Bart De Wever (N-VA) bepleit hereniging Vlaanderen met Nederland

De politieke toekomstdroom van N-VA-voorzitter Bart De Wever is de hereniging van Vlaanderen en Nederland in een nieuwe, confederale staat. Dat zegt hij in Trends Talk op Kanaal Z. ‘Het is een persoonlijk standpunt en het publiek is er nog niet rijp voor. Maar wat vandaag ondenkbaar is, kan morgen realiteit zijn’, klinkt het.

Het is een opmerkelijk pleidooi van de N-VA-voorzitter in een uitgebreid interview in Trends Talk, waarin De Wever de alarmbel luidt over de budgettaire toestand van het land en de onderhandelingsposities schetst in een toekomstige, zevende staatshervorming: ‘Er is geen geld meer. De federale overheid is failliet. De Waalse overheden zijn failliet in het kwadraat. En zelfs de Vlaamse kassa is op dit moment gewoon leeg.’

In 2024 moet het land definitief in een confederale plooi gelegd worden, zegt De Wever, met een nieuwe grondwet, naar analogie van het Akkoord van Loppem in 1919, toen onder meer het algemeen enkelvoudig stemrecht voor mannen werd ingevoerd.

Streven naar Groot-Nederland staat niet in het partijprogramma van de N-VA, maar de hereniging is wel een droom die de voorzitter al lang koestert: ‘In 1993 was ik als jongeman al medeorganisator van een Groot-Nederlands studentencongres. Ik heb die droom nooit losgelaten: dat alle Nederlandstaligen ooit in één verband weer zouden samenleven, de zuidelijke en de noordelijke Nederlanden. Ze zouden samen één van de sterkste economieën ter wereld zijn. De havens van Antwerpen en Rotterdam zouden kunnen fuseren tot dé gateway van de noordwest-Europese economie. Dat lijkt mij een fantastisch verhaal. Er zal natuurlijk nog wat water door de Rijn en de Schelde moeten vloeien en de mensen zijn er mentaal nog niet rijp voor, dat merk ik wel.’

Lees verder onder de video

Geen sciencefiction

Er zijn doorheen de geschiedenis regelmatig pleidooien geweest voor het herstel van de politieke eenheid van Vlaanderen en Nederland. Groot-Nederlandisme baseert zich op het Verenigd Koninkrijk tussen 1815 en 1830 en de Zeventien Provinciën in de zestiende eeuw en mikt op een unitaire of confederale Nederlandstalige staat.

Eind juni hield De Wever in Antwerpen voor de Nederlandse ontslagnemende minister-president Marc Rutte nog een vurig pleidooi voor een hereniging: ‘We moeten streven naar het ongedaan maken van wat in 1585 is gebeurd’, klonk het. In 1585 luidde de Val van Antwerpen de scheiding van de Nederlanden in.

In Trends Talk beschouwt De Wever een confederatie van de voormalige Zeventien Provinciën niet als politieke sciencefiction: ‘Dingen die ondenkbaar zijn, worden soms veel sneller denkbaar dan je zou vermoeden. Het federalisme was in de jaren zestig ondenkbaar in België. In de jaren zeventig was het een realiteit. Confederalisme is vandaag nog moeilijk denkbaar in Wallonië, maar ik denk morgen een realiteit. En dus: een confederatie van de Lage Landen, de Zeventien Provinciën, dat dat terug zou kunnen worden opgebouwd, bottom-up, door concreet samen te werken op heel wat domeinen die ons binden. Ja, misschien wordt dat overmorgen een realiteit. Mocht ik kunnen sterven als Zuidelijke Nederlander, ik zou gelukkiger sterven dan als Belg.’

