Chris Umé: ‘Je kunt niet meer zien of iets al dan niet echt is’

De Vlaming Chris Umé haalde met zijn hyperrealistische computeranimaties de halve finale van America’s Got Talent. Hij werkt samen met Hollywoodsterren en zelfs tennisster Serena Williams investeerde in zijn bedrijf. Umé weet dat hij goud in handen heeft. “Wij hebben voor een revolutie gezorgd.”

Chris Umé werd twee jaar geleden wereldberoemd met een getrukeerd filmpje van Tom Cruise. Met behulp van artificiële intelligentie had hij het gezicht van een imitator zo handig vervormd dat het leek op een echt filmpje met de Hollywoodster. Het leverde Umé de bijnaam ‘deep-faketovenaar’ op. Het afgelopen jaar leverde hij een nog grotere krachttoer. In januari haalde hij samen met een Australische zakenpartner 7 miljoen dollar op voor zijn start-up Metaphysic.ai, bij de elite van de Amerikaanse investeerders en zelfs bij tennisster Serena Williams. Hij schopte het ook tot in de halve finale van America’s Got Talent, met hyperrealistische en volledig met de computer gegenereerde optredens van Simon Cowell, de presentator van de talentenshow. Veel tijd om te rusten heeft Umé niet. Hij en zijn team moeten vol aan de bak voor de opnames van een van de meest geanticipeerde Hollywoodfilms van de komende jaren, waarvan hij de titel nog niet mag verklappen. Het past allemaal in het grotere plan van Umé om een revolutie te ontketenen met de technologie die hij met zijn team ontwikkelt. Die is tegelijk superinteressant en een beetje angstaanjagend.

Hoe komt een student die zijn filmstudie moest afbreken, amper tien jaar later aan het hoofd van een start-up waarmee Hollywoodsterren en gerenommeerde investeerders willen samenwerken?

CHRIS UMÉ. “Ik was een filmopleiding begonnen aan het RITCS, maar ik had niet genoeg geld om naar Brussel te verhuizen. Toen ik na een paar maanden moest stoppen, heb ik even heel diep gezeten. Ik kom uit een doodnormaal Limburgs gezin. Niet arm, niet rijk, geen familie van ondernemers. Maar ik heb wel altijd de mentaliteit gehad dat je er volledig voor moet gaan, als je echt iets wilt. Ik heb graag dat mensen zeggen dat ik iets niet kan: dan ga ik er volledig voor. Ik wilde absoluut creatieve filmpjes maken, het liefst voor een muziekzender. Ik heb toen een cursus tot cameraman gevolgd bij Syntra, en daarna nog een vervolgopleiding special effects.”

Daarna solliciteerde u bij de radiozender Q-Music.

UMÉ. “Voor een managementpositie (lacht). Mijn broer had de vacature gezien en spoorde me om aan te solliciteren, ook al was het veel te hooggegrepen. ‘Anders dan bij een spontane sollicitatie ben je zo zeker dat ze echt je cv lezen’, was zijn redenering. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Voor de managementbaan vonden ze me niet geschikt, maar ze wilden graag mijn filmpjes zien. Kort daarna mocht ik bij Q-Music beginnen als creatieve duizendpoot. Ik moest vooral filmpjes maken voor de sociale media. Ik ben er volledig voor gegaan.

“Ook in mijn vrije tijd bleef ik filmpjes maken, onder meer samen met Bockie De Repper. We stopten hem al etend in bekende films. Toen we er online wat succes mee hadden, begon het me te dagen dat ik er echt goed in kon worden. Ik ben na mijn uren blijven bijleren, en zo ben ik op artificiële intelligentie gestoten. Een filmpje waarin ik Kit Harrington, Jon Snow in Game of Thrones, zich laat excuseren voor het achtste seizoen ging de wereld rond. Daarop ben ik opgestapt bij VTM om freelancer te worden. Ik verhuisde naar Thailand, om ver genoeg van mijn klanten en vrienden dag en nacht ongestoord te kunnen werken aan nieuw materiaal, waar ik groot mijn naam op vermeldde. Ik ging ervan uit dat iemand het wel zou oppikken en dat die bekendheid nieuwe deuren zou openen. Matt en Trey van South Park vonden me al snel, waarna ik even in Los Angeles voor hun animatiestudio heb gewerkt.”

De bedenkers van South Park zijn uw jeugdidolen, maar u wilde uw lot niet in hun handen leggen.

UMÉ. “Het bekende filmpje met Tom Cruise maakte ik in mijn vrije tijd, terwijl ik voor hen werkte. Dat filmpje ging niet zomaar viraal, het ontplofte gewoon. Opeens kreeg ik interviewaanvragen van The New York Times en andere prestigieuze media. Twee dagen heb ik niks anders gedaan dan interviews geven, ook omdat ik alle cowboyverhalen wilde counteren. Het is heus niet zo dat je nu alles kunt faken met video. Die bekendheid was Matt en Trey niet ontgaan. Opeens kreeg ik een nieuw contract onder mijn neus geschoven voor een promotie tot teamleider. Toen wist ik dat ik moest oppassen, want in dat contract stond dat ze ook de rechten zouden krijgen op wat ik in mijn vrije tijd zou maken. Het leek een promotie, maar het voelde aan als een straf.

“Tegelijk stroomde mijn mailbox over met voorstellen van investeerders. Mijn broer screende ze allemaal en zei me dat ik zeker met Tom Graham moest praten. Met hem was er direct een klik om samen een bedrijf op te richten. Met pijn in het hart ben ik gestopt bij South Park. Het is een geweldig animatiebedrijf, maar geen specialist in de technologie. Matt en Trey reageerden sportief, al probeerden ze me nog tot op de laatste werkdag te overtuigen. Matt was met vakantie op Hawaii, maar stuurde me elke dag berichtjes. Ik heb dat enorm geapprecieerd.”

