Een vloed aan nieuwe emissies

Het zijn zowel lastige tijden voor investeerders als voor centrale bankiers. De economische ontwikkeling gedijt niet zoals verwacht.

Daardoor is niemand zeker van de volgende monetaire ingrepen van de centrale banken. Beleggers verkiezen het zekere voor het onzekere te nemen. Wat op zijn beurt dan weer maakt dat de renteschalen overal resoluut opwaarts zijn gericht. In dollar (USD) haalde de rente zelfs haar hoogste stand in twee jaar.

De G-20 heeft daarvoor geen perspectief geboden en de jongste conjunctuurcijfers zijn te verwarrend om er enige trend uit af te leiden. Erger nog, zelfs na het invoeren van nieuwe berekeningsmethodes moeten de eerst gepubliceerde cijfers stelselmatig worden herzien en, jammer genoeg, gebeurt dat telkens neerwaarts. Dat is niet hoopgevend voor de nabije toekomst. Iedereen vraagt zich af of de Fed haar geldcreatie al dan niet vanaf deze maand zal verminderen. Voor haar bestaat er geen alternatief: de dollar moet standhouden.

Grootscheepse financiële manoeuvres komen ietwat ongelegen voor de Europese banken. In tegenstelling tot hun Amerikaanse sectorgenoten gaan ze gebukt onder loodzware schuldvorderingen, die al dan niet oninbaar zijn. De Amerikaanse financiële instellingen daarentegen hebben het overgrote deel van hun vorderingen naar speciaal daarvoor opgerichte instellingen overgeheveld, zodat ze niet langer op hun balans verschijnen. Met het vooruitzicht op een kapitaalratio van 3% tegen 2015 staan ze er nu het beste voor. JP Morgan Chase moet nog ongeveer 12% van zijn investeringen zien kwijt te spelen om het magische getal van 3% te bereiken.

Voor de Europese banken ziet de toestand er vrij hopeloos uit. Zij moeten hun balanstotaal zo goed als halveren, als ze dat magische getal willen bereiken. Dat betekent dat ze zo’n slordige 1750 miljard euro (EUR) moeten verkopen. De zwaarst getroffen instellingen heten BNP Paribas, Crédit Suisse, Deutsche Bank, Société Générale en UBS. Slagen ze daar niet in, dan moeten ze voor ongeveer 55 miljard EUR aan vers kapitaal zien aan te trekken.

Sommige banken die het Amerikaanse systeem toepassen en hun zaken via instellingen buiten hun balans verrichten, zullen volgens de Europese richtlijnen die activiteiten aan hun rekeningen moeten toevoegen. Dat zal banken als HSBC en Standard Chartered heel zwaar treffen. Het ongemak is nu al voelbaar. Het zijn de Amerikaanse banken die in de nieuwe uitgiften het voortouw nemen. De grootscheepse financiële manoeuvres van de voorbije week versterken hun positie verder.

Dat blijft niet zonder gevolgen voor de positie van de dollar op de financiële markten. De greenback heeft gestaag terrein verloren op de wisselmarkt sinds de invoering van de euro. Volgens de jongste gegevens van de Bank voor Internationale Betalingen is de trend nu gekeerd. Het aandeel van de euro liep met bijna 5% terug, in het voordeel van de dollar en de yen (JPY). De dagelijkse omzet is fors toegenomen en bereikt niet minder dan 5345 miljard USD. Dat is 2000 miljard meer dan vlak voor de crisis. De monetaire expansie van de Fed is daar niet vreemd aan.

Op de wisselmarkt moest de dollar een deel van het gewonnen terrein op het einde van de week weer afstaan. Alles bij elkaar eindigde hij met een winst van 0,9% tegenover de euro. De yen verloor 0,5%. De eerder geteisterde munten herwonnen overal terrein. Voorop pronkt de Australische dollar (AUD) met een winst van 3,6%, onmiddellijk gevolgd door de Nieuw-Zeelandse dollar (NZD, +3,25%). De Braziliaanse real (BRL) verstevigde verder met 2,4% en de Zuid-Afrikaanse rand (ZAR) met 2,3%. Ook de Noorse kroon (NOK) klom 1,1%.

Op de internationale kapitaalmarkt bleek enorm veel belangstelling te bestaan voor de telecombedrijven. Nokia wist gretig te profiteren van de gulheid van Microsoft. Zijn stukken wonnen tot 8% in enkele dagen tijd, terwijl die van Microsoft gemiddeld 2% inleverden. De meeste telecombedrijven wonnen aardig wat terrein, uitgezonderd Verizon en AT&T die 8% of meer achteruitboerden. Elders overtroffen de dalend gerichte stukken de andere in een verhouding van 7 tegen 1. Opvallend was de inzinking van supranationale namen in JPY.

Een stormvloed van nieuwe uitgiften overstroomde de primaire markt. Enkele uitgiften richten zich voornamelijk tot de particuliere belegger. In EUR gaat het om Nestlé (AA) en Deutsche Bahn (AA). Hun voorwaarden zijn correct. Een nieuwkomer op de markt is het Finse Outotec of Outokumpu Technology (zonder rating), een bedrijf dat technologische diensten verschaft aan metaalverwerkende bedrijven. De uitgifte richt zich tot institutionele beleggers. Ze biedt tegen de intekenvoorwaarden 1,9% meer dan het marktgemiddelde.

Bij de exotische munten is er voor ieder wat wils. Mercedes (A-) in AUD is niet bepaald goedkoop. Wie de transactiekosten binnen de perken kan houden, vindt probleemloos beter op de secundaire markt. BNP Paribas (A) in NZD is kleinschaliger en dus later moeilijk verhandelbaar. Voor het overige zijn de voorwaarden van deze uitgifte correct. De EIB (AAA, supranationaal) in Turkse lira (TRY) is geschikt voor wie een wisselkoersverlies goed te maken heeft. De looptijd is volgens ons wat te kort voor dat doel. De TRY blijft verzwakken en verloor nogmaals 0,6% de afgelopen week. De nieuwe schijf in ZAR van dezelfde emittent past beter voor hetzelfde doel. Beide schijven worden goedkoper aangeboden dan hun bestaande tegenhangers.