De uraniumproductie schiet nu al tekort om te voldoen aan de vraag, en dat terwijl de vraag de komende jaren alleen maar zal stijgen. De uraniumprijs zal de komende jaren beduidend hoger koersen.
En bovenal verslechtert de situatie alleen maar over het komende decennium. Uit de wereldwijde beschikbare voorraden werd over het voorbije decennium gretig geplukt, maar afgaand op de stevige stijging van nieuwe termijncontracten door westerse nutsbedrijven over de voorbije twaalf maanden lijkt dat proces grotendeels ten einde. We denken dan ook dat de uraniumprijs de komende jaren beduidend hoger zal koersen.
Eind 2022 slaagden onderzoekers in Californië er voor het eerst in een kernfusie-experiment uit te voeren dat netto energiewinst boekte. Kernfusie wordt de heilige graal van de energie genoemd, gezien de enorme hoeveelheden koolstofvrije energie die er op een veilige manier en zonder afval mee zouden worden opgewekt. Begin mei 2023 kondigde Microsoft aan om vanaf 2028 stroom te kopen die zal worden opgewerkt in de kernfusiecentrale van Helion Energy, met een capaciteit van 50 megawatt. In Frankrijk wordt sinds 2007 aan de Internationale Experimentele Reactor gebouwd, waar de eerste experimenten zouden beginnen in 2025. Men hoopt een vermogen van 500 megawatt op gang te krijgen tegen 2035. Ondertussen probeert ook het gereputeerde artificiële-intelligentiebedrijf Deepmind de code van kernfusie te kraken.
Stevige tweede hausse
We hopen allemaal dat de doorbraak er komt. We zijn echter sceptisch over de timing van een wereldwijde toepassing binnen de komende tien à vijftien jaar. Al te vaak hebben we de voorbije kwarteeuw gehoord over succesvolle experimenten, die het niet of met enorme vertraging haalden. Daarbij ging het dan nog over een eenvoudig nieuw gebruik van koper en helemaal niet over de enorme technische en veiligheidsuitdagingen die gepaard gaan met kernfusie, laat staan over de beschikbaarheid van de vereiste deuterium en tritium. We gaan er dan ook van uit dat we nog geruime tijd een beroep zullen doen op fossiele brandstoffen en op het broertje van kernfusie, de bestaande kernsplijting. Precies in die laatste sector denken we dat de uraniumprijs na een eerste opwaarts beweging van 2020 tot 2022 en een zijdelingse consolidatie sindsdien, klaar is voor een stevige tweede hausse, gedreven door ijzersterke fundamenten.
Tegengestelde richting
Terwijl westerse landen debatteren over het sluiten van kernreactoren, slaat de rest van de wereld een tegengestelde richting in. Voorop staat China, dat tegen 2035 zo’n 96 reactoren wil toevoegen aan zijn huidige 54 reactoren, tegenover 440 reactoren wereldwijd. Ook India plant zijn vloot van 22 reactoren de volgende tien jaar te verdrievoudigen. Daarnaast zijn er verschillende kleine expansie-aankondigingen in Egypte, Polen, Hongarije, Canada en het Verenigd Koninkrijk, en heropeningen in Zweden. Hierdoor gaat de Wereld Nucleaire Organisatie ervan uit dat de wereldwijde uranimumvraag tegen 2030 met meer dan 25 procent zal stijgen tegenover het huidige niveau, en tussen 2031 en 2040 met zelfs 38 procent.
Te weinig geïnvesteerd
Echter, doordat de uraniumprijs na Fukushima tien jaar lang ter plaatse bleef trappelen op onhoudbaar lage niveaus, is manifest te weinig geïnvesteerd in nieuwe projecten die verschillende uitdovende lopende mijnen moeten vervangen en moeten voldoen aan de toekomstige groei van de vraag. Zo toont de onderstaande grafiek hoe de huidige productie al tekortschiet om te voldoen aan de vraag.
En bovenal verslechtert de situatie alleen maar over het komende decennium. Uit de wereldwijde beschikbare voorraden werd over het voorbije decennium gretig geplukt, maar afgaand op de stevige stijging van nieuwe termijncontracten door westerse nutsbedrijven over de voorbije twaalf maanden lijkt dat proces grotendeels ten einde. We denken dan ook dat de uraniumprijs de komende jaren beduidend hoger zal koersen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier