Het aandeel van het Sprott Physical Uranium Trust is de voorbije zes maanden dubbel zo duur geworden. Tijd om afscheid te nemen?
Het aandeel van Sprott Physical Uranium Trust (SPUT) steeg vorig jaar met 82,1 procent. De spotprijs voor uranium (U3O8) steeg zelfs met 89,6 procent, van 48 dollar per pound U3O8 eind 2022 tot 91 dollar. Dit jaar steeg SPUT al met 8,5 procent en de spotprijs met 13,2 procent tot 103 dollar.
De stijging kwam niet toevallig vooral op gang in de aanloop naar het jaarlijkse World Nuclear Symposium begin september. Het WNA trok er in zijn tweejaarlijkse rapport de verwachte jaarlijkse groei van de vraag naar U3O8 op van 2,6 procent naar 3,6 procent. Dat cijfer houdt nog maar heel beperkt rekening met de toekomstige vraag vanwege kleinere nucleaire reactoren (SMR’s), waarvoor de interesse in sneltreinvaart toeneemt. Almaar meer landen beslissen nieuwe kerncentrales te bouwen en/of de levensduur van bestaande centrales te verlengen. Op de klimaatconferentie in Dubai in december gaven 22 landen gezamenlijk aan tegen 2050 de capaciteit van kernenergie te willen verdrievoudigen.
Een ander belangrijk element zijn de wettelijke stappen in de Verenigde Staten om de import van Russisch uranium naar de Verenigde Staten te verbieden, met steun van zowel de Democraten als de Republikeinen. Bijkomende druk op de fysieke markt is er door een sterke verschuiving bij de afhandeling van bestaande langetermijncontracten die de nutsbedrijven afsloten met de producenten. Die voorzien in de mogelijkheid voor de nutsbedrijven om naast de afname van een vaste hoeveelheid U3O8 per jaar bijkomend 10 tot 15 procent extra af te nemen tegen dezelfde voorwaarden. Jarenlang werd deze optie niet gelicht, vermits er indien nodig ruimschoots voldoende goedkoop U3O8 te vinden was in de spotmarkt. Door de sterk gestegen prijzen maken de nutsbedrijven recent echter wel massaal gebruik van de optie, waardoor de producenten veelal zelf op de spotmarkt moeten kopen om de gevraagde hoeveelheid te kunnen leveren.
Tot overmaat van ramp doken de voorbije maanden problemen op langs de aanbodzijde. Cameco heeft last om de productiecijfers te halen, maar vooral de situatie bij ’s werelds grootste producent Kazatomprom baart zorgen. Het bedrijf kondigde in het najaar aan in 2024 en 2025 in twee stappen de productie op te trekken van 80 procent van de toegelaten hoeveelheid in 2023 naar 100 procent in 2025. Dat zorgde even voor een terugval van de prijs, maar begin januari moest Kazatomprom melden dat het de voorziene productiestijging in 2024 niet zal halen, en mogelijks ook niet in 2025. Een aantal kleinere spelers – Boss Energy, enCore Energy, Energy Fuels, Uranium Energy en Global Atomic – startten nieuwe productie op of zijn dat van plan, maar dat is ruimschoots onvoldoende. Het is nog minstens vier à vijf jaar wachten op grotere nieuwe projecten (NexGen, mogelijks Denison Mines). Dezelfde krappe situatie is er verderop in de nucleaire brandstofcyclus.
Gezien het gebrek aan perspectief op een oplossing lijkt een duurzame substantiële terugval van de uraniumspotprijs vooralsnog weinig kans te maken. Zowel SPUT als Yellow Cake noteert recentelijk nagenoeg continu met korting op de intrinsieke waarde (respectievelijk 10,5% en 13,5%) en blijft kansrijk op langere termijn. Bij een hoge weging zoals in onze voorbeeldportefeuille moet u uiteraard wel deels winst nemen.
HEBT U OOK EEN BELEGGINGSVRAAG?
Elke week behandelen we een actuele vraag van een abonnee. Heeft u ook een beleggingsvraag? Mail die dan naar beleggen@trends.be. Misschien leest u hier dan het antwoord.
