Het Midden-Oosten staat voor de zoveelste keer tijdens de voorbije decennia in brand. Dat zal gevolgen hebben voor de olieprijs.
Het Midden-Oosten staat voor de zoveelste keer tijdens de voorbije decennia in brand. Deze keer lijkt het er echt serieus aan toe te gaan tussen de aartsvijanden Israël en Iran. Israël spreekt al tien tot vijftien jaar over de nucleaire dreiging van Iran, maar tot nu bleef het bij dreigementen. Iran heeft altijd ontkend dat het aan kernwapens werkt en enkel verbaal geuit dat het Israël wil vernietigen.
Maar de nieuwe situatie is dat beide landen met elkaar in oorlog zijn en elkaars infrastructuur aanvallen. Naarmate er aan beide kanten meer doden vallen, is een verdere escalatie mogelijk, waarbij Israël zou kunnen overgaan tot het vernietigen van de Iraanse olie- en gasinfrastructuur. Vergeet niet dat Iran in de OPEC de op drie na grootste olieproducent is. Het grote risico voor de Iraanse olie-export is een aanval op of de vernietiging van de Kharg Island-exportterminal. Dat zou een ernstige impact hebben op de Iraanse olie-export en zal zonder twijfel een stijging van de olieprijs veroorzaken, niet alleen omdat dan een groot deel van de Iraanse olieproductie wegvalt, maar ook omdat je dan vrijwel zeker mag van zijn dat Iran en/of bondgenoten zoals de Houthi’s in Jemen aanvallen zullen uitvoeren op westerse olietankers of infrastructuur in het Midden-Oosten. Dat zou de oliebevoorrading verder in het gedrang brengen en kan de olieprijs weer naar drie cijfers per barrel (vat van ruim 119 liter ruwe olie) brengen.
Van dat extreme scenario gaan we vandaag nog niet uit. Wie de voorbije jaren het patroon van de olieprijs heeft bestudeerd, komt tot de vaststelling dat de prijs van het zwarte goud telkens op en neer gaat tussen een bodemzone van 60 à 70 dollar per vat en een piekzone van 90 à 100 dollar. De blijvende onzekerheid en de aanhoudende dreiging van een escalatie kunnen de olieprijs opdrijven van de bodemzone, die kort geleden nog werd opgezocht, richting die piekzone.
De voorbije jaren ging de olieprijs op en neer tussen 60 à 70 dollar en 90 à 100 dollar per barrel.
Tijdelijke klim
Dat kan gebeuren, maar het is nog veel te vroeg om te zeggen of we nu al op weg zijn naar structureel hogere olieprijzen tot zelfs 120 à 125 dollar per barrel. Dat is een worstcasescenario. Voorlopig gaan we uit van het klassieke scenario van een bodem naar een nieuwe piek. Want er waren enkele maanden geleden wel degelijk goede argumenten waarom de olieprijs op bodemniveaus noteerde. De vraag werd steeds lager ingeschat, zelfs door het OPEC-kartel zelf. Onder meer de grootverbruiker China neemt altijd maar minder olie af.
Daarbij komt dat de OPEC+ de vrijwillige productiebeperkingen van de voorbije jaren heeft teruggedraaid en evolueert naar een normalisatie. Die beslissing van enkele maanden geleden kwam er vooral onder druk van Saudi-Arabië, dat de afgelopen tijd marktaandeel verloor aan niet-OPEC-leden. Een kanttekening was ook dat de meeste olieproducenten tegen die lage prijzen hun royale dividendbeleid en hun inkoopprogramma’s van eigen aandelen steeds moeilijker of niet konden volhouden.
We gaan er dus voorlopig van uit dat olieprijs zal stijgen van de prijsvork van 60 à 70 dollar tot die van 90 à 100 dollar, zoals de jongste jaren. Het waarschijnlijkste scenario is ook dat de volatiliteit de komende tijd hoog zal blijven. Vanuit die optiek hebben we beslist de olietracker WisdomTree Brent Crude Oil in de voorbeeldportefeuille op te nemen naast de oliegerelateerde aandelen die we al hadden. De kans is reëel dat olie minstens voor even zal bovendrijven.
