Lezersvraag: Is Intel de ideale overnamekandidaat?

Het aandeel van Intel is het afgelopen jaar wel heel fors teruggevallen. Maakt dit het aandeel niet tot hét speculatief koopje richting een overname?

Intel trok de aandacht van investeerders, toen zijn beurswaardering vorig jaar was teruggevallen naar een dieptepunt dat in vele jaren niet meer was gezien. Concurrenten en sectorgenoten kijken naar bedrijfsonderdelen die ze kunnen gebruiken en speculatieve investeerders hopen op een premie bij een overname. De geruchtenmolen draait op volle toeren, waardoor het aandeel al een paar keer flink opveerde, om daarna weer te corrigeren.

De chipproducent had de afgelopen jaren verschillende technologische trends gemist. In het segment van de microprocessors voor pc’s, waarin Intel ooit marktleider was, nam AMD technologisch de bovenhand. Intel stapte te laat in communicatiechips voor mobiele toestellen, waar Qualcomm het marktleiderschap opeiste. Korter geleden bleef Intel ook achter op groeimarkten als die van de chips voor datacenters en opslagsystemen. Een poging om een AI-chip te ontwikkelen die kon concurreren met die van Nvidia, werd stopgezet. Intel zet zijn geld op een verbeterde versie, die er ten vroegste in 2026 aankomt.

Het gevolg is dat 2024 het derde opeenvolgende jaar was dat de omzet van Intel daalde. In het vierde kwartaal viel de omzet minder terug dan gevreesd, doordat Intel had geanticipeerd op tariefheffingen. De verwachtingen voor het lopende kwartaal zijn niet schitterend, met een omzetdaling die op kwartaalbasis tot 14 procent kan oplopen, bij dalende marges. 2025 wordt in het beste geval een status-quojaar, waarin de omzetgroei stokt, terwijl de marges verder afnemen. De kernmarkten draaien dus niet, maar de nood aan kapitaal blijft wel hoog. Onder de vorige CEO Pat Gelsinger maakte Intel de keuze om zich ook te profileren als een foundry, wat een kapitaalintensieve activiteit is. De kasstromen zijn negatief en het geld moet dus komen van subsidies of bijkomende schulden.

Intel kan profiteren van de Amerikaanse Chips Act, waarmee de overheid productiecapaciteit in eigen land wil houden. Maar de subsidie van 8 miljard dollar volstaat niet om de geplande investeringen (dit jaar alleen al 20 miljard dollar) te dekken. De schulden lopen nu al op tot meer dan 50 miljard dollar. Intel boekte vorig jaar een nettoverlies van 18,8 miljard dollar. De winstschattingen voor dit jaar lopen uiteen van 0,2 tot 1,2 dollar per aandeel, met een gemiddelde van 0,5 dollar. Kortetermijnoplossingen zijn er niet. Intel kreeg met Lip-Bu Tan wel een nieuwe CEO die op korte termijn inzet op kostenbesparingen.

Het beste scenario voor Intel zou een opsplitsing zijn. De ondernemingswaarde (beurswaarde plus nettoschulden) bedraagt zo’n 135 miljard dollar, maar de totale vervangingswaarde van de activa en de fabrieken wordt door analisten tot de helft hoger geschat. Alleen is het de vraag wie die zal overnemen. Qualcomm en Broadcom haakten al af om Intel integraal over te nemen. De enige mogelijke kandidaat zou de Taiwanese marktleider TSMC zijn, maar dat staat haaks op het plan van de Amerikaanse overheid om de chipproductie in Amerikaanse handen te houden. Een andere mogelijkheid is dat Intel het grootste deel van zijn activiteiten zou onderbrengen in een joint venture met TSMC en Amerikaanse chipbedrijven als Nvdia, Broadcom en AMD.

Samengevat: het speculatieve kantje is de enige reden waarom beleggers het aandeel dit jaar 20 procent hoger stuwden. De vooruitzichten zijn eerder somber en de winstschattingen te optimistisch. Bestaande posities zijn te behouden (rating 2B). Wie nu koopt, doet dit louter vanuit speculatieve overwegingen.