Beleggers dreigen eens te meer het slachtoffer te worden van de zoektocht van de regering Di Rupo om het begrotingstekort te beperken.
Het belooft een hete herfstvakantie te worden. De regering moet voor de begroting 2013 op zoek naar minstens 3,7 miljard euro om het begrotingstekort terug te dringen tot maximaal 2,15 procent. Dit alles in de veronderstelling dat men de gemaakte afspraken met Europa wenst na te leven. Dat laatste staat wat op losse schroeven gelet op de dramatische ontslaggolf bij Ford Genk.
Koekjestrommel
Als men de koekjestrommel aan mogelijke maatregelen bekijkt, moet men vaststellen dat opnieuw richting beleggers wordt gekeken. Het feit dat men het volkomen eens is met een verschuiving van belasting op inkomen uit arbeid naar belasting op inkomen uit kapitaal, is een veeg teken aan de wand. Het enige wat de beleggers kan redden is een werkelijke poging om het overheidsapparaat lichter te maken en te zoeken naar optimalisaties in de sociale zekerheid en het terugdringen van de consumptie in de gezondheidszorg.
Maar zelfs als deze operatie succesvol is, zal er toch een deel extra inkomsten (lees belastingen) moeten worden gevonden. Behoudens een aantal maatregelen in de vennootschapsbelasting, treffen de maatregelen vooral de beleggers. Natuurlijk zijn er ook voorstellen die niet enkel de beleggers treffen. Denk hierbij aan een taks op vliegtuigtickets, verhoging van het btw-tarief, de onderwerping van advocaten aan de btw, dienstencheques, het op punt stellen van de bestaande fiscale regularisatieprocedure, enz.
Maatregelen die de belegger treffen
Het geruchtencircuit meldt als maatregelen die specifiek de beleggers treffen onder meer de verhoging van de roerende voorheffing van 21 naar 25%. Deze belastingverhoging zou verteerbaar gemaakt worden door de afschaffing van de recent weer ingevoerde aangifteverplichting. Ook de roerende voorheffing op liquidatieboni zou verhogen. Dit ligt dan in lijn met de recent verhoogde belasting op de inkoopboni. Ook zijn de pogingen om meerwaarden op aandelen te belasten bijzonder hardnekkig. Dit is op zich vreemd omwille van het feit dat er al een meerwaardebelasting op onder meer aandelen bestaat in België en dit aan een tarief van 33%. Tot slot is er het pleidooi voor een echte vermogensbelasting. Als de plannen van Di Rupo van juli 2011 bewaarheid worden, zou het hier gaan om een belasting van 0,5% op vermogens (exclusief gezinswoning) van meer dan 1,25 miljoen euro. Als uitsmijter kan ook gekeken worden richting spaarboekjes om een deel van het tekort te beperken. Met name zou men de vrijstelling van de eerste 1830 euro laten lopen over de aangifte. Dit roept een halt toe aan de wijdverspreide praktijk om meerdere keren van de vrijstelling te genieten. Verder is het niet te verklaren waarom belastbare interesten verbonden aan een spaarboekje maar belastbaar zijn aan 15% daar waar andere interesten (voorlopig) belastbaar zijn aan 21%.
Fiscaal menu
Indien u dacht dat de fiscale storm voorbij was met de beide opeenvolgende belastingverhogingen in één enkel jaar, moet ik u teleurstellen. Mijn indruk is dat enkel de fiscale amuses zijn geserveerd. De rest van het fiscale menu, inclusief voor- hoofdgerecht en dessert, moet nog komen. Maar ik veronderstel dat u al lang geen honger meer heeft. Volg de discussie mee op Twitter via @Anton_Rivus.
Anton van Zantbeek
