KBC Securities-topman Frederik Vandepitte: ‘Belgische beleggers beseffen niet hoe verwend ze zijn’

De beursgang van Biotalys is nog niet achter de rug, en KBC Securities-topman Frederik Vandepitte blikt al vooruit naar de volgende. “De pijplijn voor beursintroducties heeft er in jaren niet zo goed uitgezien.”

Het beurshuis KBC Securities is een van de drijvende krachten achter de beursintroductie van Biotalys deze week. Kopers vinden voor de ruim 6 miljoen nieuwe aandelen die de specialist in biologische gewasbescherming wil uitgeven, verloopt anders dan vroeger. “Na de uitbraak van de pandemie hebben we ons even afgevraagd of het wel zou lukken om investeerders te vinden voor bedrijven die kapitaal nodig hebben zonder fysieke roadshows, zonder gesprekken rond de tafel met het management. Maar dat lukt allemaal digitaal”, zegt Frederik Vandepitte. “Uiteindelijk draait het vooral om de reputatie en de overtuigingskracht van het management. Als de lokale beleggers vertrouwen hebben in de leiding van het bedrijf, is dat een belangrijk signaal. Als de grote of gespecialiseerde internationale beleggers afhaken, zegt dat ook iets. Dat gereputeerde investeringsmaatschappijen zoals Ackermans & van Haaren en Gimv in het kapitaal van Biotalys zitten, heeft de beleggers vertrouwen gegeven. Ze stoppen er zelfs nog wat geld bij in bij de beursintroductie.”

Daar liep het misschien wel mis bij de geplande beursgang van Club Brugge eerder dit jaar. De bestaande aandeelhouders wilden ongeveer 30 procent van hun eigen aandelen naar de beurs brengen. Er zouden geen nieuwe aandelen bij komen. Daardoor leefde bij sommige beleggers de perceptie dat de operatie vooral de grote aandeelhouders moest toelaten om te cashen. Vandepitte voelt geen leedvermaak bij het annuleren van die operatie. Integendeel: “Ik vind het heel jammer dat de beursintroductie van Club Brugge niet is doorgegaan. Meer zelfs, het stoort mij enorm dat sommigen daar genoegen in lijken te scheppen. Het is gemakkelijk met slijk te gooien. Er zijn in ons land veel mooie ondernemersverhalen te vertellen, die te weinig aandacht krijgen. Wij, zakenbankiers, hebben de vinger aan de pols van de economie en ik merk vooral veel goesting en drive om te ondernemen.”

Al moet het ook wel een beetje hebben gestoken dat KBC Securities niet betrokken was bij de plannen voor de beursintroductie, want Vandepitte is een fervent supporter van Club Brugge. Onder meer de Duitse zakenbank Berenberg, die vorig jaar ook het fintechbedrijf Unifiedpost naar de beurs bracht, en de staatsbank Belfius waren er wel bij betrokken. Die twee banken komen almaar vaker op het terrein van KBC Securities. “Onze kracht is dat we bedrijven volgen in hun evolutie. Dat kan heel klein beginnen, met een kapitaalronde van 10 of 20 miljoen euro. Wij focussen ook op de domeinen waar we goed in zijn: biowetenschappen, vastgoed en technologie. We kunnen niet alles doen. We willen vooral lokale kampioenen steunen”, repliceert Vandepitte.

Er moet het liefst ook een link met België zijn. De verkoop van Mobile Vikings van DPG Media aan Proximus was gefundenes Fressen voor KBC Securities. “We kennen de lokale context en de gevoeligheden goed. Daar zit onze grootste toegevoegde waarde. Het is wel een misverstand dat wij geen internationale deals zouden kunnen beklinken. Bij zeven van onze dertien overname- en fusiedeals van het voorbije jaar waren buitenlandse partijen betrokken. We zoeken heel vaak partners voor Belgische bedrijven in het buitenland. We kunnen daarvoor een beroep doen op het netwerk van Oaklins, een internationale organisatie van adviseurs bij fusies en overnames, en op het netwerk van KBC Groep bij vermogende ondernemersfamilies. We zijn bijvoorbeeld bezig met enkele dossiers voor technologiebedrijven, die overnames willen doen en willen uitbreiden. Daarvoor kijken we ook buiten de landsgrenzen.”

KBC Securities was onlangs betrokken bij de beursexits van Sioen en Zenitel. Is de beurs een plek voor technologie- en biotechnologiebedrijven geworden, waar familiebedrijven niets meer te zoeken hebben?

