Diversifieer met Australische en Nieuw-Zeelandse obligaties

Amerikaanse obligaties zijn nog altijd interessante beleggingen. Hoe zit het met obligaties in andere munten uit de dollarfamilie?

De onrust op de financiële markten neemt grote proporties aan. Elk sprankeltje hoop op oplossingen, een vermindering van de spanningen, een beperking van in- en uitvoerheffingen wordt telkens weer de kop ingedrukt. In Gaza laait het geweld weer op, Rwanda gooit de Belgische diplomaten het land uit, de Russische president Vladimir Poetin blaast warm en koud over het stoppen van het wapengekletter in Oekraïne. Zulke zaken zijn een gesel voor de markten. Daar komen nog onheilsberichten over een nakende recessie in de Verenigde Staten bij. Als de grootste economie van de wereld slabakt, dan zijn de gevolgen daarvan ook ver buiten de Amerikaanse landsgrenzen voelbaar. Tot daar het negatieve nieuws.

Superieur rendement

De recessievrees in de Verenigde Staten is volgens verschillende experts overdreven. De Amerikaanse economie creëert nog altijd jobs en de werkloosheidsgraad van 4 procent is laag. De indicator van de Federal Reserve van Atlanta, die een krimp van de economie voorspelt in het eerste kwartaal, krijgt misschien overdreven veel aandacht. Van een recessie is pas sprake als de economie minstens twee opeenvolgende kwartalen krimpt. Daar zien we in de data nog geen bewijzen van.

Amerikaanse obligaties zijn nog altijd interessante beleggingen. De meeste zijn vlot verhandelbaar, de grootste bedrijven krijgen een goede tot zeer goede score van de ratingbureaus en het rendement is hoger dan op gelijkaardige Europese obligaties.

Maar ook obligaties in andere munten uit de dollarfamilie kunnen niet tippen aan leningen in Amerikaanse dollar. Kwaliteitsobligaties in Amerikaanse dollar leveren ten minste 1 procent meer rendement op dan gelijkaardige Australische en Nieuw-Zeelandse effecten. De Canadese dollar is de minst interessante op vlak van rendement. In de tabel Obligaties in Canadese en Nieuw-Zeelandse dollar vindt u enkele voorbeelden van obligaties uitgegeven door kwaliteitsdebiteuren met verschillende looptijden.

Canadese dollar

In Canada bedroeg de beleidsrente in juli 2023 5 procent. Sindsdien werd een dalende trend ingezet. In stapjes van 0,5 en 0,25 procentpunt ging het tot 2,75 procent. De inflatie blijft er onder de beoogde 2 procent, maar moet permanent gemonitord worden, want nu en dan zien we een heropflakkering. Momenteel bedraagt de inflatie 1,9 procent. Dat is een procentpunt lager dan in maart vorig jaar. Ook de lange rente evolueert neerwaarts, tot 3 procent. Maar de daling is relatief, want amper vijf jaar geleden bedroeg de tienjaarsrente slechts 0,6 procent.

Mark Carney, de voormalige centrale bankier, is onlangs beëdigd als de nieuwe premier van Canada. Dat plaatst hem in een positie om tarieven van de Amerikaanse president Donald Trump aan te pakken, die de handelsafhankelijke Canadese economie ernstig zouden kunnen treffen. Nu de begrotingscyclus voor 2025 begint, geeft S&P Global Ratings aan dat de bestaande druk kan leiden tot tragere economische groei en verminderde inkomsten. De Amerikaanse regering heeft een taks van 25 procent opgelegd op bijna alle import uit Canada, samen met een tarief van 10 procent op Canadese energie. Als reactie daarop kondigde Canada een tarief van 25 procent aan op Amerikaanse import.

Al die heisa doet de Canadese dollar geen deugd. De munt verloor het voorbije jaar al 5,8 procent van zijn waarde tegenover de euro. We zijn momenteel geen koper van obligaties in die munt. Het verschil in rendement met papier in euro is klein (minder dan 0,25%). Dan liever de Australische of de Nieuw-Zeelandse dollar.

Australische en Nieuw-Zeelandse dollar

Het rendement op tienjarige obligaties in Australische dollar scheelt niet veel in van dat op obligaties in Nieuw-Zeelandse dollar. Beide landen worden weleens in een adem genoemd. Ze hebben ook veel gemeen. Beide behoren tot het Gemenebest van Naties. Dat is een samenwerkingsverband van landen die historisch gezien verbonden zijn met het Britse Rijk. Koning Charles III is er officieel koning, maar de landen functioneren als zelfstandige parlementaire democratieën.

De economie van Australië is sterk afhankelijk van de export, vooral naar China, Japan en Zuid-Korea. IJzererts is het grootste exportproduct, voornamelijk naar China. Het land is één van de grootste goudproducenten ter wereld. Daarnaast is het de belangrijkste exporteur van rundvlees. Ook Nieuw-Zeeland exporteert veel, vooral naar China, Australië en de Verenigde Staten. De economie leunt zwaar op de agrarische sector. Zuivel, lams- en schapenvlees zijn wereldberoemd. Net zoals in Australië zijn enorm uitgestrekte gebieden onbewoond.

De Australische beleidsrente (4,10%) daalde in februari even, maar ze ligt nog steeds bijna 2 procent hoger dan vijf jaar geleden. In Nieuw-Zeeland bedraagt dezelfde rente 3,75 procent, anderhalve procent minder dan twee jaar geleden. In beide landen ligt de inflatie net boven het streefcijfer van 2 procent. Er bestaat dus geen grote druk om de rente snel verder te doen zakken. De overheidsfinanciën zijn in beide landen voorbeeldig op orde.

Obligaties in Australische en Nieuw-Zeelandse dollar zijn het overwegen waard als diversificatie. Het rendement ligt 1 tot 1,5 procent hoger dan in euro. Maar wegens de spanningen op het wereldtoneel is voorzichtigheid geboden. Australië en Nieuw-Zeeland zitten nog niet in het oog van de storm veroorzaakt door de presidenten Trump en Poetin, maar ze zijn erg afhankelijk van de handel met China. En het is verre van uitgesloten dat ook die grootmacht zich binnenkort gaat manifesteren als protagonist op het militaire toneel, met Taiwan als eerste doelwit.