Murphy aan het werk bij Sibanye Stillwater
Sibanye heeft met tegenslagen af te rekenen en dat is te zien aan de koers.
Sibanye Stillwater ontstond als een afsplitsing van Gold Fields met als activa de Zuid-Afrikaanse goudmijnen van de groep. Tien jaar later staan die nog maar voor een kwart van de omzet. Sibanye maakte de omschakeling naar Platinum Group Metals (PGM) met de productie van platina, palladium, rhodium en ruthenium. Het management besloot verder te diversifiëren richting batterijmetalen, nikkel en lithium. Daarbij moeten goud en PGM voor de kasstromen zorgen om de investeringen in batterijmaterialen te dragen.
Dat viel zwaar tegen en 2023 was een rampjaar. De palladiumprijs viel terug onder 1.000 dollar per troyounce. Platina dook onder 900 dollar. Bovendien kende Sibanye heel wat operationele problemen. De mijnen laten het afweten. De goudmijnen waren op ebitda-niveau in het derde kwartaal net winstgevend, maar de marges zijn flinterdun. Meer dan een derde van de goudproductie is verlieslatend. Ook de batterijmetalen zaten vorig jaar in het oog van de storm. Nikkel werd 40 procent goedkoper en lithium dook zelfs 80 procent lager.
Daarnaast zijn vooral de hoge kosten een probleem. In de Zuid-Afrikaanse PGM-mijnen dringt zich een herstructurering op. Vier mijnschachten worden gesloten, wat 4.000 ontslagen zal meebrengen. Bij de goudmijnen kan de sluiting van Kloof 4 tot 3.000 banen kosten. De goudproductie zal wellicht aan de onderkant van de verwachte range van 625.000 tot 660.000 troyounce uitkomen. Met verwachte productiekosten van minstens 2.056 dollar per troyounce zijn de goudactiva zelfs tegen de huidige recordprijzen amper winstgevend.
Bij Stillwater in de staat Montana schoten de kosten omhoog door hogere lonen en een langdurige sluiting door overstromingen en een brand. Ook daar staat een herstructurering op de agenda. De Sandouville-nikkelraffinaderij in Frankrijk is eveneens verlieslatend.
In de huidige marktomstandigheden is een slotdividend eerder onwaarschijnlijk.
Tijdens de eerste jaarhelft daalde de aangepaste nettowinst met 37 procent naar 7,8 miljard Zuid-Afrikaanse rand. Op de jaarcijfers is het nog wachten tot begin maart. Sibanye kende een aantal goede jaren toen de PGM-prijzen nog hoog stonden. Daardoor is de balans nog in een redelijk goede conditie. Na de eerste jaarhelft was er een kleine nettoschuld van 262 miljoen rand, of minder dan 14 miljoen dollar.
Toch was er in de tweede jaarhelft extra geld nodig. Sibanye kondigde de overname aan van het Amerikaanse Reldan. Daarnaast lopen ook de kosten van de tweede fase van het Keliber-lithiumproject hoger op dan verwacht. Daarom besliste Sibanye in november een converteerbare obligatie van 500 miljoen dollar uit te geven met een looptijd tot 2028. In september werd nog een tussentijds dividend uitgekeerd, maar dat lag 62 procent lager dan een jaar eerder. De toekomstige dividendpolitiek is heel onzeker. In principe keert Sibanye 25 tot 35 procent van de winst uit, maar CEO Neil Froneman liet al verstaan dat een slotdividend in de huidige marktomstandigheden eerder onwaarschijnlijk is. Het op papier aantrekkelijke rendement dreigt dus helemaal weg te vallen.
Conclusie
Sibanye heeft met tegenslagen af te rekenen en dat is te zien aan de koers. Het aandeel is ogenschijnlijk heel goedkoop tegen minder dan 0,7 keer de omzet en 2,5 keer de ebitda. Toch kan een kentering er pas komen wanneer de edelmetaalprijzen weer aantrekken en de herstructureringen vruchten afwerpen. Maar die timing is hoogst onzeker en zolang de vrije kasstromen negatief zijn, dreigt Sibanye vers geld te moeten ophalen tegen ongunstige voorwaarden. Het herstelpotentieel is groot bij hogere metaalprijzen, maar het risico ook.
Koers: 4,49 dollar
Ticker: SBSW
ISIN-code: US8257242060
Markt: New York Stock Exchange
Beurskapitalisatie: 3,3 miljard dollar
K/w 2023: 8
Verwachte k/w 2024: 11
Koersverschil 12 maanden: -61%
Koersverschil sinds jaarbegin: -17%
Dividendrendement: 4,9%
Advies: koopwaardig
Risico: hoog
Rating: 1C
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier