Meerwaardebelasting? Niet goed bezig

Het rendement op aandelen zal altijd veel hoger liggen dan dat van een spaarboekje of obligaties – meerwaardebelasting of geen meerwaardebelasting.

Niet alleen aan het koffieapparaat op het werk was het regeerakkoord van de regering-De Wever voer voor discussies. Ook beleggers hebben het akkoord kritisch tegen het licht gehouden. Ook aan ons werd gevraagd een standpunt in te nemen. We wachten normaal gesproken liever tot er wetteksten zijn om commentaar te geven op nieuwe maatregelen. Zover zijn we nog niet. En soms zit het venijn in die modaliteiten, waarover de regeringspartijen trouwens nog zullen bakkeleien. Maar de ingrepen zijn van die aard dat we wel moeten reageren. Het principe van een meerwaardebelasting op aandelen – flauw verpakt als een ‘solidariteitsbijdrage’ – is natuurlijk niet niks. Het is een fundamentele en dus verstrekkende ingreep.

We zagen de bui al sinds vorige zomer hangen. De Arizona-coalitie zou nooit tot stand zijn gekomen zonder de een of andere vermogenstaks en het werd al snel duidelijk dat het een meerwaardebelasting op aandelen zou worden. Een trofee voor Vooruit om mee uit te pakken en de moeilijke beslissingen over migratie, pensioenen en de arbeidsmarkt te kunnen verteren. Spaarders en vastgoedbezitters zijn een grote groep, en dan ontspring je bijna altijd de dans. Aandelenbeleggers zijn een kleine groep, die niet op veel sympathie bij de rest van de bevolking hoeft te rekenen. En dus ben je in het politieke spel een vogel voor de kat. Al heeft de wet-Cooreman-De Clercq in de jaren tachtig bewezen dat het ook anders kan, met voor de Belgische economie zeer positieve gevolgen.

De meerwaardebelasting is een nieuwe mokerslag voor de Belgische aandelenbeleggers. Euronext Brussel loopt al jaren achter op de andere beurzen, zowel wat vers bloed als prestaties betreft. Het piekniveau van de BEL20-index staat al overeind op afgerond 4.750 punten sinds 23 mei 2007. Dat is al meer dan zeventien jaar. Deze nieuwe aanval op de aandelenbelegger kan de Brusselse beurs nog jaren doen voortsukkelen.

Wall Street

Betekent dit dat beleggers de handdoek in de ring moeten gooien en alle aandelen de deur uit doen? Natuurlijk niet. We blijven beleggen in aandelen met evenveel verve verdedigen, ondanks de verder verslechterde fiscaliteit. Want het rendement op aandelen zal altijd veel hoger liggen dan dat van een spaarboekje of obligaties – meerwaardebelasting of geen meerwaardebelasting.

Andere belastingen zijn er veel lager, maar vergeet niet dat in de Verenigde Staten al sinds jaar en dag een meerwaardebelasting op aandelen bestaat, en die heeft niet in de weg gestaan dat Wall Street floreert. De sterke winstgroei van de bedrijven maken mee het mooie weer voor de aandelenbelegger.

Wat we van de Amerikaanse beleggers ook kunnen leren, is een portefeuille fiscaal te managen. Als de wetteksten aansluiten bij wat we nu weten, zullen we ook hier het ‘januari-effect’ ontdekken. In januari veren aandelen op Wall Street die in particuliere handen zijn, en dan vooral de kleine waarden, abnormaal op omdat ze opnieuw gekocht worden, nadat ze in november of december zijn verkocht om als minwaarde te kunnen verrekenen met de meerwaarde. Wordt vervolgd.