Dit zijn de Amerikaanse dividendtoppers

Een echte belegger is voortdurend op zoek naar kansen op onontdekte terreinen. Gewapend met de nieuwste dividenduitkeringen kunnen we weer aan de slag om nieuwe strategische zetten te doen. Een cruciaal uitgangspunt in de beleggingsstrategie van de (voorzichtige) particuliere belegger mag de nadruk op dividendaandelen zijn, met ook aandacht voor Amerikaanse dividendaristocraten. Dat illustere gezelschap bestaat uit bedrijven die een opmerkelijke prestatie hebben geleverd door hun dividend minstens 25 jaar op een rij jaarlijks te verhogen. De aandelen, variërend van industriële reuzen tot consumentgerichte firma’s, vormen de ruggengraat van een stabiele en groeiende beleggingsportefeuille.

Over de afgelopen vijf jaar hebben die bedrijven een dividendgroei van gemiddeld 5,9 procent per jaar laten zien. Die statistiek maakt des te meer indruk wanneer men bedenkt dat het groepje ook aandelen omvat die slechts marginale verhogingen doorvoeren, zoals IBM, met een jaarlijkse groei van slechts 0,5 procent. Om de gemiddelden te overtreffen, duiken we regelmatig dieper in de analyse van de dividendaristocraten.

Drie voorwaarden

De belegger moet wel oppassen, want de groei van de dividenden over de afgelopen jaren biedt geen garantie voor de komende jaren. Neem bijvoorbeeld de imponerende prestaties van Lowe’s, een speler in de consumentensector, die zijn dividenduitkeringen over de afgelopen vijf jaar met een gemiddelde van 18 procent per jaar heeft opgevoerd. Dat groeipercentage is nu gezakt naar 4,8 procent over de afgelopen twaalf maanden. De eerste voorwaarde die we stellen, is een op zijn minst stabiel dividend. We beoordelen daarom de gemiddelde groei over de afgelopen vijf jaar en de gemiddelde groei over het afgelopen jaar.

De tweede voorwaarde is dat we voor een aandeel niet te veel betalen in verhouding tot het dividend dat we krijgen. Roper Technologies, een toonaangevend bedrijf in de industriële sector, illustreert dat principe perfect met zijn indrukwekkende trackrecord van dividendgroei. Over de afgelopen vijf jaar heeft het bedrijf zijn dividend met een gemiddelde van 10,2 procent per jaar verhoogd, en in het afgelopen jaar zagen we een bijna gelijke groei van 9,9 procent. De belegger krijgt echter maar 0,5 procent aan dividend per jaar, wat betekent dat nauwelijks nieuwe aandelen te kopen zijn van het dividend. We zoeken juist een sneeuwbaleffect: elke keer dat de sneeuwbal ronddraait, willen we dat er meer sneeuw aan blijft plakken.

De derde vereiste is een niet te hoge pay-outratio. Dat is de verhouding tussen de nettowinst en het dividend. Die waarde toont aan hoe houdbaar het dividend is, of anders gezegd: zijn de verhogingen van het dividend gedaan omdat er meer geld in de onderneming kwam of door een groter gedeelte van de nettowinst uit te keren? Een te hoge verhouding is slecht nieuws. Neem VF Corp. Dat bedrijf keerde in 2020 119 procent van de nettowinst uit en in 2021 was dat 213 procent. Weer een jaar later verlaagde VF Corp het dividend en was het geen dividendaristocraat meer.

Schuldenlast

Chevron en McCormick&Co zijn twee dividend-groeiaandelen die goed laten zien waarom de schuldenlast zo belangrijk is. Vorig jaar gaf het olieconcern Chevron aan dat er in de komende kwartalen mogelijk een te lage schuld zal zijn. De verhouding tussen de nettoschuld en de ebitda is op dit moment 0,42. Het management denkt dat een klein beetje schuld goed is voor de aandeelhouder, omdat er dan extra dividenduitkeringen kunnen zijn en extra aandeleninkoopprogramma’s. De situatie bij McCormick & Co, de maker van specerijen, kruiden, extracten, smaakmakers en smaakstoffen, staat daar met een verhouding tussen nettoschuld en ebitda van 3,58 scherp mee in contrast. Dat hoge cijfer duidt op een aanzienlijke schuldenlast in vergelijking met de operationele winst, wat suggereert dat het bedrijf actief bezig is met het afbetalen van schulden.

