Het is zeker geen ideaal moment om all-in te gaan in goudmijnaandelen.
Na een consolidatie van meer dan vier maanden zocht de goudprijs begin september nieuwe hoogtepunten op en dat in bijna alle valuta. Van een echte correctie was na de vorige top van april op 3.500 dollar nauwelijks sprake, want goud bleef in een vrij nauwe prijsvork van minder dan 10 procent bewegen.
De voorbije maanden namen de goudmijnaandelen de fakkel over van het metaal. Tot dan toe bleven beleggers in gouddelvers grotendeels op hun honger zitten, want het rendement bleef ver achter op dat van goud. De referentie in de sector, de VanEck Gold Miners Index of GDX, bleef vorig jaar steken op een stijging van 10,6 procent terwijl de goudprijs in dollar met 26 procent steeg. Ook in 2023 was GDX al een underperformer tegenover goud, zij het minder uitgesproken. Dit jaar is de situatie omgekeerd. Met iets meer dan twee derde van het jaar achter de rug noteert goud 38 procent hoger dan bij de start van 2025. GDX doet veel beter met bijna een verdubbeling.
Met een klim van 105 procent is Newmont Mining, het enige goudmijnbedrijf in de S&P 500, dit jaar het op drie na best presterende aandeel van de index. Technisch zijn de meeste mijnaandelen nu overgekocht en ook de sentimentindicatoren staan in de buurt van een historisch record. GDX noteert in de buurt van het vorige hoogtepunt uit 2011, een technische weerstand die wellicht niet zonder slag of stoot zal worden genomen.
De vorige stierenmarkt in goudmijnaandelen dateert van de periode tussen 2002 en 2011. Toen klom de goudprijs van 250 naar 1.900 dollar. De GDX bestaat pas sinds 2006 dus is het beter er een goudmijnindex met een langere historiek bij te halen. Die vinden we bij de Gold Bugs Index of HUI, waarvan de gegevens teruggaan tot 1996. De vorige stierenmarkt kende drie grote correcties, in 2003, 2006 en 2008. De gemiddelde terugval bedroeg 17 procent met uitschieters van 26 procent.
Het ging om tijdelijke correcties. Nadien gingen de HUI en de GDX weer fors hoger. Fundamenteel is de stijging van de goudmijnaandelen meer dan terecht. Met gemiddelde productiekosten van 1.650 tot 1.700 dollar per troyounce zal de brutomarge dit jaar in de buurt van 1.800 dollar schommelen. Vorig jaar lag dat cijfer op 950 dollar, wat maakt dat een koersverdubbeling voor de producenten geenszins overdreven is. Ook de reserves in de grond worden meer waard naarmate de goudprijs stijgt.
Er is op lange termijn ongetwijfeld nog veel stijgingspotentieel en de overgekochte indicatoren bieden ook geen zekerheid dat de mijnaandelen deze keer weer zullen dalen. Toch neemt het risico op een correctie toe. De GDX bestaat uit 62 bedrijven, maar de top zes (Newmont, Agnico-Eagle, Barrick, Wheaton Precious Metals, Franco Nevada en Gold Fields) staat in voor meer dan 51 procent van de index. De grote producenten en royalty- en streamingspelers lieten de grootste koerswinsten optekenen. De markt kent voorlopig minder waarde toe aan de reserves van projectontwikkelaars en exploratiebedrijven. In die groep zijn achterblijvers als i-80 Gold te vinden.
Dit is geen pleidooi om alle goudmijnaandelen uit de portefeuille dan maar te verkopen. Niets gaat in een rechte lijn omhoog en posities die fors zijn gestegen wat trimmen, is nooit een slecht idee. Zeker is dat het nu geen ideaal moment is om all-in te gaan in goudmijnaandelen. Voor beleggers die zich niet laten afschrikken door wat koersvolatiliteit is gedeeltelijk blijven zitten een valabele optie. Er is ook een kans dat de correctie beperkt blijft tot zo’n 10 procent. Al houden we gezien de omvang van de recente klim rekening met een stevigere terugval. Beleggers kunnen zich ook beschermen door putopties op de GDX te kopen. Maar dat is voor meer ervaren beleggers.
