Suiker: wachten op een katalysator

Na twee jaren met een aanbodoverschot verwacht de International Sugar Organisation vanaf het oogstjaar 2019-2020 een tekort op de globale suikermarkt.

Toch heeft de suikerprijs daar nog nauwelijks op geanticipeerd. Dat heeft te maken met de vrij hoge voorraden en de onzekerheid over de omvang van de Indiase suikeruitvoer.

India verstoort markt

India heeft Brazilië van de troon gestoten als grootste suikerproducent ter wereld. Vorig oogstjaar produceerde India dankzij een goed moessonseizoen een recordhoeveelheid van 33 miljoen ton suiker, terwijl het land maar 26 miljoen ton van de zoetstof verbruikt. De voorraden zijn opgelopen naar meer dan de helft van de jaarlijkse consumptie.

De productie en de uitvoer van suiker wordt om politieke en sociale redenen sterk gesubsidieerd. Onder meer Brazilië en Australië hebben in de Wereldhandelsorganisatie (WTO) een zaak aangekaart tegen de subsidiepolitiek van India. De goedkope Braziliaanse real is een andere oorzaak van het achterblijven van de suikerprijs. De munt viel deze maand terug naar een nieuw dieptepunt tegenover de dollar. Een goedkope real stimuleert de export en zorgt voor prijsdruk bij suiker.

Prijsherstel verwacht

De ISO rekent in haar voorspelling van een aanbodtekort op een lagere productie in India, Brazilië, Thailand, de Verenigde Staten en Europa. De Indiase oogst zou afnemen naar 28 miljoen ton, wat nog altijd een binnenlands overschot genereert.

Buiten India weegt de lage prijs wel op de productieverwachtingen. Zo is het in Brazilië aantrekkelijker geworden om ruwe suiker om te zetten in de biobrandstof ethanol. Intussen wordt bijna 65 procent van alle ruwe suiker tot ethanol verwerkt. De omzettingsgraad neemt samen met de olieprijs toe, vandaar de positieve prijscorrelatie tussen ruwe olie en suiker. In Thailand daalt de landbouwoppervlakte voor de suikerteelt als gevolg van de lage prijzen. De Verenigde Staten beschermen hun lokale suikermarkt met hoge invoertarieven. Maar de Amerikaanse oogst valt dit jaar tegen. In China volstaat de lokale oogst niet voor de binnenlandse consumptie, maar het land hanteert wel hoge invoertarieven. De kans bestaat dat zowel de Verenigde Staten als China zich soepeler gaan opstellen en meer suiker gaan importeren.

Een duurzame stijging van de suikerprijs vergt een afbouw van de voorraden. Op korte termijn is de Braziliaanse real een belangrijke parameter. Er is weinig inflatie in Brazilië en de reële rente is ruim positief. Dat is in theorie gunstig is voor de real. Een aantrekkende real of een tegenvallende oogst kan het prijsherstel bij suiker bespoedigen.