Suiker zoekt een bodem

De voorbije weken bleef de suikerprijs verder dalen. Technisch bekeken ziet de prijsgrafiek er erg slecht uit.

Begin deze week werd het maart-termijncontract op suiker tegen minder dan 15 dollarcent per pond verhandeld. Drie jaar geleden was dat nog ruim het dubbele (36 dollarcent). Suiker lijkt daarmee goed op weg om de dieptepunten van het voorjaar van 2010 weer op te zoeken. In 2013 schommelde de suikerprijs vaak tussen 16 en 18 dollarcent. Dat werd alleen doorbroken door een opstoot in het najaar, toen een zware brand in enkele grote suikeropslagplaatsen in de Braziliaanse uitvoerhaven Santos de speculatie over een verstoring van de aanvoer aanwakkerde. De brand bleek uiteindelijk een non-event voor de suikerindustrie. Het zag er dus naar uit dat suiker aan een langgerekte bodemvorming bezig was en dat alle slechte nieuws al in de prijs zat verrekend. Dat was ijdele hoop voor investeerders met een longpositie in suiker. De voorbije weken bleef de suikerprijs verder dalen en technisch bekeken ziet de prijsgrafiek er erg slecht uit.

Chronisch overaanbod

De fundamentele situatie op de wereldwijde suikermarkt is die van een chronisch overaanbod. Volgens de International Sugar Organisation (ISO) wordt 2014 het vierde opeenvolgende surplusjaar. Het verwachte overschot van 4 miljoen ton wordt weliswaar kleiner dan vorig jaar (bijna 10 miljoen ton), maar toch zullen de voorraden weer toenemen.

Brazilië is de grootste suikerproducent ter wereld, met een aandeel van 20 tot 25% in de wereldwijde productie. De suikeroogst is er achter de rug, maar het land heeft nog veel onverkochte suiker in de aanbieding. Dat is ook het geval in Thailand, dat er net een heel goede oogst op heeft zitten en nu zo snel mogelijk wil verkopen. Thailand voelt de hete adem van India in de nek. De recente prijsdaling kan grotendeels worden toegeschreven aan de evolutie in India, de op één na grootste suikerproducent.

De Indiase overheid overweegt onder druk van de International Sugar Mills Association, de vakorganisatie van de suikerverwerkers, uitvoersubsidies toe te kennen. In India moeten de verwerkers een verplichte minimumprijs betalen aan de boeren. Die prijs ligt intussen boven de internationale marktprijs. Exporteren is daardoor geen optie. Met de verkiezingen in aantocht wil de Indiase regering de voor het land belangrijke suikerindustrie niet te veel voor het hoofd stoten. De uitvoersubsidies kunnen de Indiase suikerexport met 4 miljoen ton doen toenemen. Minstens een deel ervan zal terechtkomen op de al oververzadigde markt, wat de prijs op korte termijn nog meer onder druk kan zetten. De kans is groot dat het surplus veel hoger uitkomt dan de schatting van de ISO.

Stijgende consumptie

Waar ligt dan wel de ondergrens voor suiker? Een eerste natuurlijke bodem zou het niveau van de productiekosten moeten zijn. Subsidies kunnen die natuurlijke evolutie verstoren, wat nu al het geval is. Hoe dan ook draaien veel aanbieders tegen het huidige prijsniveau net break-even of ze zijn zelfs verlieslatend. Bij hen die er wel nog aan verdienen, zal de marge niet bijster hoog zijn. Er wordt nu al over gespeculeerd dat, vooral in Brazilië, heel wat boeren stilaan de teelt van andere gewassen overwegen. Naar analogie met koffie werd bij hoge prijzen volop geïnvesteerd in extra capaciteit. Stilaan is nu de tijd gekomen om de omgekeerde beweging te maken.

Gelukkig is er positief nieuws van de consumptiezijde. De ISO ziet het mondiale suikerverbruik met 2,4% toenemen. Tegen 2016 zou de consumptie op ongeveer 187 miljoen ton uitkomen. Als de productiegroei tegelijk vertraagt, komt een marktevenwicht dichtbij. De redding voor suiker kan er komen van ethanol (biobrandstof). In Brazilië wordt een deel van de ruwe suiker in geraffineerde suiker omgezet en een ander deel in ethanol. De verdeling hangt af van de prijzen, de fiscale stimuli en de wisselkoersevolutie. De lage suikerprijs, gecombineerd met een hogere lokale olieprijs door een verzwakking van de Braziliaanse real, vormt een stimulans om meer ruwe suiker in ethanol om te zetten. Gezien de omvang van de Braziliaanse suikerproductie (meer dan 40 miljoen ton), kan een verschuiving vrij snel gevolgen hebben voor het marktevenwicht.

Geen agressieve hefboom

De fundamentele vraag- en aanbodsituatie laat uitschijnen dat er op korte termijn weinig speelruimte voor een prijsstijging is. Toch valt een rally niet uit te sluiten, want veel marktpartijen zitten momenteel short. Als er dan toch iets onverwachts gebeurt, zoals de brand van vorig najaar, kan de short-coveringreactie ineens explosief zijn. Op iets langere termijn zijn de huidige prijsniveaus hoe dan ook onhoudbaar.

Wie nu al via hefboomproducten in suiker wil investeren, houdt het beste een slag om de arm. Het is dus raadzaam een agressieve hefboom te vermijden. RBS Markets heeft op Euronext zes turbo’s long met suiker (maart-termijncontract) als onderliggende waarde in de aanbieding, met stoplossniveaus die variëren tussen 1,91 en 14,42. ABN Amro Markets heeft er twee.

Suiker Future Turbo Long

Isin-code: NL0009717750

Munt: EUR

Financieringsniveau: 0,1137

Referentieprijs: 0,15

Stoploss: 0,12

Hefboom: 4,21

Koers: 2,59

Deze turbo wordt uitgegeven door ABN Amro Markets. Het verschil tussen de actuele suikerprijs en de stoploss bedraagt 25%.

Suiker Future Turbo Long

Isin-code: NL0009533124

Munt: EUR

Financieringsniveau: 9,375

Referentieprijs: 14,9

Stoploss: 10,12

Hefboom: 2,67

Koers: 4,03

Bij deze turbo van RBS Markets ligt het risico nog iets lager met een verschil van 47% tussen stoploss en referentieprijs. De lagere hefboom moet u er dan wel bijnemen.