Toen in november vorig jaar Donald Trump opnieuw tot Amerikaans president was verkozen, verschoven de fondsenbeheerders wereldwijd nog meer hun posities naar Wall Street. Daar zou in 2025 het geld te verdienen zijn. Het gewicht van Amerikaanse aandelen werd nog maar eens verhoogd, wat aanleiding gaf tot een extreme concentratie in één markt. Goedkope Europese aandelen werden ingeruild voor steeds duurdere Amerikaanse.
Maar dat was duidelijk niet de move die je als aandelenbelegger moest maken. Wie zijn huiswerk eind vorig jaar of begin dit jaar maakte als analist en strategist, moest de omgekeerde beweging doen. Vooral in de eerste drie maanden zagen we een duidelijke meerprestatie van Europese tegenover Amerikaanse aandelen. Op moment dat we dit schrijven, is het verschil wel een stuk kleiner geworden. De Eurostoxx50-index staat afgerond op +10 procent, maar dat was in februari/maart ook al het geval. De Standard&Poor’s500-index staat ruim 8 procent hoger dan bij het jaarbegin. Het rendementsverschil is dus geslonken van afgerond 10 naar 2 procent. Uiteraard is dat zonder rekening te houden met het dollareffect, die de keuze voor Europese aandelen wel nog duidelijk ondersteunt.
Geen haast bij
We zijn ervan overtuigd dat Europese aandelen ook voor de rest van het jaar en mogelijk langer de beste keuze zal zijn. De waarderingskloof is tegenover drie maanden geleden weer opgelopen. Tegenover een verwachte koerswinstverhouding van afgerond 25 voor de S&P500-index staat er 15,5 keer de winst voor de Eurostoxx50-index. Akkoord, een verschil is te rechtvaardigen, maar we zitten nu toch weer duidelijk ver boven het historische gemiddelde.
De steun voor Europese aandelen zou wel eens uit onverwachte hoek kunnen komen, met name van de Amerikaanse dollar.
De focus voor aankopen in de voorbeeldportefeuille zal dan ook Europees geïnspireerd zijn de komende tijd. Maar echt haast is er niet bij. Want als we de komende weken/maanden een terugval zien op Wall Street omdat de beurs weer te pittig is geworden, zoals in januari/februari, zullen de Europese aandelenmarkten meer dan waarschijnlijk daar ook onder lijden. Maar we maken ons sterk dat de daling minder sterk zal zijn.
De steun voor Europese aandelen zou weleens uit onverwachte hoek kunnen komen, met name van de Amerikaanse dollar. Die is in de kwartaal- of halfjaarrapportering nu vaak de zondebok om tegenvallende resultaten bij veel Europese bedrijven aan toe te schrijven. Maar we zien geen fundamentele of markttechnische redenen waarom de dollar de komende tijd nog zou moeten verzwakken. Het renteverschil is nog steeds daar en zal aanzienlijk blijven de komende tijd, is onze inschatting. De Amerikaanse economie blijft goed op dreef, alle drukdoenerij van Trump ten spijt. En ook markttechnisch zien we dat de onderliggende indicatoren nadrukkelijk beginnen te wijzen op bodemvorming.
Een stijgende dollar is toch goed voor de Amerikaanse waarden in een portefeuille? Klopt, maar meestal doen de onderliggende aandelen vaak weinig tot niets. Dollargevoelige Europese aandelen die nu erg goedkoop zijn, zien we wel opveren, zoals onze ‘tip van de week’ Puma (lees blz.96). Vandaar ook de versteviging van K+S in onze voorbeeldportefeuille (lees blz.94). We zitten te popelen om dat soort waarden met onze riante kaspositie in de loop van de komende weken/maanden op te pikken.
