‘De vleugelpijn van gevallen engelen: de slachtoffers van het kwartaalcijferseizoen’

Elk kwartaalcijferseizoen eist wel enkele slachtoffers. Een aandeel dat na de publicatie van nochtans sterke cijfers op de beurs een pandoering krijgt dat het horen en zien vergaat. De gevallen engel van dienst, of in dit geval, de gevallen appel van dienst is Apple. Dat schrijft Steven Vandenbroeke, Senior Financial Writer bij Bolero.be.

Eind vorige maand liet de groep weten dat in het derde kwartaal 47,5 miljoen iPhones aan de man of vrouw werden gebracht. Ruim een derde meer dan een jaar eerder en goed voor omzet van 31,4 miljard dollar. Zonder meer indrukwekkende, en wat ons betreft zelfs duizelingwekkende, cijfers. Toch werd het aandeel in de nasleep van het kwartaalrapport ruim 10 procent minder waard en bevond zich daarmee naar beurstechnische normen in correctiemodus. Zo’n 100 miljard dollar aan marktwaarde werd doorgespoeld.

Waarom? Omdat de groep er ondanks deze forse groeicijfers niet in geslaagd is om de verwachting te kloppen. Vooral dan de verwachting die de groep meegaf voor de toekomstige verkopen van de iPhone. Verwachting. Het hoge woord is eruit. Vaak veel meer dan de eigenlijke cijfers wordt de marktreactie na het opbiechten van de stand van zaken immers bepaald door de mate waarin het vertelde verhaal voldoet aan de verwachtingen. Een happy end geniet daarbij de voorkeur, maar hoeft niet per se.

Cijfers kunnen moeiteloos stevig in het rood duiken. Maar zolang ze minder rood zien dan de gemiddelde analistenverwachting kan je er vergif op innemen dat de beurskoers in een reactie zelfs hoger gaat. Als bedrijf kan je dus maar beter de consensusverwachtingen in de gaten houden, kwestie van je schrap te zetten als je weet dat je de lat niet zal halen. Als je de markt tenminste nog niet hebt laten weten dat zulks het geval zal zijn.

En wat met de verwachtingen die je als bedrijf zelf naar voor schuift? Geef je er geen, dan is er hoogstens wat gemor bij analisten voor wie het werk iets moeilijker wordt. Het risico op ver uiteenlopende schattingen wordt echter ook een stuk groter. Geef je er wel, dan maak je jezelf bijzonder kwetsbaar. Zonder prognose is er immers weinig kans op een winstwaarschuwing.

Is er wel een prognose, kwantitatief of kwalitatief, dan bestaat de kans dat ze neerwaarts moet worden bijgesteld of erger nog ingeslikt. En dat zal waarde kosten op de aandelenmarkt. Ook al betreft het misschien slechts één kwartaal en is het groeiverhaal op lange termijn intact. Maar je kan natuurlijk ook optimistischer geworden zijn. En dan krijg je vooral applaus. Als je wint, heb je vrienden.

Maar de financiële markten zijn vooral ook verwende kinderen. Neem nu opnieuw het voorbeeld van Apple. De groep waarschuwt, of beter, informeert de markt over de verwachte verkoop van de iPhone en omdat dit niet voldoende is, gaan misnoegde beleggers als balorige kinderen stampvoetend een scène maken. Er waren in de marge nochtans ook positieve berichten over het succes van de Apple Watch en analisten geloven in het verhaal op lange termijn, maar nu blijkbaar even niet. Zo adviseert onder meer Bank of America zijn klanten alvast niet langer om de aandelen te kopen. Er zijn bij de publicatie van de cijfers namelijk iets meer dan een handvol factoren naar de oppervlakte gekomen waarom ze het voorlopig beter vinden om langs de zijlijn post te vatten.

Dat Apple er de voorbije kwartalen meestal in slaagde om de verwachtingen te evenaren en zelfs te kloppen maakt het verhaal er ook niet eenvoudiger op. Investeerders in het merk met het appeltje hebben de voorbije maanden al flink wat gekregen, niet in het minst door de inkoop van eigen aandelen. Sinds het laagste niveau in april 2013 is de waarde van het iconische computermerk met zo’n 137% gestegen. Maar hoge appelbomen vangen natuurlijk veel wind. En soms maken bedrijven zelf ook teveel wind om nog vaste grond onder de voeten te houden en krijgen ze daarvoor ooit wel eens de rekening gepresenteerd. Wat te denken bijvoorbeeld van de suggestieve tweets die Tesla-CEO Elon Musk met de regelmaat van een goed afgestelde elektrische motor de wereld in stuurt en daarmee de honger naar Tesla-aandelen aanwakkert? Niet zelden volgt daarop een milde indigestie.

Om maar te zeggen, het is niet allemaal kommer en kwel met verwachtingen. Ze zijn belangrijk om de financiële markten een houvast te geven over wat ze mogen verwachten en in welke richting de resultaten zullen evolueren. Daarmee zouden in regel grote (vooral negatieve) verrassingen vermeden moeten worden, want daar kunnen de verwende beleggers niet zo goed mee om. De kunst is dus vooral om minder te beloven en meer te geven.