Deze factoren bedreigen de houdbaarheid van de opgaande beurstendens

Gelukkig was er nog Mario Draghi. Door de markten een uitbreiding van de stimulus in maart te beloven als de situatie verder achteruitgaat, kon een trendommekeer op de beurzen worden vermeden. Want het bleef ook deze week weer lange tijd stormen op de financiële markten. De dreiging is echter nog niet verdwenen.

Flink wat factoren blijven zorgen baren voor de houdbaarheid van de opgaande beurstendens. We zetten ze even op een rijtje.

Steeds meer twijfels

• Vertraging in belangrijkste economieën (VS en China): alle aandacht is dezer dagen weer gevestigd op de gevoelige afkoeling van de Chinese economie. Onderbelicht is ook de (verwachte) afkoeling van de Amerikaanse economie. De index van de aankoopdirecteuren, die toch een belangrijke voorlopende indicator is, staat voor de industrie al twee maanden onder 50 punten (48,2 voor december), wat op een (nakende) krimp wijst. De deelindicator voor de diensten staat nog boven 55, maar de tendens is sinds de zomer ook al dalend; toen stond de index nog rond 60.

• Winstrecessie in de VS: die dalende trend zien we ook in de Amerikaanse bedrijfsresultaten. In het tweede en derde trimester zagen we al een terugval en ook voor het vierde trimester wordt opnieuw een daling verwacht. Een ware recessie in de Amerikaanse bedrijfswinsten dus.

• Onzekerheid over monetaire politiek van Fed: verzwakkende wereldeconomie, inclusief het vooruitzicht op vertraging in de VS en een sterke dollar versus krappere arbeidsmarkt met stijgende looninflatie. Een cocktail die de positie van de Amerikaanse centrale bank hoegenaamd niet comfortabel maakt. De visies van economen en strategen lopen steeds verder uit elkaar over hoe de monetaire politiek dit jaar zal evolueren en dat verhoogt de onzekerheid, wat aandelenbeleggers haten.

Piekfenomenen

• Beurshausse is al langer en sterker dan gemiddeld: op die nagel hebben we de voorbije maanden al herhaaldelijk geklopt. De lengte en omvang van de haussemarkt (intussen 81 maanden oud, tegenover een gemiddelde de afgelopen eeuw van 57 maanden en een klim van 215% voor de S&P500-index tegenover een gemiddelde van 165%) liggen al ver boven het gemiddelde. Dat maakt de stijgende tendens kwetsbaar.

• Te veel fusies & overnames: 2015 was het beste jaar ooit voor fusies en overnames, met een duizelingwekkend bedrag van 3800 miljard USD, waarmee het record van 2007 sneuvelde. Recordbedragen voor fusies en overnames treffen we in de beursgeschiedenis enkel aan op of dichtbij een top op de aandelenmarkten.

• Beursklim té eenzijdig gedragen: de Amerikaanse beurzen zetten vorig jaar pas op de plaats. Desondanks zijn twee op drie aandelen gezakt vorig jaar. De indices werden overeind gehouden door een select clubje van gehypte en dus peperdure aandelen. Typisch voor een (nakende) beurstop.