Stef Heylen (CEO Janssen Pharma): ‘Dit is een kip met gouden eieren’

Stef Heylen groeide op met Janssen Pharma, ook zijn studiekeuze werd erdoor bepaald. Nu volgt hij er Tom Heyman op als CEO, en erft hij diens uitdagingen en bezorgdheden.

“Als kind had ik al heel veel bewondering voor Janssen Pharma”, zegt Stef Heylen, die is geboren en getogen in Beerse, waar Janssen Pharma is gevestigd. “Het bedrijf is een icoon, het is onvoorstelbaar wat dit hier betekent.” Zelfs zijn studiekeuze werd mee bepaald door Janssen. Heylen studeerde geneeskunde in Leuven, gevolgd door een specialisatie tropische geneeskunde in Antwerpen. Sinds ruim twee jaar is hij chief operating officer voor onderzoek en ontwikkeling van Janssen, de verzamelnaam voor de farma-activiteiten van het moederbedrijf Johnson & Johnson. Toen zijn mentor Paul Stoffels, die bij Johnson & Johnson de grote baas voor farma is, hem vroeg Janssen Pharma te leiden, was dat geen donderslag bij heldere hemel. “Paul had me er altijd wel over gesproken en gepolst of ik op termijn interesse zou hebben.” Twijfelen deed Heylen niet. “Ik beschouw mezelf als bijzonder gelukkig en bevoordeeld voor de kansen die ik hier heb gekregen. Ik ben blij iets terug te kunnen doen voor deze site”, zegt Heylen, die al sinds 2003 nauw samenwerkt met Stoffels.

Heylen, de vader van twee dochters en twee zonen tussen 31 en 26, zal de functie van CEO van Janssen Pharma blijven combineren met die van chief operating officer van de afdeling onderzoek en ontwikkeling bij Janssen. Ook Heyman droeg twee petjes, maar is voortaan voltijds topman van Johnson & Johnson Development Corporation, de durfkapitaaltak van Johnson & Johnson. “Het is cruciaal voor de positie van site head hier in Beerse om die contacten met Johnson & Johnson te hebben. Anders zit je op een eiland”, zegt Heylen, die een week op de drie in de Verenigde Staten zal vertoeven.

Groei en expansie

Heylen herinnert zich nog goed hoe Heyman kort na zijn komst naar Beerse in 2008 een ingrijpende herstructurering moest aankondigen. Een jaar eerder was Heylen door Stoffels naar Beerse gehaald om er medisch directeur voor neurowetenschappen te worden. “We hebben toen een sombere periode meegemaakt. Maar Tom heeft er weer een positieve schwung ingebracht. Dit is een enorm mooi verhaal van groei en expansie geworden. Maar we werken in een wereldwijde context en moeten zorgen dat deze site relevant blijft voor Johnson & Johnson”, waarschuwt Heylen.

“Het is zo gemakkelijk te denken dat het hier allemaal zal blijven bestaan en floreren. Kijk, ik ben net terug van China. De registratieomgeving daar begint te stabiliseren, wat betekent dat we heel onze portefeuille van producten er ook kunnen registreren en lanceren. Wij zijn daar dus intern mee aan het concurreren, want Johnson & Johnson zal daar ook investeren. Ik hoop dus dat iedereen ziet wat deze site kan betekenen voor Vlaanderen en België. Iedereen moet daartoe een steentje bijdragen, de sociale partners en hopelijk ook de regering. Dit is echt een kip met gouden eieren. Ze mogen die niet dooddoen”, aldus Heylen, die vooral hamert op de fiscale zekerheid. “We moeten investeringen aantrekken, en dan is het normaal dat Johnson & Johnson verwacht dat het klimaat hier voorspelbaar is.”

Schizofreen brein

“Het enige wat ons kan overkomen, is zelfgenoegzaamheid, denken dat alles vanzelfsprekend is”, aldus Heylen, die zelf ook de andere kant van de medaille leerde kennen. Zo moest hij in 2000 als verantwoordelijke voor de veiligheid van geneesmiddelen twee producten van de markt halen. In 2012 was hij in San Francisco voor Janssen medisch directeur voor het onderzoek naar de behandeling van alzheimer, toen een beloftevol alzheimermedicijn op de valreep faalde. Maar zulke tegenslagen mogen niet blijven hangen, vindt Heylen. “Ik heb een beetje een schizofreen brein: ik kan het werk perfect loslaten en zal er geen slaap voor laten. Ik probeer dus ook mijn work-life balance in ere te houden, anders lukt het niet. Ik verteer het vele reizen ook nog altijd zeer goed.”

Heylen komt het best tot rust met een eenzaam ritje met de mountainbike in de natuur rond Beerse. Al is hij net als zijn voorganger een echte bourgondiër. “Ik zit in de Vlaamse wijngilde én ik kook heel graag. Een van mijn dingen op mijn bucket list is een echte koksopleiding volgen”, zegt Heylen, die geheid aan het fornuis staat bij de familie-etentjes. “De leukste en belangrijkste momenten zijn wanneer we zondagmiddag samen zitten met de kinderen en de drie kleinkinderen. Een voorkeursgerecht? Ik kook alles. U vraagt, wij draaien. En meestal lukt het. De mensen die komen eten, komen toch zeer graag terug.” (lacht)