Handelsdeal tussen VS en China is te beperkt voor een beursklim

‘Op de lange termijn moeten we de deal zien als een tijdelijke stabilisatie in een proces van blijvend verslechterende relaties’, zegt Danny Reweghs, directeur strategie Inside Beleggen.

Het jaar 2019 eindigde schijnbaar met een happy end. Midden december raakte bekend dat de Verenigde Staten en China een eerste deal in hun uit de hand gelopen handelsconflict hadden gesloten en dat die in de eerste weken van januari zal worden ondertekend. We kennen nog niet alle details, maar we kunnen de grote lijnen van het akkoord al wat nader beschouwen. Wat we eerder al hadden aangegeven, lijkt ons bevestigd te zijn. Het gaat eerder om een symbolische deal om goodwill te tonen en de scherpe kantjes van de vertraging in de wereldeconomie er proberen uit te halen.

Economisch én politiek

In de eerste elf maanden van 2019 zag China de export naar de Verenigde Staten tien keer afnemen. Hun motief was dus puur economisch op een moment dat ondanks ondersteunende maatregelen de economische groei naar het laagste peil in meerdere decennia was teruggevallen. De motivatie voor de Amerikaanse president Donald Trumpom iets te tekenen, was minder economisch geïnspireerd – de Amerikaanse economie draait nog meer dan behoorlijk -, maar in hoofdzaak politiek. Het moet helpen zijn grote ambitie om herverkozen te geraken in november 2020 kracht bij te zetten. En dus hebben ze elkaar gevonden in een akkoord. De dreiging van extra Amerikaanse importheffingen op Chinese goederen op 15 december wordt niet uitgevoerd en het tarief van 15 procent op 120 miljard dollar aan Chinese goederen wordt gehalveerd tot 7,5 procent. Op 250 miljard dollar goederen blijft het hoge tarief van 25 procent wel gehandhaafd.

Technologietransfers

In ruil verbinden de Chinezen er zich toe voor minstens 200 miljard dollar aan Amerikaanse goederen en diensten te kopen in twee jaar. Daarin begrepen zitten jaarlijks 40 tot 50 miljard dollar aan aankopen van landbouwproducten. Die kwamen nu vooral uit Latijns-Amerika (Argentinië en Brazilië). Verder spreken de Amerikanen over een ‘doorbraak’ in de gedwongen technologietransfers. China hanteert nu de praktijk dat buitenlandse firma’s hun technologie moeten transfereren naar Chinese bedrijven in ruil voor toegang tot de markt, administratieve goedkeuringen en ondersteuning door de Chinese overheid.

Voorlopige beurspiek

Maar in het akkoord staat niks over de subsidiëring door de Chinezen van hun (staats)bedrijven en ook de technologiestrijd tussen beide landen wordt niet aangeraakt. Die heikele punten zullen worden besproken tijdens de onderhandelingen over een ruimer akkoord. Dat wordt andere koek en gezien het moeizame proces om een voorlopig akkoord te vinden, is het absoluut geen zekerheid dat dat in de loop van 2020 mogelijk wordt.

Op de lange termijn moeten we deze deal zien als een tijdelijke stabilisatie in een proces van blijvend verslechterende relaties. Een gewapende vrede, waarop de financiële markten heel enthousiast hebben gereageerd. De paniek van eind 2018 was overdreven, maar dat is het enthousiasme eind 2019 eigenlijk ook. Onze excuses dat we de pret meteen verstoren, maar we zien in de deal een voorlopige piek op de beurzen en verwachten een gezonde terugval in de eerste weken en maanden van 2020.