FREDERIK VANDEPITTE. “Er is ook voor bedrijven op de beurs een tijd van komen en een tijd van gaan. Er zijn altijd bedrijven naar de beurs van Brussel blijven komen. Denk maar aan Hyloris, dat geneesmiddelen waarvan het patent vervallen is een tweede leven geeft, of aan Nyxoah, dat apparaten tegen slaapapneu ontwikkelt. Die twee mooie bedrijven zijn vorig jaar naar de beurs gekomen. Dit jaar hebben we de beursgang van Ekopak begeleid, dat bedrijven helpt minder drinkwater te verbruiken. Nu is er Biotalys (bij Biotalys kunnen ook kleine beleggers intekenen op de nieuwe aandelen. Bij Ekopak was de beursintroductie voorbehouden voor grote beleggers, nvdr).

“Sinds de uitbraak van de pandemie is de interesse in de beurs toegenomen, zowel bij de beleggers als bij de bedrijven. Vorig jaar was wereldwijd het beste jaar in de geschiedenis voor kapitaaloperaties in lifesciences . Het ziet ernaar uit dat 2021 nog beter wordt. De pijplijn voor beursintroducties heeft er in jaren niet zo goed uitgezien.”

In Brussel zien we de laatste decennia vooral introducties van biotechnologie- en vastgoedbedrijven. Het is geleden van bpost in 2013 dat nog een bekende naam naar de beurs trok. Voor een beursgang van een familiebedrijf of een holding moeten we nog verder terug in de tijd.

VANDEPITTE. “De beleggers in Brussel zijn verwend, maar ze beseffen het niet altijd. Wij vinden het maar normaal dat zoveel biotechnologiebedrijven op de Brusselse beurs noteren, maar aan die weg is een kwarteeuw getimmerd. In 1996 is met Innogenetics een eerste Belgisch biomedisch bedrijf naar de beurs gekomen. Mensen zoals Rudi Mariën en Wim Ottevaere waren er bij Innogenetics al bij. Ze hebben de weg naar de beurs geëffend voor veel andere biotechnologiebedrijven. Ze hebben ook vaak mee aan de kar getrokken. We moeten daaraan blijven werken. Dat gaat niet vanzelf. (Wim Ottevaere is financieel directeur bij Biotalys en Rudi Mariën is aan boord bij Biotalys als investeerder, nvdr)

“Wij vinden het ook vanzelfsprekend dat zo veel gereglementeerde vastgoedvennootschappen op de beurs van Brussel noteren. De relatieve marktkapitalisatie van de vastgoedsector in Brussel is uniek in Europa. We hebben dat voor een stukje te danken aan onze centrale ligging. Voor logistieke spelers als WDP en Montea is het een troef, maar die grote vastgoedspelers zijn ook echte ondernemers. Aedifica is een van de grootste rusthuizenspelers in Europa. Wij zijn top in die sectoren.”

Komen er te veel regels kijken bij een beursintroductie? Is het te duur? Zijn er te veel andere bronnen van financiering, die verhinderen dat familiebedrijven naar de beurs komen?

VANDEPITTE. “Er zijn vooral opportuniteitskosten. Terwijl het management met een beursintroductie bezig is, gaat minder aandacht naar andere zaken. De voorbereiding van een beursintroductie is een complex proces, waar veel tijd in kruipt. Dat zou wel wat vlotter moeten kunnen. In de buurlanden kan vaak sneller worden geschakeld of is er meer flexibiliteit. Maar Belgische bedrijven beseffen maar al te goed de voordelen van de beurs voor langetermijnfinanciering. De beurs is nooit een doel op zich, maar een middel om een doel te bereiken. Mature bedrijven zoals Sioen hebben de beurs vaak niet meer nodig voor hun financiering. Ze hebben die enkel nodig als grote aandeelhouders hun posities willen verkopen.

“KBC Securities wil mooie bedrijfsverhalen naar de beurs brengen. We zouden ook op de SPAC’s kunnen springen (kort voor special purpose caquisition company of een vehikel dat op zoek gaat naar overnameprooien, nvdr). Ongeveer 70 procent van alle bedrijven die dit jaar in de Verenigde Staten naar de beurs kwamen, waren SPAC’s. Dat zijn lege dozen. Mensen steken daar geld in. Ik ben een koele minnaar van SPAC’s. Van alle SPAC’s die een prooi hebben gevonden, zijn de meeste minder waard dan de cash die de beleggers initieel hebben ingelegd. Er is al veel wind uit die markt ontsnapt.”