Het inkopen van eigen aandelen betekent dat het dividend over minder aandelen wordt uitgesmeerd, waardoor het dividendrendement stijgt. Het omgekeerde is natuurlijk niet zo leuk. Atmos Energy is daardoor een bedrijf dat een duikeling in onze ranking heeft gemaakt. Het bedrijf heeft een stabiel dividendbeleid. In de afgelopen vijf jaar lag de uitkering gemiddeld 8,9 procent hoger dan het jaar daarvoor, en over het afgelopen jaar was dat 8 procent. Het aantal uitstaande aandelen nam echter met liefst 30 procent toe. Die toename doet de alarmbellen afgaan. Het maakt niet uit of die aandelen worden uitgegeven als compensatie voor medewerkers, financiering van overnames (de meeste grote overnames mislukken) of ter ondersteuning van kapitaalintensieve investeringen. Elk van die scenario’s suggereert mogelijke risico’s die je als aandeelhouder niet wilt lopen.

Dividendtopper 1: Archer Daniels Midland

Archer Daniels Midland Company (ADM) is een wereldleider in landbouwverwerking en voedselingrediënten en speelt een cruciale rol in de wereldwijde voedselvoorzieningsketen. In januari heeft het bedrijf evenwel het vertrouwen van de beleggers geschonden. De jaarcijfers voor 2023 werden uitgesteld vanwege een boekhoudkundig onderzoek. De aandelen gingen met 25 procent onderuit, de grootste koersdaling sinds 1929. De verwachting van de winst over 2023 werd bijgesteld van ruim 7,00 naar 6,90 dollar per aandeel. ADM publiceerde de financiële resultaten voor het vierde kwartaal en het volledige jaar 2023 uiteindelijk op 12 maart. Analisten hadden massaal hun adviezen teruggebracht, maar na de publicatie van de cijfers werden de adviezen weer verhoogd. De risicomijdende belegger laat ADM links liggen, maar we durven het risico wel degelijk aan. Het is een serieuze kanshebber tegen deze koersen.

Dividendtopper 2: Linde

Linde is de grootste industriële gasonderneming wereldwijd, gericht op sectoren als de chemie en de gezondheidszorg. Linde is het prachtbedrijf. Het beste bedrijf van allemaal op het gebied van statistieken waar het zelf iets aan kan doen. De enige statistiek waar het bedrijf geen volledige invloed op heeft, is de verhouding tussen het dividend en de beurskoers. Omdat het bedrijf op de beurs zo goed presteert, is het dividendrendement slechts 1,2 procent. Er zijn 51 dividendaristocraten die dat beter doen, maar voor het overige is er alle reden om Linde tot een dividendtopper te promoveren. Wie echter vandaag Linde-aandelen koopt, moet goed beseffen dat het voor de heel lange termijn is, want het aandeel is absoluut niet goedkoop vandaag. Op de korte termijn is de verandering van de waardering de belangrijkste drijfveer voor een aandelenkoers, en daar zit wel ruimte voor een tegenvaller. Op de lange termijn tellen echter de bedrijfscijfers van de onderneming, en die zijn fantastisch.

Dividendtopper 3: Automatic Data Processing

ADP (Automatic Data Processing) is onze derde dividendtopper. ADP is een vooraanstaande aanbieder van hr-software en -diensten wereldwijd, gespecialiseerd in loonadministratie, talentbeheer en human capital management. Naar een degelijk bedrijf, met over de hele lijn mooie cijfers, zou een geïnteresseerde dividendbelegger toch absoluut eens moeten naar kijken.

Beleggen in dividendaristocraten is een keuze voor de lange termijn. De keuze voor de bovenstaande drie dividendtoppers is dan ook geen keuze voor een termijn van twaalf maanden, maar voor een aantal jaren. Dividenden zijn feiten en koersen hangen op de korte termijn van willekeur aan elkaar, maar op een termijn van vele jaren zal de koers van deze drie bedrijven gelijk oplopen met de groei van het dividend. De cijfers laten zien dat de dividenden van deze bedrijven nog jaren omhoog kunnen gaan. Met zulke sterke fundamentals zal het met Archer Daniels Midland, Linde en Automatic Data Processing uiteindelijk wel goedkomen.