‘Lage inflatie is het gevolg van de vergrijzing’

Een boek dat u wel eens ter hand mag nemen is er eentje van Harry S. Dent Jr. met de nogal onheilspellende titel ‘The demographic Cliff’ (‘de demografische afgrond’). Met bovendien als ondertitel ‘How to survive and prosper The Great Deflation of 2014-19′ (hoe de grote deflatie van 2014-’19 overleven en ervan profiteren’).

Consumptiepiek op 46 jaar

De auteur heeft een heel duidelijke verklaring voor de lage economische groei en het gebrek aan inflatie de jongste tijd in de westerse wereld. Het heeft alles te maken met de demografische evolutie, zeg maar de veroudering van de westerse bevolking.

Harry Dent is ervan overtuigd dat er een vast consumptiepatroon is naarmate de leeftijd vordert. Zolang de leeftijd niet boven 46 jaar uitkomt, zien we stijgende consumptie-uitgaven. De piek ligt op 46 jaar of de daaropvolgende jaren voor mensen met een bovengemiddelde scholingsgraad. Maar wanneer het moment is aangebroken dat men Abraham heeft gezien en dus de halve eeuw is gepasseerd, gaan de uitgaven geleidelijk, maar zeker achteruit om bijvoorbeeld op de leeftijd van 75 jaar terug in de buurt van het niveau van 25 jaar uit te komen.

Japan als voorbeeld

Het grote probleem van de westerse bevolking is dat de gemiddelde leeftijd overal 46 jaar heeft bereikt of weldra gaat bereiken. Dus ook op het niveau van de bevolking zien we dat de consumptiepiek wordt bereikt. Voor Japan gebeurde dat reeds begin jaren negentig met alle ingrijpende gevolgen die we de voorbije decennia hebben gezien: chronische recessies en deflatie, hoge overheidsschuld en zeer lang erg zwakke beursprestaties.

Het slechte nieuws voor Europa is dat landen als Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk,…die piek ook al hebben bereikt in de eerste helft van het lopende decennium en dat ook wij momenteel heel veel moeite hebben om economische groei te creëren, om deflatie te vermijden, de overheidsschuld onder controle te krijgen zodat ook hier sprake is van eerder zwakke gemiddelde beursrendementen.

Andere uitgaven primeren

Gelukkig zijn er nog de opkomende landen met een veel jongere bevolking, waar de gemiddelde consumptie-uitgaven nog in stijgende lijn gaan. Maar door de politiek van één kind per gezin dreigt China die piek toch ook al rond 2025 à 2030 te bereiken. Maar voor vele Aziatische en Afrikaanse landen gaan we die piek pas over vele decennia zien.

Naarmate we ouder worden, geven we ook geld uit aan andere spullen. Als we in onze twintiger en dertiger jaren zijn, geven we vanzelfsprekend relatief veel geld uit aan ons huis. Op 46 jaar is er een piek in de uitgaven voor meubelen. Voorbij 60 jaar gaan de uitgaven voor gezondheid, geneesmiddelen, cruises, ouderenzorg, rusthuizen, … Het is geweten dat het gemiddelde geneesmiddelenverbruik een eerste keer verdubbeld boven 60 jaar en nog eens boven 80 jaar.