Weer tilde uw broer Kevin uw carrière een stap hoger. Hij zit nu ook mee in het bedrijf.

UMÉ. “Hij heeft me altijd al geholpen. Mijn eerste contract bij South Park heeft hij ook voor mij onderhandeld. Ik doe dat niet graag en ik ben er ook echt niet goed in. Ik ben enkel gelukkig als ik creatief bezig kan zijn. Ik houd me vooral bezig met het creatieve, Tom Graham met de business en Kevin focust als COO op het operationele.”

Zowel Hollywood als de Amerikaanse techsector zit vol haaien die beloftevolle bedrijven afpakken van ondernemers. Zijn, met alle respect, twee jongens uit Limburg een gemakkelijke prooi?

UMÉ. “We zijn ons van dat gevaar bewust. Dat is net de reden waarom ik niet aan de ketting wilde liggen bij South Park. Bij de onderhandelingen over de oprichting en de kapitaalronde van Metaphysic hebben Kevin en ik ons ook laten bijstaan door onafhankelijke juristen in België. Tom Graham is altijd al heel transparant geweest over wat hij wil bereiken en hoe hij dat wil doen. Natuurlijk denken sommige investeerders en potentiële partners dat ze ons kunnen intimideren, maar Tom laat zich niet overweldigen aan de onderhandelingstafel. Dankzij hem smeden we de juiste connecties met investeerders. Dat is het voordeel van samenwerken met een ervaren techondernemer als hij.”

De kaarten liggen dus goed. Het bedrijf kan niet anders dan slagen?

UMÉ. “Veel mensen in België lijken te denken dat er al 100 miljoen op onze rekening staat, maar op dit moment zijn we nog hot air. Het kan morgen gedaan zijn, als de concurrentie ons inhaalt of fors onder onze prijs duikt. We zitten in een cruciale fase, waarin we het bedrijf moeten uitbouwen en tegelijk belangrijke strategische beslissingen moeten nemen. Het is absurd hoeveel op ons afkomt. Ik leef tegen 250 kilometer per uur. We werken nu met veertig mensen. Over een jaar moeten we met tachtig zijn. Als de juiste mensen op de juiste plaats zitten, wordt het hopelijk wat kalmer.”

U hebt intussen 7 miljoen dollar opgehaald. Uw doel is expliciet méér te zijn dan een special-effectsbedrijf.

UMÉ. “We mikken op langdurige deals. Dat is niet de volgende muziekvideo van Shakira of een andere popster, maar veeleer een concertreeks, zoals de reünie van ABBA vorig jaar, die met hologrammen werkte. We zouden levensechte video’s kunnen maken voor artiesten die willen optreden met hun twintig jaar jongere versie, of met overleden artiesten. We praten bijvoorbeeld met de stichting van Elvis Presley. In ruil zouden we dan een deel van de inkomsten kunnen krijgen. Of een voetbalster als Ronaldo zou zijn synthetische portretrecht kunnen verkopen aan Nike, dat dan altijd spotjes met hem kan genereren, terwijl hij zijn zetel niet uit hoeft te komen. Het is een win-win.

“We willen dat voor iedereen kunnen doen. We hebben een apart project om op basis van een foto een hyperrealistisch 3D-model te kunnen maken. Zo kunnen mensen zichzelf zijn in het metaverse (online virtuele wereld, nvdr). Ze zijn dan echt eigenaar van hun online-identiteit, en kunnen dat ook bewijzen.”

Maar dat is nog niet voor morgen?

UMÉ. “Het vergt heel veel werk. De uitdaging is nu al het manuele werk zo veel mogelijk te automatiseren. Aan het optreden van onze virtuele Simon Cowell in America’s Got Talent hebben we met een heel team tien dagen aan een stuk gewerkt. Met betere artificiële intelligentie willen we zulke complexe projecten in twee dagen kunnen uitvoeren. En dan komt er nog altijd veel expertise en manueel werk bij te kijken.

“Door de technische vooruitgang kunnen we ook almaar gedetailleerder filmpjes maken, die realistischer overkomen, en we kunnen ook steeds beter gezichtsuitdrukkingen nabootsen.”

Is het niet angstaanjagend dat de technologie die Ronaldo en co een centje laat bijverdienen, ook kan leiden tot oorlogen?

UMÉ. “Daar heb ik het nog altijd moeilijk mee. Ik geef eigenlijk nog altijd hetzelfde antwoord als toen ik die vraag de eerste keer kreeg. De technologie is fantastisch, maar misbruik is onvermijdelijk. Regels zullen dat niet voorkomen, al zijn die wel noodzakelijk. Een belangrijke speler als Adobe wil in zijn videosoftware een onzichtbaar watermerk inbouwen, wij willen hetzelfde doen met onze softwaremodellen. Het zal altijd een kat-en-muisspel blijven om getrukeerde filmpjes eruit te halen. “Op dit moment hebben we nog het geluk dat het heel moeilijk is echt hyperrealistische filmpjes te maken. De deep-fakevideo’s van Zelenksy en Poetin, die aan het begin van de oorlog de ronde deden, waren gelukkig slecht gemaakt. Het ethische gebruik van synthetische media promoten is net ook de reden waarom ik mijn bedrijf heb opgericht. Wij hebben voor een revolutie gezorgd. Voor het eerst kunnen mensen niet zien of iets al dan niet echt is. We weigeren bijvoorbeeld alle politieke opdrachten. Ik wil het gezicht worden van deze technologie, ik ben het aan mezelf verplicht er alles aan te doen dat ze correct gebruikt wordt.”