‘Bomen die voor banen moeten wijken. Het kan’

Ondernemen en jobs creëren in het dichtbevolkte Vlaanderen, het is niet eenvoudig. Er zijn ondernemers die al jaren een shoppingcentrum op vervuilde industriegrond in de Brusselse rand willen neerpoten en die botsen op een muur van protest en procedureslagen.

Deze week kwam de Limburgse logistieke groep H.Essers in het oog van de storm. Een naar verluidt waardevol bos moet sneuvelen voor logistieke jobs, zie daar de mediagenieke arena. Maar als de regels worden gevolgd en de ontbossing correct wordt gecompenseerd, wat is dan het probleem? Hier wordt een valse tegenstelling op de spits gedreven.

Als de ruimte fatsoenlijk geordend wordt, dan is er plaats voor economie en ecologie. In conflictgebieden moeten er evenwichtige maatregelen genomen worden met de nodige compensaties.

De familiale logistieke dienstverlener heeft plannen om de volumineuze site aan de Transportlaan in Genk uit te breiden met een farma-magazijn van 70.000 vierkante meter. Daarvoor moet 12 hectare natuurgebied verdwijnen. Bomen die moeten sneuvelen voor een hightech magazijn, het is een ongelijke strijd, zeker in de Week van de Mobiliteit (en dan moet de Week van het Bos nog komen). Dat was ook te merken aan de populariteit van de Facebookpost die de cabaretier Wouter Deprez aan dit dossier weidde.

Maar laten we de emoties even voor wat ze zijn en bekijken we eens de grond van de zaak. Een bedrijf wil uitbreiden, dat is goed nieuws. Dat betekent groei en die groei van de activiteit gaat zelfs gepaard met jobcreatie. In het geval van H.Essers gaat het om 400 banen. Uiteraard moet elk bedrijf de spelregels volgen. In dit dossier lijkt dat ook zo te zijn.

De logistieke groep is dit project door de administratieve molen aan het loodsen en wacht op de goedkeuring van de verschillende overheden. Er is een MER of milieueffectrapport opgesteld en als het gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP) ook effectief wordt goedgekeurd, dan heeft H.Essers ook wettelijke verplichtingen zoals het compenseren van het natuurgebied dat plaats moet ruimen voor de nieuwe logistieke activiteiten.

Die compensaties zullen er ook komen, dat wordt door niemand betwist. Als het bedrijf zijn uitbreidingsplannen mag realiseren, dan zullen ook alle wettelijke verplichtingen nagekomen worden. In de krant laat de burgemeester van Genk weten dat de stad zelfs een bijkomende compensatie heeft bekomen. “Zo zal Essers extra inspanningen doen om het prachtige natuurreservaat De Maten verder uit te breiden en te versterken”, lezen we.

Het is ook niet toevallig dat H.Essers naast de bestaande farmahall wil bijbouwen. Het gaat om een groeiende activiteit waarvoor de kiem al gelegd is. Centralisatie is noodzakelijk om logistiek efficiënt te organiseren. Tegenstanders zwaaien met andere beschikbare bedrijfsgronden in de buurt zoals de gronden van Ford Genk, maar die opties (18 in totaal) zijn volgens de topman van het bedrijf onderzocht en voldeden niet. Limburg voert al een tijd een opgemerkte campagne om investeerders te lokken naar de provincie die het economisch moeilijk heeft.

De ironie wil dat Hilde Essers, gedelegeerd bestuurder van de logistieke groep, het gezicht is van deze actie. “Hier is er ruimte om te ondernemen”, is haar boodschap. Ons advies aan de beslissingsnemers die de knopen in dit dossier moeten doorhaken: bewijs dat het kan, ondernemen in Vlaanderen, en compenseer natuurgebieden die moeten wijken voor banen maximaal op andere plaatsen. Die compenserende maatregelen zijn trouwens volledig uitgevoerd in dat andere dossier waar Wouter Deprez naar verwees, de kap van een deel van het Ferrarisbos (1,9 ha) in Wilrijk.