Aluminium op hoogste peil in vijf jaar

Op de London Metal Exchange (LME) klom de prijs van een ton aluminium voor 2200 dollar, het hoogste niveau in vijf jaar. De Shanghai Futures Exchange (SHFE) deed daar nog een schepje bovenop. Op die Chinese beurs werd aluminium verhandeld tegen de hoogste prijs in zes jaar.

Jarenlang was er een overaanbod aan aluminium. Daardoor halveerde de prijs tussen 2011 en 2016. Maar sinds het dieptepunt van vorig jaar werd het basismetaal opnieuw 50 procent duurder. China heeft de sleutel van de globale aluminiummarkt in handen. Het land is met een aandeel van ongeveer 60 procent in de mondiale productie de grootste aanbieder. Tegelijk speelt China ook een belangrijke rol aan de vraagzijde. Zo is de Chinese auto-industrie, de grootste ter wereld, een belangrijke afnemer van aluminium.

Vorig jaar pakte de Chinese overheid eindelijk de overcapaciteit aan, in de eerste plaats door de kleinere en inefficiënte smelt- en raffinagebedrijfjes te sluiten. Ook de illegale productie werd, voor zover mogelijk, aan banden gelegd. Maar de grootste impact komt ongetwijfeld van de strengere milieunormen die in februari zijn goedgekeurd.

In het kader van de ‘Air Pollution Control’-wetgeving moet de aluminiumindustrie in drie provincies rond Peking tussen november en maart verplicht haar productiecapaciteit met minstens 30 procent verminderen. De impact op de productie wordt geschat op meer dan 1 miljoen ton. Door lager dan gemiddelde temperaturen in delen van China zijn sommige bedrijven nu al overgeschakeld op wintermodus.

Volgens de Chinese Nonferrous Metals Industry Association bleef de productie van geraffineerd aluminium in augustus steken op 2,64 miljoen ton, het laagste cijfer sinds februari. Rekening houdend met het aantal werkdagen ligt de output zelfs op het laagste niveau sinds maart 2016.

Tegenstrijdige statistieken

Private instellingen menen dat de officiële cijfers de werkelijke productie onderschatten. De voorraadcijfers geven evenmin een eenduidig beeld. De voorraden in de geregistreerde opslagplaatsen van de SHFE liepen in september op naar een nieuw record, terwijl die op de LME sterk daalden.

Hoe dan ook wordt het globale deficit dit jaar geschat op 1 miljoen ton. Dat tekort zou volgend jaar oplopen naar 1,8 miljoen ton. Beleggers houden er het best rekening mee dat de recente prijsstijging niet alleen een fundamentele basis heeft. Het aantal uitstaande termijncontracten op de SHFE was nooit eerder zo hoog. Een tijdelijke terugval zou dus geen verrassing zijn.