We zitten volop in de zomervakantie en Trends is tot midden augustus overgeschakeld op een tweewekelijks zomerregime. Maar vlak voor de start van de ‘grote vakantie’ werd de belegger de al lang gevreesde en aangekondigde meerwaardebelasting op financiële activa door de strot geramd. Beleggers en ondernemers mogen – niet voor het eerst – de prijs betalen voor hervormingen inzake arbeidsmarkt, migratie, pensioenen…
Ellenlange onderhandelingen richting een ‘Belgisch compromis’ zijn weer geëindigd in een ingewikkeld verhaal met nog vele onduidelijkheden. Andermaal is het een enorm gedoe voor een puur symbooldossier, en zal het zijn doel goeddeels voorbijschieten.
Ondanks de meerwaardebelasting zal beleggen op de lange termijn nog steeds (veel) meer opbrengen dan sparen.
Er zullen gedragsaanpassingen opduiken, net als in de Verenigde Staten bijvoorbeeld. Aandelen die het in de loop van het jaar al slecht deden, zullen nog slechter presteren aan het einde van het jaar omwille van de ‘aanlokkelijke’ minwaarden, om dan in januari uit te blinken, omdat ze massaal worden teruggekocht. De opbrengst van de meerwaardebelasting zal tegenvallen en er zal weer aan de modaliteiten worden gesleuteld. Een schoonheidsprijs zal deze belasting nooit krijgen.
Desalniettemin mag deze uiterst vervelende bijzaak ons niet afhouden van de hoofdzaak: beleggen zal nog altijd (veel) meer opbrengen dan sparen. Dat mag in al het tumult rond deze extra belasting nog weleens onderstreept worden.
Volatiliteit is een blijver
Intussen kunnen we ook nog een samenvatting maken van de eerste jaarhelft op de financiële markten. Vrij snel na de inauguratie van Donald Trump als 47ste president van de Verenigde Staten bereikte de S&P 500-index een nieuwe historische piek net onder 6.150 punten, begon de dollar af te glijden en de Amerikaanse lange rente op te lopen.
Zodra het beleggers begon te dagen dat het de Amerikaanse president menens was met het ontketenen van een handelsoorlog, smolt de euforie als sneeuw voor de zon. Het kapitaal maakte snel de omgekeerde beweging: weg van de VS naar onder meer Europa. Daar maakte vooral Duitsland indruk met een forse stijging optrekken van de overheidsuitgaven, om een grote inhaalbeweging te maken op het gebied van defensie en infrastructuur.
De kans dat de tweede jaarhelft veel rustiger zal worden, schatten we niet al te hoog in.
Er ontstond zelfs even paniek onder beleggers, nadat Trump op Liberation Day (2 april) veel hoger dan verwachte handelstarieven had aangekondigd. De S&P 500-index dook in sneltreinvaart tot 5.000 punten, terwijl de rente op 30 jaar naar 5 procent sprong en de dollar verzwakte richting 1,15 dollar voor 1 euro. Trump haalde bakzeil en op Wall Street maakte het hippe acroniem TACO (Trump Always Chickens Out ofwel Trump krabbelt toch telkens terug) furore. De beurzen fleurden op en bereikten recentelijk zelfs nieuwe records.
We kunnen de eerste jaarhelft dus samenvatten in twee woorden: ‘volatiliteit’ en ‘plotwendingen’. Die woorden passen helemaal bij de Amerikaanse president. Want, vergis u niet, de kans dat de tweede jaarhelft veel rustiger zal worden, schatten we niet al te hoog in. De Midterms (tussentijdse verkiezingen) zijn nog ver weg, zodat Trump zich nog wel een aantal uitspattingen kan veroorloven. Bovendien zit weer heel veel goed nieuws al verrekend in de hoge waarderingen op Wall Street. Wat ons betreft, is volatiliteit een blijver in 2025.