‘Wordt Le Pen geen Franse president, dan mogen we sterke Europese beurzen verwachten’

Het is vreemd dat de Europese indexen sinds begin dit jaar achterblijven op de Amerikaanse. Eén factor zet een domper op het enthousiasme van de internationale beleggers: de nakende presidentsverkiezingen in Frankrijk.

Beursfeest? Welk beursfeest? Veel Europese beleggers zullen zich dat de jongste dagen hebben afgevraagd. Alleen in de Verenigde Staten zijn de beurzen acht jaar ononderbroken blijven stijgen, zonder een correctie van minstens 20 procent. Op de Europese aandelenmarkten is die klim sinds het voorjaar van 2009 meerdere malen onderbroken. Vandaar dat tegenover de stijging met 250 procent van de Standard&Poor’s500-index een klim van 90 procent staat voor de Eurostoxx50-index en een iets schappelijkere 140 procent voor de Stoxx Europe 600-index.

De Europese Centrale Bank heeft vele jaren langer gewacht om met kwantitatieve versoepeling (QE) te beginnen dan de Federal Reserve. De Europese Unie sukkelde van de ene crisis in de andere, met de brexit als recente dieptepunt. De groei in Europa deed bijna alle jaren onder voor de Amerikaanse, wat zich vertaalde in een veel geringere stijging van de bedrijfsresultaten in Europa. En tot slot voerden de Europese overheden doorgaans een weinig aandelenvriendelijk beleid, met als treffend voorbeeld de Belgische speculatiebelasting van 2016.

Serieuze herstelkansen

Er zijn nochtans flink wat argumenten om te stellen dat de Europese aandelenmarkten serieuze herstelkansen hebben – en dat niet alleen op basis van de lagere waarderingen. Een gemiddeld Amerikaans indexaandeel wordt verhandeld tegen 25 keer de recurrente winst voor 2017 (zonder eenmalige elementen), tegen 3,1 keer de boekwaarde en 2,1 keer de omzet. Voor de gemiddelde Europese indexwaarde is dat 18,5 keer de recurrente winst, 1,9 keer de boekwaarde en 1,3 keer de omzet.

Het potentieel komt voort uit het economische herstel en de flink verbeterende bedrijfsresultaten. De output in de eurozone lag in februari op het hoogste peil in bijna zes jaar. De index van de aankoopdirecteuren (PMI) klom van 54,4 in januari naar 56 in februari.

De bedrijfswinsten groeiden in het vierde kwartaal voor het eerst in anderhalf jaar meer in Europa dan in de Verenigde Staten. De winstgroei met 11 procent van de Stoxx Europe 600-index in de laatste drie maanden van 2016 is niet alleen de hoogste in twee jaar, maar ook beduidend meer dan de winsttoename met 5 procent van de bedrijven in de S&P500-index.

Het is daarom vreemd dat de Europese indexen sinds begin dit jaar achterblijven op de Amerikaanse. Er is ook nog geen massale toevloed van kapitaal op gang gekomen richting de Europese beurzen. Eén factor weerhoudt de internationale beleggers ervan enthousiast te reageren: de nakende presidentsverkiezingen in Frankrijk. De recentste peilingen wijzen steeds minder op een eclatant succes voor Marine Le Pen. Als zij van de macht kan worden gehouden, mogen we uitgaan van een forse inhaalbeweging van de Europese aandelenmarkten, die vergelijkbaar is met die van de eerste helft van 2015, toen Europa voor één keer wel spectaculair uitblonk tegenover de Verenigde Staten.