Op de beurzen staat het signaal op rood

Het negatieve scenario voor de beurzen, waar we de voorbije weken al rekening mee hadden gehouden, wordt nu het meest waarschijnlijke. Maar crisissen en volatiliteit bieden ook enorme kansen.

Donald Trump doet in zijn tweede ambtstermijn wat hij meent te moeten doen. Alleen wordt daar de komende tijd niemand beter van. Ook beleggers niet. Tegen wellicht heel wat adviezen in heeft hij toch heel veel landen ter wereld getrakteerd op stevige importtarieven, variërend van 10 tot 49 procent. De Amerikaanse president is ervan overtuigd dat die tot een herbalancering van de wereldhandel zullen leiden, waarbij de handelsstromen in de toekomst evenwichtiger zullen verlopen. En waar Amerikanen beter van zullen worden.

Niet alleen economen, ook de financiële markten hebben daar duidelijk een andere mening over. Want door de fratsen van Donald Trump is de S&P 500, de belangrijkste referentie-index van Wall Street, teruggevallen tot onder de cruciale steunzone 5.450 à 5.600 punten. Zowel midden als eind maart waren we al eens dicht bij de bodem van die steunzone geweest. Maar de aankondiging van niemand ontziende en verrassend hoge importtarieven heeft de trekker overgehaald.

En dus zijn de kansen gestegen dat we de komende tijd een overheersend dalende trend op de beurzen zullen zien, nu de Amerikaanse sterindex haast in één ruk naar de volgende steunzone in de buurt van 5.000 punten is gezakt. Het verkleint ook de kans dat we een nieuwe piek boven 6.150 punten zullen zetten. De kans dat we op Wall Street een top hebben gezet voor vele jaren, wordt daarentegen fors groter.

Kansen benutten

Dat negatieve scenario, waar we de voorbije weken al rekening mee hadden gehouden, wordt nu het meest waarschijnlijke scenario. Het signaal sprong van donkeroranje naar rood. Dat betekent dat we de komende tijd zullen moeten ingrijpen in de voorbeeldportefeuille, want het is onrealistisch te verwachten dat de Europese beurzen, ondanks het mooie eerste kwartaal, ook niet stevig in het rood zullen belanden. Beleggers hebben gekozen voor minder risico. De focus ligt meer op kwaliteitsobligaties en reële activa als goud en vastgoed.

We twijfelen er ook niet aan dat de volatiliteit dit jaar bijzonder hoog zal blijven. De aandelenmarkten zullen niet dagelijks dieprood kleuren, ondanks het negatieve scenario dat we hebben geschetst. Er zullen vroeg of laat wel deals worden gesloten. Er zullen momenten van hoop zijn, ook de komende dagen en weken.

Nu de beurzen extreem heftig hebben gereageerd op de tarievenoorlog en de S&P 500 richting 5.000 punten is gezakt, zien we Trump wel het geweer van schouder veranderen. We mogen dan een stevige herstelbeweging van 10 à 20 procent verwachten. Crisissen en volatiliteit bieden ook enorme kansen. Dat mogen we op moeilijke dagen nooit vergeten. En die kansen zullen we proberen te benutten.

Het beleid van Trump doet de kans op een stagflatiescenario – een stagnerende economie in combinatie met inflatie – sterk toenemen. Stagneren kan ook een recessie betekenen. Dat risico overheerst momenteel ook bij grondstoffenaandelen, ook al zijn we ervan overtuigd dat zich daar de komende jaren mooie kansen zullen aandienen. Richting de komende maanden zullen we een actief beheer van de portefeuille moeten voeren.