“Vlaanderen heeft een slim beleid en een focus nodig” (Peter Hinssen)

De nieuwe Steve Jobs (m/v) zou gerust een Vlaming kunnen zijn. In Vlaamse garages zit genoeg talent aan veelbelovende projecten te sleutelen. Toch is de kans klein dat we hem over enkele jaren detecteren. De ondernemersmentaliteit ontbreekt en de omkadering van starters faalt.

De kans is groot dat de Vlaamse Steve Jobs na de schoolbanken kiest voor een vaste baan bij de overheid. Excelleren in ondernemerschap doen we hier niet. En als we het al proberen, dan vinden we niet de nodige centen om die droom in realiteit om te zetten. Of misschien verkassen we wel naar het buitenland.

Pessimistisch, zegt u? Vraag het eens aan de Vlaming Bart Decrem. Hij werkt in de VS voor Disney nadat hij zijn derde start-up aan het grote Amerikaanse entertainmentbedrijf kon verkopen. Of aan Dries ‘Drupal’ Buytaert. In Vlaanderen vond hij de nodige financiering niet, maar hij vond ze wel in het buitenland en kon zijn entrepreneureal spirit daar met succes botvieren. Of de jonge gasten van Netlog. Zij schrijven het enige succesvolle socialemediaverhaal uit onze contreien. Toch zijn we er als de kippen bij om een ‘ja maar’ te plaatsen bij hun story.

Liever niet proberen dan mislukken

Wat scheelt er dan in Vlaanderen? Er schort iets aan de mentaliteit, dat zeker. Vlaanderen is geen ondernemende regio, klinkt het vaak. We ondernemen niet uit noodzaak. Onze Vlaamse maatschappij is te zelfgenoegzaam, dus is het logisch dat onze jongeren zich wentelen in dat bad van die zelfgenoegzaamheid.

Vanuit dit pessimistische perspectief kan je met de cijfers in de hand vaststellen dat het aantal starters in Vlaanderen daalt. 63.936 entrepreneurs namen in 2009 het risico en startten een eigen bedrijf. Een daling met dik 5 procent in vergelijking met het jaar daarvoor, dat ook al bijna 4 procent minder was dan de 70.000 van 2007.

Studies en rapporten staven de stelling dat jongeren liever kiezen voor een baan bij de overheid, consultancy of een multinational dan hun eigen droom na te jagen.

Money, Mensen, Middelen

Vanuit een optimistisch perspectief kun je ook zeggen dat er nog nooit zo veel middelen en omkadering waren voor starters dan ooit. Wij hebben de centen, zeggen de zaaigeldfondsen, maar het ontbreekt ons aan projecten. Er zijn ook de Arkimedes-regeling en de Starters BVBA. Ook Unizo en VOKA zwaaien met initiatieven als startersservice of Bryo die entrepreneurs begeleiden en omkadering bieden.

Kan het brede scala aan middelen en mensen de honger naar ondernemerschap aanwakkeren? Bij Peter Hinssen overheerst het gevoel dat er vandaag minder appetijt is. “Toen ik in 1995 in de IT-sector begon, was er niet zo gek veel entourage. We hadden vooral ons enthousiasme en een idee. Vandaag lijken ondernemers veel voorzichtiger, vooral de angst om te falen regeert. Er heerst een negatief sentiment. Ze zien vooral het risico en minder de opportuniteit.”

Sexappeal in de bouw

Denken we bij starters automatisch aan sexy sectoren uit de hightech, dan blijkt uit onderzoek dat Vlaanderen grossiert in sectoren als zakelijke dienstverlening, de kleinhandel, de bouwnijverheid en de horeca. Allesbehalve hightech dus.
Niet eens zo gek, zegt ook Hinssen, die klaagt over een fundamentele onderfinanciering. Waar in de VS een gemiddelde starter kan bogen op 20 miljoen dollar pre-financiering, is dat in Europa gemiddeld slechts 3 miljoen dollar. Bovendien heerst er een grotere risicoaversie in Europa en zeker in Vlaanderen, in vergelijking met de VS. Vlaanderen heeft nood aan slim beleid en een focus,verduidelijkt Hinssen

Internationale waarnemers uit de vc-wereld zijn als de dood om the next big thing te missen. Zeker in de cross-sectoren: gezondheidszorg, mobiliteit en groene technologie. Een derde Future Internet-golf is onderweg. En wij staan erbij en kijken ernaar.
L.D.

De volledige analyse en interview met Peter Hinssen leest u deze week in Trends

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content