Granen terug naar af

Het herstel van de grondstoffenprijzen ging grotendeels aan de granenmarkten voorbij.

Tarwe en maïs bereikten vorig najaar nog hun laagste prijs sinds 2009. Aan de vraag ligt het niet, want de globale granenconsumptie blijft toenemen als gevolg van de stijgende wereldbevolking en de verbeterde leefomstandigheden in grote delen van de wereld. Maar dat is, zeker op korte termijn, geen vrijgeleide voor hogere prijzen. Aan de aanbodzijde hebben enkele jaren met goede oogsten voor een overaanbod en hoge voorraden gezorgd, vooral bij tarwe en maïs. Weerfenomenen als El Niño en La Niña hebben niet de verwachte negatieve impact op de oogsten gehad. Bovendien gaat ook de productiviteit erop vooruit.

Timing is cruciaal

Dit voorjaar leek er weer wat licht aan het einde van de tunnel te komen voor maïs en tarwe. In de Verenigde Staten, een van de belangrijkste granenexporteurs, is dit oogstjaar minder landbouwoppervlakte beschikbaar om de gewassen te verbouwen. Bovendien kende het zaaiseizoen een trage start. Na een droogteperiode in de groeifase werden tarwe en maïs begin juli respectievelijk 20 en 10 procent duurder. Met die prijsstijging anticipeerde de markt op een forse neerwaartse bijstelling van de oogstprognoses en de voorraden. De impact van de droogte bleek minder groot dan gevreesd en er zullen volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw zelfs meer granen worden geoogst dan door de markt werd verwacht. Tarwe en maïs noteren nu lager dan twee maanden geleden toen de kortstondige hausse startte. Op korte termijn lijkt het opwaartse prijspotentieel beperkt. Pas als dit najaar bij het oogsten zou blijken dat de opbrengsten toch onder de verwachtingen uitkomen, kan de prijs fundamenteel stijgen.

Granen zijn geen klassieke ‘buy-and-hold‘-belegging. Langere periodes met een relatief grote prijsstabiliteit wisselen af met korte maar hevige prijsschommelingen. Beleggers moeten ook rekening houden met de vrij steile prijscurve van de termijncontracten. De granenmarkten zijn in contango, wat betekent dat contracten met een latere afloopdatum duurder zijn. Investeerders die via derivaten in granen beleggen, worden geconfronteerd met een negatief rolrendement (roll yield) wanneer die termijncontracten op afloopdatum komen en moeten worden doorgerold. Voor hetzelfde bedrag aan oude (aflopende) contracten kunnen namelijk minder nieuwe contracten worden gekocht.