‘Er komt inflatie’

In Trends Talk spreekt De Wever als Antwerps burgemeester ook over de economische heropleving na de coronacrisis. Zo is de werkloosheidsgraad in de stad gedaald tot het laagste peil in tien jaar. De containertrafiek in de haven piekt al boven het pre-coronaniveau: ‘Er is in de hele wereld een boom van de consumptie. Als ik spreek met de grote reders van onze haven, dan zeggen die: onze schepen varen als een tierelier, dat hebben wij nog nooit gezien. En de prijs om een container over de zee te zetten is verveelvoudigd in korte tijd. Maar die reders waarschuwen ook: in ons economisch boekje betekent dat dat er inflatie zal komen. En reders zijn de kanarie in de koolmijn van de wereldeconomie. Wat in een haven gebeurt, zie je pari passu in de hele economie volgen.’

Inflatie zal vooral de Vlaamse spaarders treffen, zegt De Wever: ‘De Vlaming is wereldkampioen in sparen en weet dat hij eigenlijk al sinds de financiële crisis van 2008 het spaargeld ziet krimpen. En de inflatie is – ook al is ze beperkt – veel hoger dan de nul-komma-niks die je nog op je spaargeld krijgt. Alles wat daarbij komt, leidt tot een soort sneeuwbal waar de Vlaamse verworvenheden in worden afgebouwd. Alles wat de Vlaamse mier heeft bijeengespaard. En wat mij in dit land heel bezorgd maakt, is dat we samenleven met een krekel en die er belang bij heeft dat dat gebeurt. Tijdens de onderhandelingen heeft Paul Magnette (PS) mij letterlijk gezegd: ‘Les socialistes aiment la crise, Bart, parce qu’alors on peut dépenser de l’argent.‘ En als je niks hebt en je bent verbonden met iemand die wél iets heeft, dan win je altijd. Ofwel zal diegene die iets heeft met belastingen de put moeten vullen. Ofwel zal, door inflatie, de berg smelten en ook de put vullen.’

‘De kassa is leeg’

Trends bracht deze week de begrotingscijfers van het Waalse Gewest en de Franstalige Gemeenschap in kaart. Zo stijgt de Waalse schuld in 2025 naar 198 procent van de regionale inkomsten. Frédéric Daerden (PS), minister van Begroting van de Franse Gemeenschapsregering, sloeg vorige week alarm. Met het oog op een nieuwe staatshervorming kijken de Franstaligen naar de financieringswet en Vlaams en federaal geld.

De Wever: ‘Men kan dat balletje voor zich uit blijven schuiven en de oplossing van Daerden is dan de hand openhouden en zeggen dat er een staatshervorming moet komen. Dan moet ofwel de federale ofwel de Vlaamse kassa geplunderd worden om hen uit de nood te helpen. Alleen: die kassa’s zijn leeg.’

Een klassieke staatshervorming waarbij de Franstalige overheden gedepanneerd worden met extra financiering in ruil voor meer bevoegdheden voor Vlaanderen, staat nu dus voor een patstelling, omdat na de coronacrisis ook Vlaanderen de vinger op de knip moet houden.

De Wever waarschuwt voor een verarming in Vlaanderen, waardoor extreme partijen in 2024 de wind in de zeilen zullen hebben. Eerder sprak hij in de Krant van West-Vlaanderen zijn vrees uit voor onlusten. ‘Die kunnen er komen als die echte verarming – die de mensen nog niet voelen, maar die er onvermijdelijk zit aan te komen – wordt gekoppeld aan de vaststelling dat de politieke keuzes die zij maken systematisch niet worden gehonoreerd’, zegt hij in Trends Talk.

‘Je kan een beroep doen op solidariteit, maar dat is iets anders dan een soort eeuwige financiering van uiteindelijk beleid dat niemand in Vlaanderen steunt. De PS: zeer links. De PTB: communisten. Ecolo: ze zijn soms bijna zo gek als de communisten en soms nog gekker. Kijk naar heel die opengrenzenlobby. Daar is nul draagvlak voor in Vlaanderen. Het idee dat wij dat soort fratsen moeten blijven financieren, dat gaat toch niet? Dat gaat lijnrecht in tegen elk verantwoordelijkheids- en rechtvaardigheidsgevoel.’