebben gesteund, en dat nog altijd doen. Ik dank ook de premier en mijn federale collega’s die tijdens mijn afwezigheid de continuïteit hebben verzekerd. Aan hen, aan wie mij opvolgt en aan de hele regering wens ik succes en volharding, om de projecten en hervormingen die ons land zo hard nodig heeft, tot een goed einde te brengen’, aldus nog Wilmès.
Na de zomer zal ze opnieuw zetelen als Kamerlid.
Premier De Croo bedankt Wilmès uitdrukkelijk voor haar inzet van de voorbije jaren, voor alle Belgen en voor ons land. Hij heeft het over een moedige keuze van Wilmès, ‘een keuze in lijn met de persoon die ze is, oprecht’. ‘Een keuze ook die ons allemaal doet nadenken over de zin van het leven en ons herinnert aan onze prioriteiten.’
‘Sophie is voor mij een compagnon de route’, gaat de premier voort. ‘Ze is iemand op wie je altijd kunt rekenen, iemand die zich nooit wegsteekt als het gaat om verantwoordelijkheid nemen. Haar vertrek is dan ook een groot verlies voor de regering. Maar ik wil vooral Sophie verzekeren dat wij allemaal achter haar en haar man Christopher staan in de strijd die ze samen voeren.’
