Amerikaanse aandelen hebben de afgelopen tien jaar historisch goed gepresteerd. De belangrijkste verklaring is kapitaalinstroom. In 2016 hadden buitenlandse beleggers ongeveer 2.000 miljard dollar meer in Amerikaanse aandelen geïnvesteerd dan in hun thuismarkt. Intussen is dat 27.000 miljard.
Maar wat als die voorkeur voor de Verenigde Staten keert? Steeds meer beleggers schrikken van het politieke klimaat in de VS. Daardoor is een groot deel van de Amerikaanse outperformance van de recente jaren bijna verdwenen. In de afgelopen drie jaar haalde de Europese Stoxx 600-index een rendement van 50 procent, terwijl de S&P 500 op 55 procent staat. Drie jaar is voor grote institutionele partijen vaak de termijn waarop fluctuaties niet langer als tijdelijk worden gezien, maar als structureel. En zodra men structureel anders naar rendement kijkt, veranderen ook de allocatiebeslissingen, en dat versnelt doorgaans de trend.
Hoe autocratischer Trump zich opstelt, hoe minder de rest van de wereld zich wil blootstellen aan Amerikaanse activa, zoals aandelen.
Hoe autocratischer Donald Trump zich opstelt en hoe sterker de VS afglijden richting isolationisme, hoe minder de rest van de wereld zich wil blootstellen aan Amerikaanse activa, zoals aandelen. Zulke ontwikkelingen schrikken kapitaal af. Dat zie je nu al: de Amerikaanse rente loopt op, terwijl de dollar daalt. Dat patroon van kapitaalvlucht herkennen we vooral van opkomende markten.
Niemand weet hoe de wereldwijde markten zich zullen ontwikkelen, maar de signalen wijzen wel in een duidelijke richting. Na een decennium waarin Amerikaanse aandelen alle aandacht kregen en gemiddeld een pak duurder waren dan de rest, groeit de kans op een structurele herwaardering van andere regio’s. Wie nu al anticipeert op deze trend, is al aan boord voordat die beweging echt aan kracht wint.
MSCI World ex USA ETF
Om die reden lijkt het ons aangewezen de posities in de MSCI World ETF in te ruilen voor de MSCI World ex USA ETF. Die index biedt een wereldwijde spreiding, maar sluit de Verenigde Staten uit. De grootste negen posities zijn bovendien allemaal Europese bedrijven. SAP, ASML en Nestlé vormen de top drie. Nummer tien is de Australische Commonwealth Bank. Toch ligt het zwaartepunt op het gebied van landweging elders: Japan heeft het grootste gewicht (19%), gevolgd door het Verenigd Koninkrijk (13%) en Canada (11%).
Ook op het gebied van sectoren is er een mooie spreiding. Financiële instellingen vormen met 25 procent de grootste sector van de index, gevolgd door industrie (18%) en gezondheidszorg (10%). Die diversiteit maakt de index geschikt als wereldwijde kernpositie, zonder afhankelijk te zijn van Amerikaanse dominantie.
De redelijk zware weging van Japan is voor ons geen bezwaar. Japan is op dit moment een zeldzaam geval: de inflatie ligt er enkele procentpunten hoger dan de rente. De centrale bank zal daardoor waarschijnlijk de rente flink moeten verhogen. Aangezien de rente nu nog vrijwel op nul staat, hebben Japanse beleggers biljoenen aan kapitaal verplaatst naar buitenlandse markten, vooral naar de Amerikaanse staatsobligaties, om daar rendement te zoeken.
Als de rente in Japan stijgt, terwijl die in de Verenigde Staten daalt, wordt het aantrekkelijker kapitaal weer in eigen land aan te houden. Die beweging zorgt voor extra vraag naar de yen, waardoor de munt kan versterken. Wie dan in Japanse aandelen zit, profiteert mogelijk twee keer: zowel van koerswinst als van valutawinst. Die dubbele motor zorgt voor extra rendement, en maakt Japan extra interessant in de MSCI World ex USA-index.
Om in de MSCI World ex USA te beleggen, is de meest interessantere tracker de Xtrackers MSCI World ex USA UCITS ETF (ISIN-code IE0006WW1TQ4). Die tracker heeft een beheerd vermogen van 2,6 miljard dollar en een jaarlijkse kostenratio van 0,15 procent.
