‘De Croo is wanhopig op zoek naar aandacht’

Belfius naar de beurs brengen en een vierde mobiele operator toelaten. Dat zijn de plannen van minister Alexander De Croo (Open Vld) om toch een beetje geld in het laatje te brengen. Of is het een schreeuw om aandacht? Dat vraagt Trends-redacteur Patrick Claerhout zich af.

Het ziet ernaar uit dat Bart De Wever toch gelijk had: de dash is echt uit deze regering. Het gekibbel tussen N-VA en CD&V haalt dagelijks het ochtendnieuws op de radio. Het lijkt alsof beide partijen het in geen enkel dossier nog eens geraken. Net op dit moment staat de regering voor een inspanning van 3,7 miljard euro. Niet om de begroting in evenwicht te krijgen. Wel om ervoor te zorgen dat het tekort in 2019 niet groter wordt.

Coalitiepartner Open Vld kijkt verweesd toe en dreigt electoraal in het vergeethoekje te geraken. Vicepremier De Croo besefte dat er iets moet gebeuren, en kwam de voorbije dagen met verschillende denkpistes op de proppen, gaande van een privatisering van de NMBS, een snelle beursgang van Belfius, tot de intrede van een vierde speler op de mobiele telecommarkt. De rode draad in al deze ideeën is dat het zuiver ideologisch-liberale voorstellen zijn die geld in het laatje kunnen brengen, maar ook dat ze rammelen aan alle kanten.

Belfius

Zo pleit De Croo ervoor Belfius naar de beurs te brengen, ook al is er geen oplossing voor de Arco-coöperanten. Hij doet dat vanuit een politieke logica. Als Belfius niet snel na de vakantie naar de beurs komt, is het volgens hem politiek niet meer mogelijk. Want na de zomer schakelen onze beleidsmakers over op verkiezingsmodus en dan kunnen er blijkbaar geen beslissingen meer genomen worden. De belastingbetalers zullen het graag horen. De federale verkiezingen zijn pas gepland in mei 2019.

Opmerkelijk is dat De Croo geen rekening houdt met de financiële dimensie van het Belfius-beursdossier. Na tien jaar palaveren hebben de Belgische staat en Belfius nog altijd geen oplossing voor de Arco-coöperanten, de enige privé-aandeelhouders die na de financiële crisis geld op tafel legden om een bank te redden. Als claims niet geregeld worden, weegt dat op de waardering van een bedrijf dat naar de beurs wil. De Croo vindt het blijkbaar niet erg dat de belastingbetaler er een miljard euro dreigt bij in te schieten.

Bovendien verklaart hij dat de beursgang de Belgische burgers de kans biedt te participeren in de bank. Een mooie opportuniteit, aldus de vicepremier. Dat moet de Arco-coöperanten behoorlijk cynisch in de oren klinken. Een uitgelezen kans om te beleggen in een goedehuisvader-aandeel? Waar hebben ze dat eerder gehoord? Jammer dat ze zoveel jaar later tegen een fors negatief rendement aankijken, want anders waren ze misschien wel geneigd aandelen van Belfius te kopen? Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, zou je denken.

Telecom en NMBS

De Croo denkt er ook aan een vierde mobiele operator toe te laten. Ook dat kan centjes binnenbrengen. De overheid kan dan een licentie veilen of verkopen. Maar daar gaat het de liberale vicepremier natuurlijk niet om. Hij zegt vooral bezorgd te zijn omdat de telecomdiensten in België zo duur zijn en te weinig kwaliteit en kwantiteit bieden. Als minister van Telecommunicatie nam hij al verschillende maatregelen om daar iets aan te doen. En die hebben tijd nodig om echt vruchten af te werpen.

De grote vraag is natuurlijke welke partij zo gek zal zijn te betalen voor een vierde licentie, zwaar te investeren in een modern netwerk, en dan nog eens een prijzenoorlog te ontketenen om een plaats te veroveren op een mature markt. Volgens veel analisten is de intrede van een nieuwe, vierde speler op de mobiele telecommarkt niet meer dan ‘wishful thinking’. Ook het idee om de NMBS te privatiseren hoort in die categorie thuis. Het voorstel klinkt bovendien bizar op een moment dat landen als Groot-Brittannië en Nederland geconfronteerd worden met de nadelige gevolgen van die beslissing.

De denkpistes die Alexander De Croo de voorbije twee dagen lanceerde, tonen dat onze politiek het noorden kwijt is. Er zou dringend werk moeten gemaakt worden van een sanering van de overheidsfinanciën en een hervorming van de ambtenarenpensioenen. Daar liggen de echte kansen om structurele maatregelen te nemen die geld in het laatje brengen, en bovendien de competitiviteit van het land ten goede komen. Daarover rept De Croo met geen woord. Wat nu op tafel ligt, lijken halfslachtige voorstellen van een radeloze politicus.