Buitenlandse levensverzekeringen in het vizier van de fiscus

Op alle fronten verhoogt de belastingdruk voor beleggers. Het einde daarvan is nog lang niet in zicht; wel in tegendeel.

De regering heeft aangekondigd dat de fiscaliteit in het algemeen herbekeken zal worden om zo te komen tot een verlaging van de belastingdruk op inkomen uit arbeid. Indien men ruimte wilt om te verlagen, moet de belasting elders verhoogd worden. Of er nog veel ruimte hiervoor is op het vlak van de beleggingen is nog maar de vraag. Sedert december 2011 werd de belasting al meerdere malen verhoogd.

Beleggingsverzekeringen fiscaal

Zo ook voor diegenen die beleggen in een beleggingsverzekering van het type Tak 21 of Tak 23. Waar het erop leek dat zij nog relatief gespaard bleven van de opeenvolgende belastingverhogingen, is het sinds 1 januari 2013 duidelijk dat ook deze producten in de klappen delen.

Indien het rendement uit de beleggingsverzekering belast is, verhoogt het tarief naar 25%. Rendement uit een verzekering wordt fiscaal immers gelijkgesteld met interest. Daarnaast is er de premietaks die van 1,1% verhoogd werd tot 2%. Dit verhoogde tarief geldt voor premies de gestort zijn vanaf 1 januari 2013. Het feit dat de polis voorheen al liep, doet niet ter zake.

Aangifteplicht

Maar al deze wijzigingen zijn klein bier als je ze vergelijkt met de paniek die is ontstaan door de verplichting om buitenlandse levensverzekeringen aan te geven. Die paniek is in vele gevallen overdreven. Er is immers niets fout met pakweg een Luxemburgse beleggingsverzekering. Voor de buitenlandse verzekeringen gelden uiteraard dezelfde vrijstellingen als voor de Belgische. Dat betekent dat een Tak 23 meestal een fiscaal vrijgesteld rendement oplevert. Dat is voor de Tak 21-variant ook mogelijk, maar meestal pas na verloop van meer dan 8 jaar.

Het enige wat wijzigt is dat het bestaan van deze beleggingsverzekering moet worden gemeld in de belastingaangifte(vak 1076-88). U moet met name “ja” invullen indien u in de loop van het jaar 2012 verzekeringsnemer was van een buitenlandse levensverzekering. Indien de polis niet meer bestond op 1 januari 2012, geldt de aangifteplicht niet. Daarover bestaat wat twijfel omdat de aangifte meldt of iemand ‘ooit’ een polis heeft afgesloten. Indien de levensverzekering bestond op enig tijdstip in 2012, dan moet die aangeven worden. Dit geldt dus ook indien de polis integraal is afgekocht op het moment van de aangifte.

Indien de premiestorting is gebeurd met ‘eerlijk’ verdiende centen, is de paniek onbegrijpelijk. Ik kan immers niet genoeg benadrukken dat er dan geen probleem is. Maar daar wringt het schoentje soms. Indien de beleggingsverzekering is gebruikt als witwas ‘machine’ rijzen problemen. Als de premies zijn betaald met zwarte gelden, dan is er sprake van witwassen en is men niet enkel strafbaar omwille van fiscale fraude (en veelal ook valsheid in geschrifte) maar tevens omwille van witwassen. Bij die mensen is de paniek dus begrijpelijk. Maar eigenlijk ook weer niet. Immers, nog tot 31 december 2013 kunnen alle fiscale pekelzonden worden vergeven. Hiertoe volstaat het een fiscale regularisatie te ondernemen en te betalen. Volg de discussie mee op Twitter via @Anton_Rivus.

Anton van Zantbeek

Advocaat Rivus

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content