De Europese beurzen lieten voor de vijfde dag op rij stoom af. De staalindustrie daarentegen komt pas onder stoom, getuige de rapporten van Bekaert en ArcelorMittal.
In de Verenigde Staten dreigt de drastische belastingverlaging vertraging op te lopen. En dus vonden beleggers het vandaag opnieuw nodig wat geld van de tafel te halen. In Europa sloot de graadmeter eurostoxx50 (-0,5%) heel de week in het rood. De Bel-20 (-0,4%) boekte maandag nog winst, maar daarna volgden vier verliesdagen. De Brusselse beursindex sluit de week 2 procent lager af.
Onderaan in de Bel-20 was Bekaert (-3,3%) de grootste verliezer. De staaldraadgroep boekte in zijn derde kwartaal meer omzet, maar puurde daar niet meer winst uit. Ondanks de betere verkopen blijft het bedrijf bij zijn voorspelling dat de winst dit jaar in lijn van vorig jaar zal liggen. Bekaert sprak in zijn persbericht van een “ongebruikelijke dynamiek”, waardoor het duurdere grondstoffen niet kan doorrekenen aan de klanten.
Dat is deels te verklaren door de concurrentie: als andere spelers die hogere prijzen niet doorrekenen, kan Bekaert dat ook niet. Een tweede verklaring is eerder een vertraging. De grondstoffenprijzen zijn geleidelijk gestegen en niet fors in één klap. Dat maakt dat die stijging ook pas later aan de klanten kan worden aangerekend.
Ondanks het duidelijke signaal dat de belegger niet moet hopen dat de winst gelijke tred houdt met de omzet, blijft Bekaert bij zijn doelstelling op lange termijn. Over enkele jaren moet de winstmarge 10 procent bedragen. Al zal dat gezien die ongebruikelijke dynamiek misschien minder gemakkelijk zijn dan werd aangenomen.
Nog in de staalsector kwam ArcelorMittal (+3,4%) met kwartaalcijfers. De grootste producent van staal boekt iets meer winst dan verwacht, maar vooral de vooruitzichten stemden de belegger tevreden. Het bedrijf spreekt van een “positieve outlook voor 2018”. Dat klinkt misschien niet euforisch, maar in een sector die uit een diep dal klimt, is dat pure euforie.
ArcelorMittal profiteert volop van twee gunstige ontwikkelingen, die vooral worden gedreven door de beslissing van China om staalfabrieken, die te vervuilend zijn, te sluiten. Door dat vooruitzicht daalt de prijs van ijzererts, de belangrijkste grondstof voor staal. Voor dat laatste metaal stijgt omgekeerd de prijs, omdat het aanbod zal dalen.
Sommige analisten zien het jarenlange overaanbod zelfs geleidelijk uit de markt verdwijnen. ArcelorMittal kan zich dus in de handen wrijven bij het vooruitzicht dat het goedkoop ijzererts kan inslaan, en zijn staal duur kan verkopen.
De resultaten uit de staalindustrie leren nog een aantal belangrijke lessen. Zo gaat het duidelijk de goede richting uit met de wereldeconomie, een evolutie waar die cyclische bedrijven volop van profiteren. Dat herstel is ook breed gedragen over de regio’s en de sectoren, met vaak Europa als positieve uitschieter. Tot slot was Bekaert ook positief over de oliesector. Met een olieprijs boven 60 dollar zullen de investeringen wellicht terugkeren.
In Nederland werd het rapport van Boskalis (-2,6%) lauw onthaald. De baggeraar publiceerde zoals verwacht weinig florissante cijfers, maar de beleggers waren vooral ontgoocheld over de makke vooruitzichten. De hoop leefde dat ook Boskalis gewag zou maken van de aantrekkende investeringen in de oliesector. Maar vooraleer het bedrijf daarvan zal profiteren, zijn we wellicht weer een paar jaar verder, waarschuwde een analist.
Tot slot is er nog de bitcoinbokkesprong van de dag, en ditmaal ging het eens naar beneden. De digitale munt verloor dik 1000 dollar van zijn fors toegenomen waarde tot onder 7000 dollar. De aanleiding was de vertraging van de aangekondigde splitsing in twee afzonderlijk digitale munten, bitcoin en bitcoin cash. Die laatste moet gemakkelijker te verhandelen zijn.
Volgende week moet de belegger nog eens een rist rapporten doorploegen. In ons land zijn er onder meer cijfers van Aedifica, EVS, Atenor, Sioen, Kinepolis en KBC. Wie zich graag op macrodata stort, kan zijn hart ophalen aan de inflatiecijfers voor de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, en op de ZEW-index, die het geloof van beleggers in de Duitse economie aangeeft.
