Didier Bellens, de ontslagen CEO van Belgacom zal hoogstwaarschijnlijk zijn ontslag zonder vergoeding aanvechten voor de rechtbank. Over welke wapens beschikt hij?
“U zal wel zien wat ik ga doen. Dat zal stap per stap gebeuren”. Die amper verdoken bedreiging voorspelt een juridisch tegenoffensief van Didier Bellens, de ex-CEO van Belgacom. Hieronder vindt u het vermoedelijke verloop ervan, stap per stap.
1. De juiste rechtsbevoegdheid kiezen
Bellens, die een zelfstandigenovereenkomst had afgesloten met Belgacom, kan zijn ontslag voor de rechtbank van koophandel betwisten. Hij kan de vergoeding opeisen waarop hij meent recht te hebben. Hij kan ook een vordering indienen bij de Raad van State tegen het koninklijk besluit over zijn ontslag.
Voor het bestuurlijk rechtscollege kan hij de motieven van zijn ontslag betwisten en proberen de vernietiging of de opschorting van het besluit te bekomen.
2. Snel handelen
Didier Bellens kan bij de Raad van State een vordering in uiterst dringende noodzakelijkheid indienen. Hij moet dan aantonen dat het koninklijk besluit hem een moeilijk te herstellen ernstig nadeel berokkent. Een droog ontslag zonder vergoeding, om nog maar te zwijgen van het in diskrediet brengen van de ex-baas, zou hier kunnen passen.
“Er is rechtsspraak die in richting gaat” verklaart advocaat Eric Gillet, gespecialiseerd in publiek recht en managing partner bij CMS De Backer. Als hij voor de opschorting gaat, moet Didier Bellens serieuze middelen inroepen om zijn vraag kracht bij te zetten en aantonen dat de motieven van zijn ontslag verkeerd of buitensporig zijn. “Het is een tweesnijdend zwaard” vindt Eric Gillet.
“Als de Raad van State zijn vraag verwerpt, is dat een overwinning voor de staat. Indien het koninklijk besluit echter opgeschort wordt, keert Didier Bellens terug bij Belgacom”.
Een andere “spoed” procedure, het kortgeding, wordt daarentegen uitgesloten door de advocaten die we gecontacteerd hebben. Het zou weinig waarschijnlijk zijn dat een rechter in kortgeding oordeelt dat een “ernstig en onmiddellijk gevaar” een snelle beslissing over dit ontslag rechtvaardigt.
3. Het ernstig verzuim betwisten
De recente verklaringen van Didier Bellens over de Belgische staat, die hij als “ergste aandeelhouder” ooit bestempelde, werden door de regering denigrerend en zelfs beledigend genoemd. Is dat voldoende om het ernstig verzuim en bijgevolg het ontslag zonder vergoeding te rechtvaardigen?
“Alles hangt af van wat er in de overeenkomst staat, meent Sylvie Dubois, vennoot bij Altius. “Als de overeenkomstig daarover vaag is, zal het moeilijk worden”. Het contract van Didier Bellens is niet openbaar maar het is niet zeker dat het een lijst van gevallen van schuldig verzuim bevat.
“Soms worden de gevallen verduidelijkt. Maar ik heb nooit een zelfstandigenovereenkomst gezien dat bepaalt dat kritiek of beledigingen onder ernstig verzuim vallen” vertelt Gaël Chuffart, associate partner bij CMS DeBacker.
Andere moeilijkheid: om haar betoog te ondersteunen roept de regering een opeenvolging van oudere feiten in. In de rechtsspraak vormen aanhoudende verzuimen niet noodzakelijk één ernstig verzuim, dat in principe een geïsoleerde daad is. Uiteindelijk is het ten gronde 50/50″ meent Olivier Rijckaert, vennoot bij Younity.
4. De morele schade bepleiten
Behalve een ontslagvergoeding, kan Didier Bellens een schadevergoeding vragen. Maar zelfs als de rechtbank erkent dat hij “morele schade geleden heeft”, zal hij geen astronomisch bedrag mee naar huis nemen. Onze bronnen noemen een bedrag tussen de symbolische euro en 10.000 euro maximum.
5. Aanvallen… en onderhandelen
Vorderingen indienen betekent niet dat je geen minnelijke schikking kan proberen treffen. De advocaten van de twee partijen zullen hoogstwaarschijnlijk discreet contact opnemen om het geschil buiten de rechtszalen te beslechten.
“Ik zou uiterst verwonderd zijn als ze geen schikking treffen” stelt Olivier Rijckaert. “Op dat niveau hebben beide partijen er alle belang bij dat niet alles openbaar wordt gemaakt”.
Gilles Quoistiaux
