Amerikaanse technologie-aandelen scheren hoge toppen: stevenen we af op een nieuwe dotcom crash?

De reuzen van het internet Alphabet, Amazon, Apple en Microsoft zijn stuk voor stuk meer dan 1000 miljard dollar waard op de beurs. Groeien de bomen tot in de hemel voor de onbetwiste technologische leiders in de westerse economieën? En wat met bedrijven als de videoconferentiespecialist Zoom, dat uit het niets plots 80 miljard dollar waard is?

Apple brak nog maar twee jaar geleden door de grens van 1000 miljard dollar beurswaarde, en intussen is het al meer dan 2000 miljard dollar waard. De index van de grootste 500 Amerikaanse bedrijven, de S&P500, noteert op zijn hoogste peil, na een val van 39 procent eerder dit jaar, gevolgd door het snelste beursherstel in zijn geschiedenis. De technologiebeurs Nasdaq vestigt sinds juni record na record. Zet gerust Party like it’s 1999 als soundtrack op, want aan het einde van de jaren negentig was het ook al technologie wat de klok sloeg.

Moeten beleggers blijven dansen zolang de muziek speelt? Neen, zegt onafhankelijk analist Wim Lewi. “Als beleggers naar de deur beginnen te lopen, zal het heel snel gaan”, waarschuwt hij. “Toen de technologiezeepbel leegliep, duurde het dertig maanden. Deze keer zal de correctie veel sneller gaan.” Lewi was in de jaren negentig analist bij Credit Suisse First Boston Technology Group. Hij maakte er vanop de eerste rij mee dat bedrijven met vaak niet meer dan een idee naar de beurs trokken tegen krankzinnige waarderingen, en op hun eerste beursdag verdubbelden in waarde.

De beheerders van de technologiefondsen van Econopolis en De- groof Petercam stellen dat de beleggers wel moeten blijven dansen, omdat de technologiesector zo goed als de enige is waar nog muziek in zit. “Het is een compleet andere sector dan in de jaren negentig”, vindt Quirien Lemey, die als beheerder van DPAM Invest B Equities NewGEMS Sustainable meer dan 1 miljard euro onder zijn hoede heeft. “Het belangrijkste verschil is dat technologiebedrijven nu enorm veel cash genereren, veel meer dan andere sectoren. Toen maakten bedrijven nog geen winst, laat staan dat ze cash genereerden.”

Als een bedrijf een werkwoord wordt

Siddy Jobe, beheerder van Econopolis Exponential Technologies, was aan het einde van de jaren negentig student en belegger. “Ik weet nog goed dat ik intekende op de beursgang van Netvision, dat later Ubizen werd. De vraag naar die aandelen was veel groter dan het aanbod. Op de eerste beursdag ging dat aandeel even maal acht”, herinnert Jobe zich. Hoewel ook in 2020 heel wat jonge beleggers de beurs hebben ontdekt, vinden Jobe en medebeheerder Marc Langeveld de euforie van toen niet te vergelijken met het beurssentiment nu.

Langeveld zit sinds 1989 in de financiële sector en werkte indertijd voor de Britse zakenbank Barclays in Londen. “We bevinden ons in een perfect storm voor technologie”, zegt hij. “Er was al een digitalisering van de economie aan de gang voor de coronapandemie. Sindsdien werken veel meer volwassenen thuis, en gamen en streamen kinderen nog meer. De technologiesector is een van de weinige die stijgende winsten zal kunnen voorleggen in 2020.”

Beurswatchers gebruikten de voorbije jaren wel vaker het vierletterwoord TINA, wat staat voor there is no alternative. Door de lage rente op veilige beleggingen is er geen alternatief voor aandelen. Die lage rente is het gevolg van de massale geldcreatie van de centrale banken, als wapen in de strijd tegen economische crisissen. Nu zien beleggers geen alternatief voor technologieaandelen. “De vraag is natuurlijk wat gebeurt met die aandelen, als de centrale banken die steunwieltjes van de economie weer verwijderen”, zegt Lewi.

