De roebel herstelt zich

De financiële wereld trekt zich weinig aan van de geopolitieke gevolgen van de annexatie van de Krim.

Politiek is er voorlopig geen sprake van ontspanning rond de annexatie van de Krim door Rusland. Dat staat in contrast tot wat er op de markten gebeurt. Niet alleen wist de Russische beurs zich puik te herstellen, ook de roebel (RUB) herwon heel wat terrein tegenover de meeste munten. De obligaties in RUB waren dan ook in trek. Ze klommen allemaal hoger. Ook Russische debiteurs deden het voortreffelijk in alle andere munten. Kortom, er blijkt geen spoor van spanning tegen de Russische belangen te zijn.

Meer nog, westerse banken gaven zopas een kredietlijn van 350 miljoen euro (EUR) aan het Oostenrijkse filiaal van Sberbank, de op één na grootste Russische bank. Gazprom is binnenkort de eigenaar van Wingas, het bedrijf dat gas opslaat in Duitsland, via een aandelenruil met BASF. Het ziet ernaar uit dat de financiële wereld zich weinig aantrekt van de geopolitieke gevolgen van de annexatie van de Krim.

Tijdens de bijeenkomst in Den Haag hebben de leden van de G-7 met veel vertoon vergaderd om de Oekraïense toestand te bespreken. Wat de media blijkbaar ontging, was de bijeenkomst die de leden van de BRICS op hetzelfde ogenblik hielden. Zij verzekerden niet alleen Rusland van hun steun, ze bespraken ook een nieuw financieel mechanisme dat onafhankelijk van het westerse bankwezen kan fungeren. De ondergang van de dollar (USD) is dus nabij, zeker als de Verenigde Staten zich arrogant blijven opstellen.

Stresstest zorgt voor stress

De Amerikaanse grootbanken hebben zopas een stresstest ondergaan, geleid door de centrale bank (Fed). Het resultaat was weinig bemoedigend. De banken moeten hun kapitaal verder versterken en voor zowat 83 miljard USD aan nieuwe achtergestelde obligaties uitbrengen om de verhouding van hun kapitaal tot hun risicodragende verbintenissen tot 3% te herleiden. De betrokken banken zijn daarover niet te spreken. Ze verwijten de Fed dat ze te geheimzinnig handelt.

Feit is dat de toezichthouders in de westerse wereld nog altijd niet tot een akkoord zijn gekomen over hoe ze de zaken moeten benaderen. Sinds de aanvang van de crisis wordt heel veel aandacht besteed aan de risicovolle verbintenissen van de banken. In de Verenigde Staten biedt de wet-Dodd-Frank de Fed de mogelijkheid om rechtstreeks in te grijpen als een bank in financiële moeilijkheden raakt. In zo’n geval mogen de beste activa van de bank, met inbegrip van alle filialen en vehikels, worden afgezonderd van de andere die de bank bezit. Maar hoe bepaalt men de kwaliteit van de activa?

Eigen model

De Bank voor Internationale Betalingen (BIB) kampt met een soortgelijk probleem. Vlak voordat de crisis uitbrak, hanteerden de banken het VaR-model (Value et Risk). Dat model, zo werd toen beweerd, was niet alleen in staat het nodige kapitaal tegenover risicodragende verbintenissen te bepalen, het had ook een voorspellende functie. De crisis heeft duidelijk gemaakt dat geen van beide beweringen klopt. Sindsdien mogen de banken hun eigen model gebruiken, als het vooraf is goedgekeurd door de nationale toezichthouders.

Dat maakt dat alle banken hun eigen modellen hanteren en de risico’s door allerhande kunstmatige ingrepen zo niet verdoezelen, dan wel verkleinen. Een van de kampioenen daarin is Deutsche Bank. Volgens haar model bedraagt het risicogedeelte slechts 18,6% van het totaal, de laagste verhouding van alle Europese grootbanken, terwijl ze bij het uitbreken van de crisis virtueel failliet werd verklaard en sindsdien geen noemenswaardige herstructureringen heeft doorgevoerd.

De BIB ijvert nu om eenzelfde model overal toe te passen. Wat natuurlijk niet in goede aarde valt bij de meeste banken. De BIB dreigt weliswaar een hogere dekkingsvoet op te leggen als de banken niet meewerken. Voorlopig is het streefdoel een dekking van 3% te behalen. Dat mag plaatsvinden in de vorm van kapitaal of van achtergestelde obligaties. Daarover zal nog heel wat worden geredetwist.

Grondstoffenmunten blinken uit

Op de wisselmarkt moest de EUR een flinke pas achteruit maken. De economische toestand van de eurozone is zo belabberd dat iedereen van mening is dat de Europese Centrale Bank (ECB) donderdag, bij haar maandelijkse vergadering, geen andere uitweg zal hebben dan een monetaire versoepeling aan te kondigen. Het feit alleen al dat de gouverneur van de Duitse centrale bank, Jens Weidmann, niet langer gekant is tegen zo’n ontwikkeling om het deflatiegevaar tegen te gaan, bleek overtuigend genoeg om de marktoperatoren hun geweer van schouder te doen veranderen. De EUR verloor 0,2% tegenover de USD en 1% tegenover het pond (GBP).

De grondstoffenmunten deden het voortreffelijk de voorbije week, allemaal geruggensteund door de Chinese voornemens om hun conjunctuur aan te zwengelen. De Australische dollar (AUD) won niet minder dan 2,1%, de Nieuw-Zeelandse (NZD) 1,8% en de Canadese (CAD) 1,6%. Ook de Zuid-Afrikaanse rand (ZAR) sprong 2,8% voorwaarts. De RUB verstevigde met 1,8%. Heel wat inhaalmanoeuvres vonden plaats op de kapitaalmarkt. Alle soevereine emittenten profiteerden ervan, zelf Oekraïne waarvan de stukken gemiddeld 5% herwonnen. De banken presteerden middelmatig tot slecht, naargelang de munt.

Massale uitgiften

Ze blijven weliswaar massaal uitgeven op de primaire markt. Het leasingfiliaal van Volkswagen (A-) geeft twee leningen in EUR uit, met vrij scherpe voorwaarden. Dürr (zonder rating), de Duitse leverancier van auto-onderdelen, brengt een zevenjarige lening uit die heel wat succes heeft. Tegen intekenvoorwaarden geeft het stuk 1,54% meer dan het marktgemiddelde. Het wisselt nu al tegen 100,84% (2,74%) van eigenaar op de grijze markt. Redexis Gas (Baa3) en Enagas (Baa2) zijn twee Spaanse gasleveranciers. Hun stukken blijken gewild, maar richten zich tot kapitaalkrachtige beleggers. Let wel, u vindt probleemloos ondergewaardeerde Russische emittenten als alternatief voor bijna alle nieuwe uitgiften van de week.

Mercedes (A-) in AUD is keurig geprijsd. Met uitzondering van de uitgifte in Turkse lira (TRY) en die in GBP vormen de drie andere leningen op naam van de EIB (AAA, supranationaal) aanvullende schijven van bestaande leningen. Ze zijn allemaal correct geprijsd. Er zijn verlopen interestdagen te vergoeden bij de inschrijving: 20 voor de AUD, 78 voor de BRL en voor de ZAR. Deze uitgiften komen allemaal in aanmerking om posities aan te vullen.