Bert Lauwers

De noodzakelijke blufpoker van Bayer

Bert Lauwers redacteur bij Trends

Volgens Trends-redacteur Bert Lauwers stapt Bayer met de overname van Monsanto regelrecht in een mijnenveld.

Eerste indrukken kunnen flink misleiden, bewijst Bayer met zijn nieuwe CEO Werner Baumann. De trouwe Bayer-soldaat, die al sinds 1988 bij het bedrijf uit Leverkusen aan de slag is, leek een stille, grijze muis. Maar hij is nog geen maand CEO en hij heeft al de grootste buitenlandse overname door een Duits bedrijf in de steigers gezet. Bayer biedt 55 miljard euro (62 miljard dollar) voor het Amerikaanse Monsanto, om samen ‘s werelds grootste producent van landbouwchemicaliën en -zaden te vormen.

Die immense operatie wordt een gewaagde, maar vooral ook een peperdure zaak, die heel wat aandeelhouders vooralsnog niet zien zitten. Sinds de geruchten voor het eerst opdoken, heeft het aandeel al veel van zijn pluimen verloren. Aandeelhouders lijden plots aan koudwatervrees bij de gedachte dat Bayer de overname grotendeels met schulden wil financieren en een kapitaalverhoging met voorkeurrecht zal lanceren. En nu al wordt gespeculeerd welke activiteiten het misschien toch van de hand moet doen om te kunnen voldoen aan het forse prijskaartje dat aan die overname vasthangt. Sommige waarnemers gokken op een verkoop van de divisie dierengeneesmiddelen, die toch een handvol miljarden moet opleveren.

Toch zet Bayer door, gewoon omdat het geen andere keuze meer heeft. Onder Baumanns voorganger, de Nederlander Marijn Dekkers, voerde Bayer een drastische herstructurering door. Dekkers koos resoluut voor farma en landbouw, ten koste van de divisie kunststoffen, die werd afgesplitst en naar de beurs gebracht. Die strategische heroriëntering leidt er nu toe dat Bayer niet aan de zijlijn kan blijven toekijken terwijl er een snelle en spectaculaire consolidatiegolf door de sector van de landbouwproducten gaat. Die consolidatie werd vorig jaar nota bene op gang getrokken door Monsanto, met zijn drie vruchteloze pogingen om het Zwitserse Syngenta over te nemen voor 46 miljard dollar.

Bayer stapt met de overname van Monsanto regelrecht in een mijnenveld.

Eind vorig jaar kwam die consolidatie in een stroomversnelling door de fusie van het Amerikaanse duo Dow Chemical en DuPont, en in februari dit jaar zette Syngenta Monsanto een stevige neus door wel in te gaan op een lager overnamevoorstel van ChemChina. Dat Chinese staatsbedrijf bood slechts 43 miljard dollar voor Syngenta. Allicht dreef de agressieve aanpak van Monsanto Syngenta definitief in de armen van ChemChina. Syngenta kon er bijna gif op innemen dat het bij een overname door Monsanto zou worden opgedeeld.

Die twee megaoperaties maken dat het trotse Bayer, dat door zijn focus op landbouwproducten was opgeklommen tot het nummer drie in de sector, plots is achteruitgeslagen in de pikorde. Maar met Monsanto erbij staat Bayer plots als het nummer één te pronken. Langer wachten houdt ook gevaren in. Het is niet ondenkbeeldig dat de lokale rivaal BASF kan worden verleid tot een diepere alliantie met Monsanto. De twee werken al samen sinds 2007. Als Bayer Monsanto nu binnenrijft, blijft BASF moederziel alleen achter.

Maar hoewel de strategische en geografische fit tussen Bayer en Monsanto duidelijk aanwezig is, speelt Baumann hoog spel. Bayer ontsnapt niet aan de kritiek dat sommige van zijn landbouwproducten schadelijk zijn voor het milieu. Zo werd het verantwoordelijk gesteld voor massale bijensterfte. Maar met de overname van Monsanto stapt Bayer regelrecht in een milieumijnenveld. Monsanto, door critici Monsatan genoemd, produceert zowel de gecontesteerde onkruidverdelger Roundup als een rist zaden voor genetisch gewijzigde gewassen. Het zou ons dan ook niet verbazen als Baumann, die onder Dekkers achtereenvolgens CFO en hoofd strategie was, de naam Monsanto zo snel mogelijk laat uitdoven. Al is het maar om de trouwe aandeelhouders opnieuw gemoedsrust te bezorgen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content