Langeveld en Jobe vinden koersstijgingen als die van de videoconferentieapp Zoom Video Communications (+322% sinds Nieuwjaar) te verrechtvaardigen. Veel mensen spreken over ‘zoomen’, als ze een videoconferentie willen houden. Een bedrijf dat een werkwoord wordt, lijkt onontkoombaar. Toch plaatst Lewi vraagtekens bij de koers van Zoom. “Een bedrijf waarvan we drie jaar geleden nog niet gehoord hadden, noteert tegen meer dan 1500 keer de winst van de voorbije twaalf maanden. Het is kwetsbaar als kleine speler tussen de big tech.”

Wanneer het over Nikola gaat, waant Lewi zich helemaal terug in het jaar 2000. “Dat bedrijf was in juni 30 miljard dollar waard op de beurs, omdat het had aangekondigd dat het in 2023 kleine elektrische vrachtwagens zal kunnen leveren. Dat doet me heel erg denken aan de toestanden op de top van de technologiehype.” Hij krijgt overschot van gelijk van Lemey: “Vandaag is dat bedrijf na een koershalvering 15 miljard dollar waard, op basis van een powerpoint. Dat moet de beste marketingstunt ooit zijn. Er zullen altijd bedrijven of segmenten overgewaardeerd zijn, maar dat betekent niet dat de hele sector overgewaardeerd is.”

Vooruitgeschoven groei

De beheerders van Econopolis en Degroof Petercam kijken niet zozeer naar de winst maar naar de vrije kasstroom, het geld dat binnenkomt en niet naar de betaling van leveranciers, personeel, belastingen of schulden gaat. Langeveld: “Technologiebedrijven hebben weinig schulden. 28 van de 30 bedrijven met de grootste nettokaspositie in de S&P500 zijn technologiebedrijven. De sector kan met die kasstromen leuke dingen doen voor de aandeelhouders, zoals de dividenden laten stijgen of eigen aandelen inkopen en vernietigen.”

Satya Nadella, de CEO van Microsoft zei in april dat we twee jaar digitale transformatie hebben doorgemaakt in twee maanden. Lemey: “Als analist voorspel je de toekomstige inkomsten van een bedrijf en maak je de omrekening naar wat ze nu waard zijn. Dat is waar DCF- of voluit discounted cash flow voor staat. De huidige koersen zijn een weerspiegeling van de verwachte groei. Als de omzet van een bedrijf in 2020 met 40 procent groeit, dan schat je de omzetgroei voor 2021 niet op nul.” Lewi stelt dat een deel van de toekomstige groei van technologiebedrijven naar voren is getrokken. De huidige groei mogen beleggers niet zomaar doortrekken naar de komende maanden en jaren, waarschuwt hij.

Een deel van de digitale versnelling zal blijvende effecten hebben. Daar is Langeveld van overtuigd. “Mensen zullen ook na corona het gemak van de technologie willen behouden. We zullen met zijn allen meer digitaal zijn dan we waren.”

“Als we kijken naar de grote technologiegiganten, dan gaat de vergelijking met het jaar 2000 niet op”, geeft Lewi toe. “De grote spelers aan het einde van de jaren negentig waren bedrijven als Oracle, IBM en Cisco, die enkele honderden miljarden dollars waard waren op de beurs. De dominantie van de technologiereuzen is nu veel groter en de waarderingen vallen nog wel mee. Beleggers betalen voor Apple iets meer dan 35 keer de winst van de voorbije twaalf maanden. Dat is nog niet extreem. Alleen was dat twee jaar geleden 12 keer de winst, omdat beleggers dachten dat de markt voor de smartphones stilaan een mature markt was. Hoe groter je bent, hoe moeilijker het is om verder te groeien. Beleggers denken nu weer dat Apple een groeibedrijf is, dankzij diensten als Apple Pay en Apple Music.”

Daar heeft Lewi het moeilijk mee. Hij vreest ook dat het monopolie van de big tech, die weinig belastingen betalen en weinig banen creëren, niet langer verdedigbaar is tegenover de maatschappij.