Philip Fisher benadrukte het cruciale verschil tussen prijs en waarde in beleggen. De prijs van een aandeel is wat de markt ervoor vraagt, terwijl de waarde de intrinsieke kwaliteit van het bedrijf weerspiegelt, gebaseerd op factoren zoals de winstgevendheid, het management en het groeipotentieel. Fisher waarschuwde dat veel beleggers zich blindstaren op koersbewegingen en emoties zoals angst en hebzucht, in plaats van diepgaand fundamenteel onderzoek te doen. Dat is ook van belang voor de deelnemers aan de Trends Beleggers Challenge.
Beleggen is voor de lange termijn
Fishers filosofie draaide om kwalitatieve analyse en langetermijnbeleggen. Hij zocht bedrijven met een sterk management, innovatiekracht en duurzame concurrentievoordelen. In plaats van goedkope aandelen te kopen investeerde hij in bedrijven met veel groeipotentieel, zoals zijn bekende investering in Motorola in de jaren vijftig.
Veel beleggers focussen te veel op de prijs door FOMO (fear of missing out), kortetermijndenken en de toegankelijkheid van koersinformatie. Dat leidt ertoe dat de markt soms meer op een casino lijkt dan op een plek voor verstandig investeren. Dat probleem is actueler dan ooit, met fenomenen zoals meme-aandelen, cryptomanie en het blindelings volgen van ETF’s.
Kritische methode
Om Fishers principes toe te passen, moeten beleggers – en deelnemers aan de Trends Beleggers Challenge – zich kritische vragen stellen. Waarom is dit aandeel echt waardevol? Zou ik het kopen als de beurs vijf jaar dichtgaat? Handel ik op basis van feiten of emoties?
Zijn boodschap is tijdloos: succesvolle beleggers focussen op lange termijn en laten zich niet misleiden door kortetermijnschommelingen. Zoals Warren Buffett samenvatte: “Prijs is wat je betaalt, waarde is wat je krijgt.”
