‘De uitzonderlijke beursstijging is nog niet uniek’

In een jaar dat het mogelijk – en zelfs waarschijnlijk – is dat de beursstijging niet tot het einde van het jaar blijft duren, komt het erop aan zo snel mogelijk een degelijk rendement bij elkaar te sprokkelen. Naarmate het jaar vordert – en vooral in het tweede helft van het jaar – zou dat een stuk moeilijker kunnen worden. Daarom zijn we, aan het einde van het eerste kwartaal, tevreden over de conjunctuur op de beurzen. We blijven ook wel met een positieve blik kijken naar de rest van het voorjaar, en mogelijk zelfs naar de zomer.

Ook historisch bekeken valt er veel voor te zeggen dat er een serieuze terugval aan zit te komen. Werkelijk niets deed op 9 maart 2009 vermoeden dat we vertrokken waren voor een superlange klim op Wall Street. 108 maanden of negen jaar later is de opwaartse trend op de Amerikaanse beurs nog altijd intact. We spreken van een stijgende beurstrend of een hausse- of stierenmarkt (bull market) als er vanaf de bodem een stijging is van meer dan 20 procent, en die trend blijft aanhouden zonder dat er terugval van meer dan 20 procent heeft plaatsgevonden.

Begin 2016 scheelde het niet veel, met een correctie van 18 procent in volle Chinese groeicrisis. De historische gemiddelde duur van een haussemarkt is 54 maanden of 4,5 jaar. Deze hausse duurt dus al dubbel zo lang, geholpen door een eveneens uitzonderlijk lange stierenmarkt op de obligatiemarkten, met dank aan het unieke monetaire experiment van de centrale banken.

Moeten we dan snel vrezen voor een nieuwe supercrash? De angst daarover neemt toe, maar we delen die voorlopig niet. De omvang van de stijging voor de Standard & Poor’s500-index ligt met 305 procent wel ver boven het historische gemiddelde van +136 procent. Maar de S&P500-index moet er nog eens 1300 punten of 50 procent bij moeten doen om de omvang van de stijging van de jaren twintig van vorige eeuw te kunnen evenaren (+495%). De huidige klim is in omvang sterk vergelijkbaar met de fraaie hausse uit de jaren negentig. Uitzonderlijk is de klim op Wall Street hoe dan ook, ook als die morgen al zou stoppen.

Helaas liggen de omvang en de duur van de stijging in Europa helemaal anders. We moeten met de helft of minder tevreden zijn en de opwaartse tendens werd herhaaldelijk onderbroken, onder meer door de eurocrisis in 2011 en de twijfels rond China begin 2016. Ondanks het economische parcours staan de meeste Europese indexen nog altijd waar ze drie jaar geleden stonden. Toch mogen we niet de illusie koesteren dat Europa zal standhouden zodra de ommekeer op Wall Street een feit is.